| dbo:abstract
|
- يأجوج ومأجوج ((بالعبرية: גּוֹג וּמָגוֹג) Gog u-Magog) يظهران في الكتاب المقدس العبري والنصوص المقدسة الإسلامية كأفراد، أو قبائل، أو أراضي. في سفر حزقيال 38، مأجوج هو شخص ويأجوج هي أرضه. في سفر التكوين 10 مأجوج رجل، لكن لم يرد ذكر يأجوج؛ وبعد قرون، غيرت التقاليد اليهودية عبارة «يأجوج من مأجوج» التي وردت في حزقيال إلى «يأجوج ومأجوج»، وهو الشكل الذي يظهر في سفر الرؤيا، مع تعريف يأجوج ومأجوج بأنهما جماعتان وليسا شخصين. تم إرفاق قصة بـ «يأجوج» و«مأجوج» بحلول العصر الروماني، والتي قالت بأن الإسكندر الأكبر قد أنشأ بوابات الإسكندر لصد القبيلة. عرفهم المؤرخ اليهودي الروماني يوسيفوس بأنهم أمة تنحدر من مأجوج، كما هو الحال في سفر التكوين، وأوضح أنهم السكوثيون. على أيدي الكتّاب المسيحيين الأوائل، أصبحوا جحافل مروعة، وطوال فترة العصور الوسطى، تم تحديدهم بشكل مختلف على أنهم الفايكنج أو الهون أو الخزر أو المغول أو التورانيين أو غيرهم من البدو الرُحل الأوراسيين أو حتى أسباط إسرائيل العشر المفقودة. تم إقحام أسطورة يأجوج ومأجوج والبوابات في رومانسيات الإسكندر. في إحداها، «جوث وماجوث» هم ملوك الأمم غير النظيفة، ويقودهم بعيدا الإسكندر، ويمنعون من الرجوع عن طريق جداره الجديد. كذلك قيل إن يأجوج ومأجوج قد انخرطا في أكل لحوم البشر في الأدب الرومانسي والأدب المشتق. كما تم تصويرهما على خرائط علم الكونيات في العصور الوسطى، أو مابا موندي، وأحيانًا بجانب جدار الإسكندر. تم نشر الخلط بين يأجوج ومأجوج مع أسطورة الإسكندر والبوابات الحديدية في جميع أنحاء الشرق الأدنى في القرون الأولى للعصر المسيحي والإسلامي. في القرآن في سورة الكهف يظهر يأجوج ومأجوج كقبائل بدائية وغير أخلاقية تم إبعادها وحظرها من قبل ذو القرنين، الذي ورد ذكره في القرآن باعتباره حاكمًا صالحًا وفاتحًا، وفي أغلب الأحيان يتم الربط بينه وبين الإسكندر الأكبر. اعتبر الكثير من المؤرخين والجغرافيين المسلمين الحديثين أن ظهور الفايكنج هو ظهور يأجوج ومأجوج. في الأزمنة المعاصرة، يظلان مرتبطين بالتفكير الأبوكاليبتي، وخاصة في إسرائيل والعالم الإسلامي. (ar)
- Gog i Magog (hebreu: גּוֹג וּמָגוֹג, Gog u-Magog; àrab: يَأْجُوج وَمَأْجُوج, Yaʾjūj wa-Maʾjūj; persa: یگوگ و مگوگ, Yagug va Magug) són uns noms que apareixen a la Bíblia, especialment al llibre de l'Apocalipsi, i en textos posteriors, com l'Alcorà i l'Avesta (les escriptures del zoroastrisme). A vegades se'ls entén com a personatges i a vegades com a pobles o regions geogràfiques; el seu context pot ser genealògic (com el Magog a Gènesi 10:02) o escatològic i apocalíptic, com al llibre d'Ezequiel i a l'Apocalipsi. En aquests darreres passatges han atret l'atenció a causa del paper que juguen en les profecies sobre la "fi del món". (ca)
- Gog (hebräisch, Etymologie ungeklärt) ist beim Propheten Ezechiel (Kapitel 38 und 39) der Fürst von Mesech und Thubal und wohnt im Lande Magog. In der Offenbarung des Johannes, im Neuen Testament der Bibel, werden mit Gog und Magog zwei Völker bezeichnet, die am jüngsten Tage mit Satan in den Kampf ziehen, jedoch am Ende von Christus besiegt werden (Offb 20,8 ).Weiter wird Magog in der Völkertafel als Sohn Jafets und Enkel Noachs genannt. Seine Brüder sind Gomer, Madai, Jawan, Tubal, Meschech und Tiras.Nach Flavius Josephus könnte es sich um die Skythen gehandelt haben. Das apokalyptische Motiv von Gog und Magog fand seit der Spätantike und dem frühen Mittelalter weite Verbreitung in Europa und im Mittleren Osten und wurde mit verschiedenen Traditionen und Legenden verwoben (u. a. im Alexanderroman und dem Koran). (de)
- Gog kaj Magog (hebree גּוֹג וּמָגוֹג; Gog u-Magog; يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ; Jaʾĝūĝ ŭa-Maʾĝūĝ) aperas en la Hebrea Biblio, ofte konata kiel Malnova Testamento, kaj en Korano 21:96 kiel individuoj, triboj aŭ landoj. En Libro de Jeĥezkel 38, Gog estas individuo kaj Magog estas lia lando; en Genezo 10 Magog estas homo, sed Gog ne estas menciita; kaj jarcentoj poste la tradicio de judoj ŝanĝis la "Gog el Magog" de Jeĥezkel en "Gog kaj Magog", kiu estas la formo laŭ kiu ili aperas en la kristana Nova Testamento nome en la Apokalipso de Johano, kvankam tie ili estas popoloj anstataŭ individuoj. Legendo estis ligita al Gog kaj Magog en la tempo de la romia periodo, ke la Aleksandraj Pordegoj estis starigitaj fare de Aleksandro la Granda por elpeli tribojn. Romanigita Juda historiisto Jozefo Flavio konis ilin kiel la nacio posteula el Magog la Jafetido, kiel en Genezo, kaj montris ilin kiel Skitoj. Ĉe prakristanaj verkistoj ili estis apokalipsaj hordoj, kaj laŭlonge de la Mezepoko diversaj fakuloj identigis ilin kiel Vikingoj, Hunoj, Ĥazaroj, Mongoloj, Turananoj aŭ aliaj nomadoj, aŭ eĉ kun la Dek Perditaj Triboj de Izrael. La legendo de Gog kaj Magog kaj la pordegoj estis metita ankaŭ en la Aleksandraj historioj. En unu versio, "Goth kaj Magothy" (kio signifas muregon por la Maranaŭoj) estas reĝoj de Malpuraj Nacioj, kondukitaj trans montopasejo fare de Aleksandro, kaj blokitaj el la reveno pere de lia nova murego. Oni diras, ke Gog kaj Magog faras homan kanibalismon en la historioj kaj derivita literaturo. Ili estis ankaŭ priskribitaj en mezepokaj kosmologiaj mapoj, aŭ mappae mundi, foje laŭlonge de la Aleksandra murego. La kunigo de la mito de Gog kaj Magog kun la legendo de Aleksandro kaj de la Feraj Pordegoj estis disvastigita tra Mezoriento en la fruaj jarcentoj de la kristana kajn islama epokoj. Ili aperis en la Korano en la ĉapitro Al-Kahf kiel Jaĝuĝ kaj Maĝuĝ (en araba: يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ; Jaʾĝūĝ ŭa-Maʾĝūĝ), nome primitivaj kaj nemoralaj triboj kiuj estis separitaj kaj forbarierigitaj de Zu al-Karnajn (la Dukornulo), kiu estas menciita en la Korano kiel granda justa reganto kaj konkeranto. Multaj nuntempaj islamaj historiistoj kaj geografoj rigardis la Vikingojn kiel la apero de Gog kaj Magog. Nuntempe ili restas asociaj kun la apokalipsa pensaro, speciale en Israelo kaj en la Islama mondo. (eo)
- Gog and Magog (/ˈɡoʊɡ ... ˈmɑːɡoʊɡ/; Hebrew: גּוֹג וּמָגוֹג, Gōg ū-Māgōg) appear in the Hebrew Bible and the Quran as individuals, tribes, or lands. In Ezekiel 38, Gog is an individual and Magog is his land; in Genesis 10, Magog is a man and eponymous ancestor of a nation, but no Gog is mentioned; by the time of Revelation 20:8 Jewish tradition had long since changed Ezekiel's "Gog from Magog" into "Gog and Magog". The Gog prophecy is meant to be fulfilled at the approach of what is called the "end of days", but not necessarily the end of the world. Jewish eschatology viewed Gog and Magog as enemies to be defeated by the Messiah, which would usher in the age of the Messiah. Christianity's interpretation is more starkly apocalyptic, making Gog and Magog, here indicating nations rather than individuals, allies of Satan against God at the end of the millennium, as described in the Book of Revelation. A legend was attached to Gog and Magog by the time of the Roman period, that the Gates of Alexander were erected by Alexander the Great to repel the tribe. Romanized Jewish historian Josephus knew them as the nation descended from Magog the Japhetite, as in Genesis, and explained them to be the Scythians. In the hands of Early Christian writers they became apocalyptic hordes. Throughout the Middle Ages, they were variously identified as the Vikings, Huns, Khazars, Mongols, Turanians or other nomads, or even the Ten Lost Tribes of Israel. The legend of Gog and Magog and the gates were also interpolated into the Alexander romances. In one version, "Goth and Magothy" are kings of the Unclean Nations, driven beyond a mountain pass by Alexander, and blocked from returning by his new wall. Gog and Magog are said to engage in human cannibalism in the romances and derived literature. They have also been depicted on Medieval cosmological maps, or mappae mundi, sometimes alongside Alexander's wall. The conflation of Gog and Magog with the legend of Alexander and the Iron Gates was disseminated throughout the Near East in the early centuries of the Christian and Islamic era. They appear in the Quran in chapter Al-Kahf as Yajuj and Majuj (Arabic: يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ; Yaʾjūj wa-Maʾjūj), primitive and immoral tribes that were separated and barriered off by Dhul-Qarnayn ("He of the Two Horns") who is mentioned in the Quran as a great righteous ruler and conqueror. Some contemporary Muslim historians and geographers regarded the Vikings as the emergence of Gog and Magog. (en)
- Gog dan Magog (bahasa Ibrani: גּוֹג וּמָגוֹג, Gog u Magog) adalah nama tokoh, kaum, atau negeri dalam Alkitab. Dalam Yehezkiel 38, Gog adalah nama tokoh, sementara Magog adalah nama negeri asalnya. Dalam Kejadian 10, Magog adalah nama tokoh, tetapi Gog tidak disebutkan. Berabad-abad kemudian, frasa "Gog dari Magog" dalam Kitab Yehezkiel berubah menjadi "Gog dan Magog" dalam tradisi agama Yahudi. Bentuk inilah yang kemudian hari muncul dalam Kitab Wahyu, kitab terakhir dalam kumpulan Kitab Suci Perjanjian Baru agama Kristen. Dalam Kitab Wahyu, Gog dan Magog adalah sebutan bagi kumpulan bangsa-bangsa. Padanan tokoh-tokoh tersebut dalam Islam adalah Yakjuj dan Makjuj. (bahasa Arab: يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ, Yaʾjūj wa Maʾjūj) Pada zaman Kekaisaran Romawi, Gog dan Magog dihubung-hubungkan dengan legenda Gerbang Aleksander, yang konon didirikan Aleksander Agung untuk merintangi bangsa Gog dan Magog. Bagi sejarawan Flavius Yosefus, Gog dan Magog adalah bangsa keturunan Magog bin Yafet bin Nuh, tokoh yang disebutkan pada Kejadian 10. Menurutnya, Gog dan Magog sama dengan bangsa Skit. Di tangan para sastrawan Gereja Perdana, Gog dan Magog menjadi bangsa-bangsa akhir zaman, yang pada Abad Pertengahan ditafsirkan sebagai bangsa Viking, bangsa Hun, bangsa Khazar, bangsa Mongol, , kabilah-kabilah nomaden Erasia, maupun kesepuluh suku Israel yang hilang. Kisah Gog dan Magog maupun legenda Gerbang Aleksander juga muncul dalam Roman Aleksander. Menurut salah satu versi Roman Aleksander, "Goth dan Magothi" adalah raja-raja pemimpin bangsa-bangsa najis yang dihalau Aleksander ke daerah di balik sebuah celah gunung. Aleksander kemudian menemboki celah gunung itu untuk mencegah mereka keluar dan menganiaya bangsa-bangsa lain. Di dalam Roman Aleksander dan karya-karya sastra turunannya, Gog dan Magog dicitrakan sebagai bangsa-bangsa pemangsa manusia. Gambar Gog dan Magog juga ditampilkan pada peta-peta dunia buatan Abad Pertengahan (mappa mundi), kadang-kadang disertai gambar tembok yang didirikan Aleksander Agung. Pencampuradukan kisah Gog dan Magog dengan legenda Gerbang Aleksander merembet ke seluruh kawasan Timur Dekat pada abad-abad permulaan agama Kristen dan zaman Islam. Kisah-kisah tersebut muncul dalam Al-Qur'an pada Surah Al-Kahfi. Dalam surah ini, "Yakjuj dan Makjuj" muncul sebagai dua kaum primitif tak beradab yang diasingkan dari bangsa-bangsa beradab dengan tembok perintang oleh Zulkarnain (Sang Empunya Dua Tanduk), penakluk dan pemimpin besar yang sadik lagi mukmin. Banyak sejarawan dan ahli geografi Muslim pada zaman modern beranggapan bahwa bangsa Viking adalah Gog dan Magog yang muncul kembali. Dewasa ini, Gog dan Magog masih erat dikaitkan dengan fikrah apokaliptis, terutama di Israel dan negara-negara Muslim. (in)
- Gog et Magog (en hébreu מגוג, en grec Μαγώγ) sont deux noms propres figurant dans le livre d'Ézéchiel, aux chapitres 38 et 39 : « Fils de l'homme, tourne ta face vers Gog, au pays de Magog » (38:1-2), « Voici, j'en veux à toi, Gog, prince de Rosch, de Méschec et de Tubal ! Je t'entraînerai, et je mettrai une boucle à tes mâchoires » (38:3), « J'enverrai le feu dans Magog » (39:6), « Je donnerai à Gog un lieu qui lui servira de sépulcre en Israël » (39:11). Gog est un nom de personne, Magog un nom de lieu. Ils apparaîssent 5 fois dans la Bible et 2 fois dans le Coran. L'origine du terme n'est pas claire, ce nom désigne soit une personne, soit une peuplade, soit une réalité géographique (pays ou ville), mais les noms semblent liés à une bataille contre les Juifs qui annoncera la venue du Messie[source insuffisante]. Dans le livre d'Ézéchiel, les peuplades païennes Magog vivent « au nord du Monde », et représentent métaphoriquement les forces du Mal, ce qui l'associe aux traditions apocalyptiques. (fr)
- 곡(영어: Gog, 히브리어: גּוֹג֙)은 마곡 땅의 통치자. 성경에서 곡과 마곡은 보통 함께 나온다. 구약성경 에스겔 38장 2절과 39장 1절에서 곡(Gog)은 로스(Rosh)와 메섹(Meshech)과 두발(Tubal)의 왕으로 불리웠다. 창세기 10장 2절에서 마곡은 한 지역과 그곳의 백성을 가리키며 주석가들마다 견해가 다르지만 유럽과 아시아의 북방 민족들 혹은 코카서스 북부 지역 사람들을 가리키는 데는 동의한다. 이 이름은 천년왕국이 끝나는 시점에 사탄이 다시 플려나서 사람들을 미혹하는 때에 다시 등장한다는 신약성경 요한계시록 20장 8절과 연관되어 있다. (ko)
- Gog e Magog (in ebraico: גוג ומגוג?; in arabo: يأجوج ومأجوج, Yaʾjūj wa Maʾjūj) sono due figure della tradizione biblica e Islamica. Citati in varie parti delle Sacre Scritture, essi sono descritti talvolta come uomini vissuti in un lontano passato, sovrani, popolazioni o territori, spesso con un'accezione negativa, incarnando nemici del popolo di Dio. Nell'Apocalisse compaiono come sostenitori di Satana in vista dell'Armageddon. Questi temi si diffusero molto nelle tradizioni d'Europa e Medio Oriente nella Tarda Antichità e nell'Alto Medioevo, sicché Gog e Magog si rinvengono in svariate leggende e opere dell'epoca, come il Romanzo di Alessandro, assumendo identità sempre più varie, con fonti che li descrivono come giganti, mostri o altri esseri sovrannaturali. (it)
- ゴグとマゴグ（Gog and Magog、ヘブライ語: גּוֹג וּמָגוֹג Gog u-Magog）は、主に旧約聖書のエゼキエル書と新約聖書のヨハネの黙示録に登場する神に逆らう勢力。もしくは、マゴグは、ゴグがいる場所や国を指す。 創世記ではマゴグはヤペテの子とされる。 ヤペテの子孫はゴメル、マゴグ、マダイ、、、、であった。（口語訳聖書：創世記10章2節） (ja)
- Gog en Magog zijn een persoon en een land genoemd in de Hebreeuwse Bijbel in Ezechiël 38. Gog is de heerser van het land Magog die de uiteindelijke strijd zal voeren tegen het volk van God. In de Openbaring van Johannes 20:8 worden Gog en Magog genoemd als twee landen onder de heerschappij van Satan. Gog en Magog zijn ook twee beelden van reuzen die zich bevinden in de Guildhall in Londen en die teruggaan op de mythische verhalen over het ontstaan van Brittannië. (nl)
- Gog i Magog – postać oraz kraina lub naród występujące w Biblii w kontekście apokaliptycznym. Przy końcu świata mają one najechać i spustoszyć Izrael. Nawiązania do Goga i Magoga obecne są także w mitologii i folklorze różnych krajów. Historycznie chodzi prawdopodobnie o żyjącego w VII w. p.n.e. króla Lidii, Gygesa. (pl)
- Gog i landet Magog omnämns i Bibeln i Hesekiel kap 38 och 39 som en ond varelse, och i Upp. 20:8 nämns också Gog och Magog. I Gamla Testamentet handlar det om områden i norr. Enligt Hesekiel är Gog en härskare från ett land Magog, medan Uppenbarelseboken ser Gog och Magog som två olika härskare, som i den yttersta tiden skall gå till anfall mot de heliga, men förintas av eld från himlen. Josefus identifierade Magog för sina grekiska läsare med skyterna, norr om Svarta havet. (sv)
- Gogue e Magogue, ou Gog e Magog, (hebraico: גּוֹג וּמָגוֹג; árabe: يَأْجُوج وَ مَأْجُوج) aparecem no livro de Gênesis, nos livros de Ezequiel, Apocalipse e no Alcorão. São muitas vezes apresentados como o nome de um príncipe, ou de um líder, ou ainda de um povo que habitava em uma região denominada Meseque e Tubal, respectivamente. Eles também aparecem na mitologia e no folclore. (pt)
- Гог и Магог (ивр. גּוֹג וּמָגוֹג [Gog u-Magog]) — в авраамической эсхатологии названия народов, которые пойдут войной на народ Божий, но будут повержены огнём с неба. В Новом Завете Гог и Магог упоминаются в книге Откровение, где описывается их нашествие на город святых по окончании тысячелетнего царства. В Ветхом Завете, в Книге пророка Иезекииля присутствует также пророчество о Гоге из земли Магог, согласно которому Гог — это имя предводителя, который придёт из страны Магог с войной на землю Израиля и потерпит военное поражение от Бога. Согласно иудейской эсхатологии предсказание, описанное в книге пророка Иезекииля, исполнится незадолго до прихода Мессии (ивр. מָשִׁיחַ). Оба пророчества описывают разные события в различные временные периоды: в первом случае идёт речь о событиях после тысячелетнего царства, в которых принимают участие два народа из «четырех углов земли», во втором случае — период до тысячелетнего царства, в котором присутствует предводитель Гог из северного по отношению к Израилю народа Магог. (ru)
- 歌革和瑪各（希伯來語：גּוֹג וּמָגוֹג；阿拉伯语：يَأْجُوج وَ مَأْجُوج；英語：Gog and Magog）出現在聖經的創世記、以西結書、啟示錄、以及古蘭經。他們有不同的形象，例如人、超自然生物（巨人或惡魔）、民族團體、或土地。歌革和瑪各廣泛存在於各文化的神話和民俗中。 有關歌革和瑪各的預言一般認為是會在時間終結時實現，但不一定是指世界的結束。犹太教末世论認為歌革和瑪各是的敵人，會被彌賽亞打敗，這也會開始彌賽亞的時代。基督教的觀點寫在《启示录》中，認為是歌革和瑪各是撒旦的手下，在最後要反抗神「那一千年完了，撒但必從監牢裡被釋放。出來要迷惑地上四方（原文是角）的列國，就是歌革和瑪各，叫他們聚集爭戰。他們的人數多如海沙。」。 也有有關歌革和瑪各的傳說，大概是在罗马治世時開始出現的，是指在以外的人。羅馬時期的猶太史學家弗拉維奧·約瑟夫斯認為他們是在《創世記》中記載，挪亞的孫子、雅弗的兒子瑪各（Magog）的後代，並且解釋成是斯基泰人。在早期基督教作者的筆下，歌革和瑪各認為是帶來世界末日的一大群人，在中古時期認為是匈人、可萨人、蒙古族或是其他，甚至可能是以色列人中失蹤的十個支派。 歌革和瑪各及亞歷山大之門的傳說後來也在中出現。在其中一個版本中，歌革和瑪各是不潔淨國家的國王，因為亞歷山大大帝的新城牆而無法再進入歐洲。在傳奇小說及衍生文學中，歌革和瑪各會食人。在中古時代的世界地圖中，有時也會出現歌革和瑪各。 (zh)
- Ґоґ і Маґо́ґ (івр. גּוֹג וּמָגוֹג, араб. ياجوج وماجوج — Яджудж і Маджудж) — у біблійній есхатології два народи, нашестя яких потрясе світ незадовго до другого приходу Месії. Йосип Флавій ототожнює Ґоґа і Маґоґа зі скіфами. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Gog i Magog (hebreu: גּוֹג וּמָגוֹג, Gog u-Magog; àrab: يَأْجُوج وَمَأْجُوج, Yaʾjūj wa-Maʾjūj; persa: یگوگ و مگوگ, Yagug va Magug) són uns noms que apareixen a la Bíblia, especialment al llibre de l'Apocalipsi, i en textos posteriors, com l'Alcorà i l'Avesta (les escriptures del zoroastrisme). A vegades se'ls entén com a personatges i a vegades com a pobles o regions geogràfiques; el seu context pot ser genealògic (com el Magog a Gènesi 10:02) o escatològic i apocalíptic, com al llibre d'Ezequiel i a l'Apocalipsi. En aquests darreres passatges han atret l'atenció a causa del paper que juguen en les profecies sobre la "fi del món". (ca)
- 곡(영어: Gog, 히브리어: גּוֹג֙)은 마곡 땅의 통치자. 성경에서 곡과 마곡은 보통 함께 나온다. 구약성경 에스겔 38장 2절과 39장 1절에서 곡(Gog)은 로스(Rosh)와 메섹(Meshech)과 두발(Tubal)의 왕으로 불리웠다. 창세기 10장 2절에서 마곡은 한 지역과 그곳의 백성을 가리키며 주석가들마다 견해가 다르지만 유럽과 아시아의 북방 민족들 혹은 코카서스 북부 지역 사람들을 가리키는 데는 동의한다. 이 이름은 천년왕국이 끝나는 시점에 사탄이 다시 플려나서 사람들을 미혹하는 때에 다시 등장한다는 신약성경 요한계시록 20장 8절과 연관되어 있다. (ko)
- Gog e Magog (in ebraico: גוג ומגוג?; in arabo: يأجوج ومأجوج, Yaʾjūj wa Maʾjūj) sono due figure della tradizione biblica e Islamica. Citati in varie parti delle Sacre Scritture, essi sono descritti talvolta come uomini vissuti in un lontano passato, sovrani, popolazioni o territori, spesso con un'accezione negativa, incarnando nemici del popolo di Dio. Nell'Apocalisse compaiono come sostenitori di Satana in vista dell'Armageddon. Questi temi si diffusero molto nelle tradizioni d'Europa e Medio Oriente nella Tarda Antichità e nell'Alto Medioevo, sicché Gog e Magog si rinvengono in svariate leggende e opere dell'epoca, come il Romanzo di Alessandro, assumendo identità sempre più varie, con fonti che li descrivono come giganti, mostri o altri esseri sovrannaturali. (it)
- ゴグとマゴグ（Gog and Magog、ヘブライ語: גּוֹג וּמָגוֹג Gog u-Magog）は、主に旧約聖書のエゼキエル書と新約聖書のヨハネの黙示録に登場する神に逆らう勢力。もしくは、マゴグは、ゴグがいる場所や国を指す。 創世記ではマゴグはヤペテの子とされる。 ヤペテの子孫はゴメル、マゴグ、マダイ、、、、であった。（口語訳聖書：創世記10章2節） (ja)
- Gog en Magog zijn een persoon en een land genoemd in de Hebreeuwse Bijbel in Ezechiël 38. Gog is de heerser van het land Magog die de uiteindelijke strijd zal voeren tegen het volk van God. In de Openbaring van Johannes 20:8 worden Gog en Magog genoemd als twee landen onder de heerschappij van Satan. Gog en Magog zijn ook twee beelden van reuzen die zich bevinden in de Guildhall in Londen en die teruggaan op de mythische verhalen over het ontstaan van Brittannië. (nl)
- Gog i Magog – postać oraz kraina lub naród występujące w Biblii w kontekście apokaliptycznym. Przy końcu świata mają one najechać i spustoszyć Izrael. Nawiązania do Goga i Magoga obecne są także w mitologii i folklorze różnych krajów. Historycznie chodzi prawdopodobnie o żyjącego w VII w. p.n.e. króla Lidii, Gygesa. (pl)
- Gog i landet Magog omnämns i Bibeln i Hesekiel kap 38 och 39 som en ond varelse, och i Upp. 20:8 nämns också Gog och Magog. I Gamla Testamentet handlar det om områden i norr. Enligt Hesekiel är Gog en härskare från ett land Magog, medan Uppenbarelseboken ser Gog och Magog som två olika härskare, som i den yttersta tiden skall gå till anfall mot de heliga, men förintas av eld från himlen. Josefus identifierade Magog för sina grekiska läsare med skyterna, norr om Svarta havet. (sv)
- Gogue e Magogue, ou Gog e Magog, (hebraico: גּוֹג וּמָגוֹג; árabe: يَأْجُوج وَ مَأْجُوج) aparecem no livro de Gênesis, nos livros de Ezequiel, Apocalipse e no Alcorão. São muitas vezes apresentados como o nome de um príncipe, ou de um líder, ou ainda de um povo que habitava em uma região denominada Meseque e Tubal, respectivamente. Eles também aparecem na mitologia e no folclore. (pt)
- Ґоґ і Маґо́ґ (івр. גּוֹג וּמָגוֹג, араб. ياجوج وماجوج — Яджудж і Маджудж) — у біблійній есхатології два народи, нашестя яких потрясе світ незадовго до другого приходу Месії. Йосип Флавій ототожнює Ґоґа і Маґоґа зі скіфами. (uk)
- يأجوج ومأجوج ((بالعبرية: גּוֹג וּמָגוֹג) Gog u-Magog) يظهران في الكتاب المقدس العبري والنصوص المقدسة الإسلامية كأفراد، أو قبائل، أو أراضي. في سفر حزقيال 38، مأجوج هو شخص ويأجوج هي أرضه. في سفر التكوين 10 مأجوج رجل، لكن لم يرد ذكر يأجوج؛ وبعد قرون، غيرت التقاليد اليهودية عبارة «يأجوج من مأجوج» التي وردت في حزقيال إلى «يأجوج ومأجوج»، وهو الشكل الذي يظهر في سفر الرؤيا، مع تعريف يأجوج ومأجوج بأنهما جماعتان وليسا شخصين. (ar)
- Gog kaj Magog (hebree גּוֹג וּמָגוֹג; Gog u-Magog; يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ; Jaʾĝūĝ ŭa-Maʾĝūĝ) aperas en la Hebrea Biblio, ofte konata kiel Malnova Testamento, kaj en Korano 21:96 kiel individuoj, triboj aŭ landoj. En Libro de Jeĥezkel 38, Gog estas individuo kaj Magog estas lia lando; en Genezo 10 Magog estas homo, sed Gog ne estas menciita; kaj jarcentoj poste la tradicio de judoj ŝanĝis la "Gog el Magog" de Jeĥezkel en "Gog kaj Magog", kiu estas la formo laŭ kiu ili aperas en la kristana Nova Testamento nome en la Apokalipso de Johano, kvankam tie ili estas popoloj anstataŭ individuoj. (eo)
- Gog (hebräisch, Etymologie ungeklärt) ist beim Propheten Ezechiel (Kapitel 38 und 39) der Fürst von Mesech und Thubal und wohnt im Lande Magog. In der Offenbarung des Johannes, im Neuen Testament der Bibel, werden mit Gog und Magog zwei Völker bezeichnet, die am jüngsten Tage mit Satan in den Kampf ziehen, jedoch am Ende von Christus besiegt werden (Offb 20,8 ).Weiter wird Magog in der Völkertafel als Sohn Jafets und Enkel Noachs genannt. Seine Brüder sind Gomer, Madai, Jawan, Tubal, Meschech und Tiras.Nach Flavius Josephus könnte es sich um die Skythen gehandelt haben. (de)
- Gog and Magog (/ˈɡoʊɡ ... ˈmɑːɡoʊɡ/; Hebrew: גּוֹג וּמָגוֹג, Gōg ū-Māgōg) appear in the Hebrew Bible and the Quran as individuals, tribes, or lands. In Ezekiel 38, Gog is an individual and Magog is his land; in Genesis 10, Magog is a man and eponymous ancestor of a nation, but no Gog is mentioned; by the time of Revelation 20:8 Jewish tradition had long since changed Ezekiel's "Gog from Magog" into "Gog and Magog". (en)
- Gog dan Magog (bahasa Ibrani: גּוֹג וּמָגוֹג, Gog u Magog) adalah nama tokoh, kaum, atau negeri dalam Alkitab. Dalam Yehezkiel 38, Gog adalah nama tokoh, sementara Magog adalah nama negeri asalnya. Dalam Kejadian 10, Magog adalah nama tokoh, tetapi Gog tidak disebutkan. Berabad-abad kemudian, frasa "Gog dari Magog" dalam Kitab Yehezkiel berubah menjadi "Gog dan Magog" dalam tradisi agama Yahudi. Bentuk inilah yang kemudian hari muncul dalam Kitab Wahyu, kitab terakhir dalam kumpulan Kitab Suci Perjanjian Baru agama Kristen. Dalam Kitab Wahyu, Gog dan Magog adalah sebutan bagi kumpulan bangsa-bangsa. Padanan tokoh-tokoh tersebut dalam Islam adalah Yakjuj dan Makjuj. (bahasa Arab: يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ, Yaʾjūj wa Maʾjūj) (in)
- Gog et Magog (en hébreu מגוג, en grec Μαγώγ) sont deux noms propres figurant dans le livre d'Ézéchiel, aux chapitres 38 et 39 : « Fils de l'homme, tourne ta face vers Gog, au pays de Magog » (38:1-2), « Voici, j'en veux à toi, Gog, prince de Rosch, de Méschec et de Tubal ! Je t'entraînerai, et je mettrai une boucle à tes mâchoires » (38:3), « J'enverrai le feu dans Magog » (39:6), « Je donnerai à Gog un lieu qui lui servira de sépulcre en Israël » (39:11). Gog est un nom de personne, Magog un nom de lieu. Ils apparaîssent 5 fois dans la Bible et 2 fois dans le Coran. L'origine du terme n'est pas claire, ce nom désigne soit une personne, soit une peuplade, soit une réalité géographique (pays ou ville), mais les noms semblent liés à une bataille contre les Juifs qui annoncera la venue du Mes (fr)
- Гог и Магог (ивр. גּוֹג וּמָגוֹג [Gog u-Magog]) — в авраамической эсхатологии названия народов, которые пойдут войной на народ Божий, но будут повержены огнём с неба. В Новом Завете Гог и Магог упоминаются в книге Откровение, где описывается их нашествие на город святых по окончании тысячелетнего царства. (ru)
- 歌革和瑪各（希伯來語：גּוֹג וּמָגוֹג；阿拉伯语：يَأْجُوج وَ مَأْجُوج；英語：Gog and Magog）出現在聖經的創世記、以西結書、啟示錄、以及古蘭經。他們有不同的形象，例如人、超自然生物（巨人或惡魔）、民族團體、或土地。歌革和瑪各廣泛存在於各文化的神話和民俗中。 有關歌革和瑪各的預言一般認為是會在時間終結時實現，但不一定是指世界的結束。犹太教末世论認為歌革和瑪各是的敵人，會被彌賽亞打敗，這也會開始彌賽亞的時代。基督教的觀點寫在《启示录》中，認為是歌革和瑪各是撒旦的手下，在最後要反抗神「那一千年完了，撒但必從監牢裡被釋放。出來要迷惑地上四方（原文是角）的列國，就是歌革和瑪各，叫他們聚集爭戰。他們的人數多如海沙。」。 也有有關歌革和瑪各的傳說，大概是在罗马治世時開始出現的，是指在以外的人。羅馬時期的猶太史學家弗拉維奧·約瑟夫斯認為他們是在《創世記》中記載，挪亞的孫子、雅弗的兒子瑪各（Magog）的後代，並且解釋成是斯基泰人。在早期基督教作者的筆下，歌革和瑪各認為是帶來世界末日的一大群人，在中古時期認為是匈人、可萨人、蒙古族或是其他，甚至可能是以色列人中失蹤的十個支派。 (zh)
|
_-_Walters_44616_(cropped).jpg){kind=link}
_-_Walters_44616_(cropped).jpg){kind=link}
