| dbo:abstract
|
- El conflicte entre güelfs i gibel·lins enfronta les cases de Welf i Hohenstaufen, dues faccions que defensaven, respectivament, el papat i el Sacre Imperi Romà en un conflicte que van mantenir al centre i nord de península Itàlica durant els segles xii i xiii. La lluita pel poder entre el papat i l'imperi tenia els seus orígens en la disputa de les investidures al segle xi. Cal fer notar que els termes güelfs i gibel·lins no van ser usats fins als voltants del 1250, i encara aleshores sols a la Toscana (on es van originar), i en foren els termes partit eclesial i partit imperial els més estesos. Els noms de les dues faccions, probablement, tenen els seus orígens en la Batalla de Weinsberg, el 1140, en la qual es van enfrontar les cases rivals Welf de Baviera i Hohenstaufen de Suàbia, en què els Welfs haurien entonat el nom de la seva casa com a crit de guerra, mentre que els Staufen haurien cridat el nom del seu castell: Waiblingen, que aleshores es denominava Wibeling. Per a les orelles d'un italià, la pronunciació dels dos noms equivaldria a "uelfs" i "vibeling", de manera que guelf i ghibellino serien les formes italianitzades dels noms alemanys. Els noms s'haurien introduït a Itàlia durant el regnat de l'emperador Frederic Barba-roja, de la casa de Hohenstaufen. Quan va fer campanya a Itàlia per expandir-hi el poder imperial, els seus partidaris van ser coneguts com a gibel·lins (Ghibellini). La lliga Llombarda i els seus aliats, que s'oposaven a l'emperador, van rebre el nom de güelfs. (ca)
- Guelfové a ghibellini byla dvě mocenská seskupení italských (i německých) šlechtických rodů a měst, která v době středověku bojovala mezi sebou o ovládnutí území střední a severní Itálie. Název ghibellini vznikl zkomolením jména , rodového hradu Štaufů; guelfové je zase italský přepis jména rodu Welfů, kteří soupeřili se Štaufy a stranili papežům. V době nástupu štaufské dynastie na císařský trůn (1138) se římsko-němečtí císaři snažili politicky i vojensky ovládnout území severní a střední Itálie, které formálně náleželo k Italskému království v Říši římské, avšak ve skutečnosti bylo pod silným vlivem papežů a severoitalské státy byly prakticky nezávislé. V roce 1157 císař Fridrich I. Barbarossa rozšiřuje název své říše o přídavné jméno „svatá“, tj. Svatá říše římská, což má demonstrovat jeho ambice vládnout nad územím Itálie a v Papežském státě. Konflikt mezi guelfy a ghibelliny skončil v roce 1392, kdy se octl v patové situaci. (cs)
- الغويلفيون والغيبيلينيون (The Guelphs and Ghibellines) (بالإيطالية: guelfi e ghibellini) فصيلان متعارضان في السياسة الإيطالية من القرن الثاني عشر حتى نشوء الحكومات الوراثية ابتداءً من القرن الرابع عشر. خلال ساند الغويلفيون الدولة البابوية، في حين ساند الغيبلينيون الامبراطورية الرومانية المقدسة. (ar)
- Οι Γουέλφοι και οι Γιβελλίνοι ήσαν δύο αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις, που δρούσαν στη βόρειο και κεντρική Ιταλία από τον 12ο μέχρι τον 14ο αι. Οι μεν Γουέλφοι υποστήριζαν αρχικά τον πάπα οι δε Γιβελλίνοι αντιστοίχως τον Γερμανό βασιλιά. Ο ανταγωνισμός των δύο μερίδων στις Ιταλικές πόλεις-κράτη διαμόρφωσαν μία ιδιαίτερα σημαντική πτυχή της εσωτερικής πολιτικής της Μεσαιωνικής Ιταλίας. Ο αγώνας εξουσίας μεταξύ του πάπα και των δυναστειών των Σαλίων και των Χοενστάουφεν της Γερμανίας ξεκίνησε με την Έριδα της Περιβολής. Αυτή άρχισε το 1075 και έληξε με το Κονκορδάτο της Βορμς το 1122. Η διαίρεση μεταξύ των δύο μερίδων τροφοδοτήθηκε από το διάστημα της μεγάλης μεσοβασιλείας στη Γερμανία και παρέμεινε ως τον 15ο αι. (el)
- La nomo Gibelino estas italigo de la germana Waiblinger en mezepoka Italio por partianoj de la imperiestroj. Waiblinger siaflanke estas la nomo por loĝantoj de la ŝvaba urbo Waiblingen, centro de la dinastio de la Ŝtaŭfoj. La ekzisto de tiu ĉi nomo unuafoje estas dokumentita proksimume en 1215 dum la epoko de la ŝtaŭfa imperiestro Frederiko la 2-a. La analoga konstraŭpartio nomiĝis Gelfoj (elgermanigo de la vorto Welfen), kaj tiuj ĉi subtenis la politikon de la Papo kaj nomiĝis laŭ la dinastio de la Velfoj. Tamen la italaj Gelfoj laŭokaze ankaŭ subtenis la aferon de la imperiestro, se tio estis konforma kun iliaj interesoj. Tial la separado en Gibelinoj kaj Gelfoj tute ne estis tiel reliefigita, kiel foje prezentata. Ekzemple proksimume en 1300 en Florenco la Gelfoj separiĝis en Blankaj Gelfoj (imperiestremaj Gelfoj), kiuj defendis kompromison kun la imperiestro, kaj la Nigraj Gelfoj, kiuj sekvis rigoran politikon kontraŭ la imperiestro. Depende de la aktuala registaro en la komunumoj la anoj de la unu aŭ alia partio estis ekzilataj el la urbo. Viktimo de ĉi tiu potencopolitiko en Florenco fariĝis ekzemple la fama poeto Dante Alighieri. La lukto inter la du partioj transdaŭris la pereon de la Ŝtaŭfoj, kaj la nomoj reprezentis en la malfrua mezepoko ofte nur diversajn grupojn ene de itala komunumo, kiuj reciproke kontraŭstaris malamike. (eo)
- Die Ghibellinen und Guelfen waren zwei verfeindete politische Gruppierungen im mittelalterlichen Reichsitalien. Während die Ghibellinen (Waiblinger) die Parteigänger des Kaisers waren, unterstützten die Guelfen (Welfen) die Politik des Papsttums. Die Ghibellinen nannten sich nach der heute württembergischen Stauferstadt Waiblingen und dem Kampfruf der Staufer. Die Existenz dieses Namens ist erstmals um 1215 zur Zeit des Stauferkaisers Friedrich II. bezeugt. Der Name der Guelfen entstammt den Rivalen des Stauferhauses, dem Geschlecht der Welfen. Allerdings unterstützten die italienischen Guelfen gegebenenfalls auch die Sache des Kaisers, wenn es in ihrem Interesse war. Daher war die Trennung in Ghibellinen und Guelfen keineswegs immer so ausgeprägt, wie es gelegentlich dargestellt wird. So spalteten sich um 1300 in Florenz die Guelfen in die weißen Guelfen (kaiserfreundliche Guelfen), die für einen Kompromiss mit dem Kaiser eintraten, und die schwarzen Guelfen, die eine harte Politik gegenüber dem Kaiser verfolgten. Je nach aktueller Regierung in den Kommunen wurden Anhänger der einen oder der anderen Partei aus der Stadt verwiesen und ins Exil geschickt. Opfer dieser Machtpolitik wurde in Florenz beispielsweise auch der berühmte Dichter Dante. Der Kampf zwischen beiden Parteien überdauerte den Untergang der Staufer und stand im Spätmittelalter oft nur für verschiedene Gruppen innerhalb einer italienischen Kommune, die sich feindlich gegenüberstanden. (de)
- The Guelphs and Ghibellines (/ˈɡwɛlfs/, /ˈɡɪbɪlaɪnz/, also US: /-liːnz, -lɪnz/; Italian: guelfi e ghibellini [ˈɡwɛlfi e ɡɡibelˈliːni; -fj e]) were factions supporting the Pope and the Holy Roman Emperor, respectively, in the Italian city-states of Central Italy and Northern Italy. During the 12th and 13th centuries, rivalry between these two parties formed a particularly important aspect of the internal politics of medieval Italy. The struggle for power between the Papacy and the Holy Roman Empire arose with the Investiture Controversy, which began in 1075, and ended with the Concordat of Worms in 1122. (en)
- Guelfoak eta Gibelinoak (italieraz guelfi y ghibellini) Erdi Aroaren bukaerako talde politiko batzuk izan ziren, Italia eta Alemanian sortutakoak. Izen horiek erabiltzen ziren aita santuren aldekoak (Guelfoak) eta enperadorearen aldekoak (Gibelinoak) izendatzeko, aitasantutzaren eta Germaniako Erromatar Inperio Santuaren artean izan zen borroka luzean. Elkarren etsai ziren bi alemaniar familia ere izendatzen zituzten, Welf edo Guelph etxekoak eta Hohenstaufengoak. Alemanian etsaigoa Henrike IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoaren garaian hasi zen, eta ez zen bukatu Otto IV.a enperadore hautatu zuten arte. Italian XIII-XV. mendeen artean izan ziren guduak; han nazio osora hedatu zen bi taldeen etsaigoa. Gibelinoak ziren Ezzelino da Romano eta Visconti familiak Milanen; Milan bera Guelfoa zen, eta baita, oro har, Florentzia eta Genoa ere. Cremona, Pisa eta Arezzo nagusiki Gibelinoak ziren. Venezia neutrala izan zen. (eu)
- Los términos güelfos y gibelinos proceden de los términos italianos guelfi y ghibellini, con los que se denominaban las dos facciones que desde el siglo XII apoyaron en el Sacro Imperio Romano Germánico, respectivamente, a la casa de Baviera (los Welfen, de donde proviene el término «güelfo», aunque en alemán se pronuncie “velfen”) y a la casa de los Hohenstaufen de Suabia, señores del castillo de Waiblingen (y de ahí la palabra «gibelino»). La lucha entre ambas facciones tuvo lugar también en Italia desde la segunda mitad del siglo. Su contexto histórico era el conflicto secular entre el Pontificado, que pasaría a estar apoyado por los güelfos, contra el Emperador del Sacro Imperio Romano Germánico, apoyado por los gibelinos. Durante esta época estos eran los dos poderes universales que se disputaban el Dominium mundi. (es)
- Les guelfes et les gibelins sont deux factions (parti ou, plus souvent, brigate ou sette) médiévales qui s'opposèrent militairement, politiquement et culturellement dans l'Italie des XIIe et XIIIe siècles. À l'origine, elles soutenaient respectivement deux dynasties qui se disputaient le trône du Saint-Empire : la « pars Guelfa » appuyait les prétentions de la dynastie des « Welf » et de la papauté, puis de la maison d'Anjou, la « pars Gebellina », celles des Hohenstaufen, et au-delà celles du Saint-Empire. L'opposition entre guelfes et gibelins se joua principalement dans le cadre des villes de la péninsule italienne, mais eut des répercussions dans l'ensemble de l'Europe. Dans cette bipolarisation, parfois surestimée, les allégeances dynastiques sont parfois secondaires, les adhésions fluctuantes, et il faut attendre le règne de Frédéric II pour que papauté et empire deviennent des symboles forts de ralliement et que se construise une véritable division antithétique. Ce clivage trouve des manifestations dans les domaines civils et religieux et cristallise les tensions entre les villes italiennes, au sein de leurs élites et parfois entre la ville et son contado (le territoire, ou diocèse, qui en relevait). L'écho du conflit se manifeste à des époques ultérieures, en revêtant de nouveaux caractères et en stigmatisant des oppositions idéologiques nouvelles. Cette opposition joua un rôle majeur à l’origine de la principauté de Monaco. Les Grimaldi, puissance maritime, prirent le parti des guelfes et de la papauté et, menés par François dit « la Malizia », reprirent le château par les armes le 8 janvier 1297, date à laquelle on considère les origines de la souveraineté princière des Grimaldi. (fr)
- Guelf dan Ghibellin adalah dua faksi di Italia selama abad ke-12 dan abad ke-13. Faksi Guelf mendukung kepausan, dan faksi Ghibellin mendukung Kekaisaran Suci Romawi. Perebutan kekuasaan antara kepausan dan Kekaisaran Suci Romawi menjadi konflik pada abad ke-11. Pada tahun 1260, Guelf kalah dalam pertempuran Montaperti. Pada tahun 1266, kubu Guelf di bawah pimpinan Charles dari Anjou, yang didukuang paus dan pasukan Prancis menaklukan Ghibelline dan menguasai Florence. Kubu Guelf berhasil menguasai Italia. Konflik antara mereka terus berlanjut sampai abad ke-15. (in)
- 教皇派と皇帝派（きょうこうはとこうていは）は、12世紀から13世紀の主に北イタリアにおいて、対立するローマ教皇と神聖ローマ皇帝をそれぞれを支持した都市、貴族達を指すが、14世紀から15世紀には本来の意味から離れ、対立する都市間の争いや都市内部の派閥抗争における両勢力の便宜的な分類として用いられた。ゲルフとギベリンともいう。 元々は、神聖ローマ帝国の帝位争いにおいてヴェルフ派をヴェルフ、ホーエンシュタウフェン派をヴィーベリン（現在のヴァイブリンゲン）と言ったものが、ヴェルフ家が教皇と結んで、帝位についたホーエンシュタウフェン朝と対抗したため、これがイタリアに伝わり教皇派と皇帝派（ゲルフ（グエルフィ、Guelfi）とギベリン（ギベッリーニ、Ghibellini））となった。 (ja)
- 구엘프와 기벨린(이탈리아어: Guelfi e Ghibellini)은 중세 유럽(특히 북 이탈리아)에서 각각 교황권과 신성로마황제의 권력을 지지하는 분파를 말한다. 이들은 교황파(구엘프)와 황제파(기벨린)로 나뉘어 12세기에서 13세기 치열하게 싸웠는데 이들의 투쟁의 기원은 11세기부터 시작된 서임권 분쟁에서 기원한다. (ko)
- Guelfi e ghibellini erano le due fazioni contrapposte nella politica italiana del Basso Medioevo, in particolare dal XII secolo sino alla nascita delle Signorie nel XIV secolo. (it)
- Gibelini i gwelfowie – stronnictwa polityczne rywalizujące we Włoszech między XII a XIII wiekiem, głównie w okresie zmagań cesarza Fryderyka II z papiestwem. Nazwa gwelfowie wywodzi się od włoskiej formy nazwiska popieranych przez nich książąt bawarskich Welf. Welfowie współpracowali z Państwem Kościelnym w walce przeciwko Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu, a od XIII wieku byli przeciwnikami władzy cesarskiej we Włoszech. Gibelini (lub gibelinowie, z wł. ghibellino) byli stronnikami władzy cesarskiej we Włoszech. W pewnym okresie zdołali zdominować część miast włoskich. Nazwa stronnictwa pochodzi od nazwy wirtemberskiego miasta Waiblingen i zarazem zawołania bojowego Hohenstaufów. Oba stronnictwa nękane były wewnętrznymi sporami, co prowadziło niekiedy do zatarcia głównej linii podziału. Np. we Florencji w początkach XIV w. stronnictwo gwelfów podzieliło się na białych gwelfów – zwolenników ugody z cesarzem (należał do nich Dante Alighieri), i czarnych – radykalnie antycesarskich. Nazwy stronnictw i różnice między nimi przetrwały czasy zasadniczej przyczyny sporów i były w użyciu także po upadku dynastii Hohenstaufów (zob. też neogwelfizm). Przynależność do stronnictw znalazła swoje odzwierciedlenie w heraldyce włoskiej. Rody i niekiedy miasta należące do partii gibelinów umieszczały w głowicy tarczy herbowej czarnego cesarskiego orła, dwu- lub jednogłowego, w złotym polu (wł. Capo dell`Imperio), a zwolennicy gwelfów, w błękitnym polu głowicy sadowili czerwony kołnierz turniejowy ponad trzema złotymi liliami (wł. Capo d`Angio), niekiedy stosowano same tylko trzy złote lilie. (pl)
- Os guelfos e os gibelinos (em italiano, Guelfi e ghibellini) constituíam facções políticas que, a partir do século XII, estiveram em luta na Itália, especialmente na República Florentina. Os conflitos se intensificaram sobretudo a partir do século XIII. (pt)
- Гвельфи (італ. guelfi, нім. Guelfen / Welfen) — політичне угруповання в Італії XII — XV столітті, яке боролося проти намагань імператорів Священної Римської імперії утвердитися на Апеннінському півострові. Підтримували Папу Римського і прагнули республіканського ладу. Ворогували з гібелінами. Гібеліни (італ. ghibellini, нім. Ghibellinen / Waiblinger) — політичне угруповання, прихильне до німецьких імператорів і аристократичної форми правління. З середини XII століття гібеліни боролися з гвельфами. Боротьба за владу між Папою Римським та імператорами Священної Римської імперії, відома під назвою боротьба за інвеституру, що почалася в 1075 році, закінчилася підписанням Вормського конкордату в 1122 році. Проте, попри формальне врегулювання конфлікту, поділ на гвельфів та гібелінів в політиці Італії зберігався аж до XV століття. (uk)
- 归尔甫派和吉伯林派（英語：Guelphs and Ghibellines 義大利語：Guelfi e Ghibellini）又称教宗派与皇帝派，是指位于中世纪意大利中部和北部分别支持教宗和神圣罗马帝国的派别。 12和13世纪双方的分裂在意大利城邦历史上对其邦内政策起到重要影响。教宗与神圣罗马帝国的权力斗争开始于1075年的叙任权斗争，止于1122年的沃尔姆斯宗教协定。不过，归爾甫派和吉伯林派之间的分别在意大利一直持续到15世纪。 所谓“归尔甫”（Guelph）即是韦尔夫（Welf）的意大利式称呼；而“吉伯林”（Ghibelline）则是魏布林根（Waiblingen）的意大利式称呼，魏布林根当时是施瓦本公爵霍亨施陶芬家族的康拉德三世的城堡。 当时霍亨施陶芬王朝的腓特烈一世试图增强他在意大利北部的帝权，而这影响到了教宗亚历山大三世的利益，作为霍亨施陶芬家族敌对的韦尔夫家族，站在教宗一边，对抗神圣罗马帝国皇帝，因此教宗一派称作“归爾甫派”（韦尔夫派），而皇帝一方称作“吉伯林派”（魏布林根派）。 (zh)
- Гвельфы (итал. guelfi, нем. Guelfen / Welfen) — политическое течение в Италии XII—XVI веков, представители которого выступали за ограничение власти императора Священной Римской империи в Италии и усиление влияния папы римского. Получили название от Вельфов, герцогов Баварии и Саксонии — соперников германской династии Штауфенов. Принято считать, что к гвельфам по большей части принадлежало купечество, торговцы и ремесленники, хотя среди них было немало и аристократов (собственно, в то время — единственное сословие, способное обеспечить эффективное функционирование вооружённых сил). Гибелли́ны (итал. ghibellini, нем. Ghibellinen / Waiblinger) — враждовавшая с гвельфами политическая группировка XII—XIV веков, приверженцы императора. Название «гибеллины» пошло от латинизированного названия одного из замков Штауфенов — Гаубелинг (нем. Waiblingen, Вайблинген). По уточнённой версии, название «гибеллины» произошло от боевого клича Hie Welf, Hie Waibling, во время сражения при Вейнсберге в 1140 году между Конрадом III и Вельфом VI. Принято считать, что к гибеллинам по большей части принадлежала феодальная знать. Борьба между гибеллинами и гвельфами проходила на фоне борьбы между папством и империей за господство на Апеннинском полуострове. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الغويلفيون والغيبيلينيون (The Guelphs and Ghibellines) (بالإيطالية: guelfi e ghibellini) فصيلان متعارضان في السياسة الإيطالية من القرن الثاني عشر حتى نشوء الحكومات الوراثية ابتداءً من القرن الرابع عشر. خلال ساند الغويلفيون الدولة البابوية، في حين ساند الغيبلينيون الامبراطورية الرومانية المقدسة. (ar)
- Οι Γουέλφοι και οι Γιβελλίνοι ήσαν δύο αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις, που δρούσαν στη βόρειο και κεντρική Ιταλία από τον 12ο μέχρι τον 14ο αι. Οι μεν Γουέλφοι υποστήριζαν αρχικά τον πάπα οι δε Γιβελλίνοι αντιστοίχως τον Γερμανό βασιλιά. Ο ανταγωνισμός των δύο μερίδων στις Ιταλικές πόλεις-κράτη διαμόρφωσαν μία ιδιαίτερα σημαντική πτυχή της εσωτερικής πολιτικής της Μεσαιωνικής Ιταλίας. Ο αγώνας εξουσίας μεταξύ του πάπα και των δυναστειών των Σαλίων και των Χοενστάουφεν της Γερμανίας ξεκίνησε με την Έριδα της Περιβολής. Αυτή άρχισε το 1075 και έληξε με το Κονκορδάτο της Βορμς το 1122. Η διαίρεση μεταξύ των δύο μερίδων τροφοδοτήθηκε από το διάστημα της μεγάλης μεσοβασιλείας στη Γερμανία και παρέμεινε ως τον 15ο αι. (el)
- Guelf dan Ghibellin adalah dua faksi di Italia selama abad ke-12 dan abad ke-13. Faksi Guelf mendukung kepausan, dan faksi Ghibellin mendukung Kekaisaran Suci Romawi. Perebutan kekuasaan antara kepausan dan Kekaisaran Suci Romawi menjadi konflik pada abad ke-11. Pada tahun 1260, Guelf kalah dalam pertempuran Montaperti. Pada tahun 1266, kubu Guelf di bawah pimpinan Charles dari Anjou, yang didukuang paus dan pasukan Prancis menaklukan Ghibelline dan menguasai Florence. Kubu Guelf berhasil menguasai Italia. Konflik antara mereka terus berlanjut sampai abad ke-15. (in)
- 教皇派と皇帝派（きょうこうはとこうていは）は、12世紀から13世紀の主に北イタリアにおいて、対立するローマ教皇と神聖ローマ皇帝をそれぞれを支持した都市、貴族達を指すが、14世紀から15世紀には本来の意味から離れ、対立する都市間の争いや都市内部の派閥抗争における両勢力の便宜的な分類として用いられた。ゲルフとギベリンともいう。 元々は、神聖ローマ帝国の帝位争いにおいてヴェルフ派をヴェルフ、ホーエンシュタウフェン派をヴィーベリン（現在のヴァイブリンゲン）と言ったものが、ヴェルフ家が教皇と結んで、帝位についたホーエンシュタウフェン朝と対抗したため、これがイタリアに伝わり教皇派と皇帝派（ゲルフ（グエルフィ、Guelfi）とギベリン（ギベッリーニ、Ghibellini））となった。 (ja)
- 구엘프와 기벨린(이탈리아어: Guelfi e Ghibellini)은 중세 유럽(특히 북 이탈리아)에서 각각 교황권과 신성로마황제의 권력을 지지하는 분파를 말한다. 이들은 교황파(구엘프)와 황제파(기벨린)로 나뉘어 12세기에서 13세기 치열하게 싸웠는데 이들의 투쟁의 기원은 11세기부터 시작된 서임권 분쟁에서 기원한다. (ko)
- Guelfi e ghibellini erano le due fazioni contrapposte nella politica italiana del Basso Medioevo, in particolare dal XII secolo sino alla nascita delle Signorie nel XIV secolo. (it)
- Os guelfos e os gibelinos (em italiano, Guelfi e ghibellini) constituíam facções políticas que, a partir do século XII, estiveram em luta na Itália, especialmente na República Florentina. Os conflitos se intensificaram sobretudo a partir do século XIII. (pt)
- 归尔甫派和吉伯林派（英語：Guelphs and Ghibellines 義大利語：Guelfi e Ghibellini）又称教宗派与皇帝派，是指位于中世纪意大利中部和北部分别支持教宗和神圣罗马帝国的派别。 12和13世纪双方的分裂在意大利城邦历史上对其邦内政策起到重要影响。教宗与神圣罗马帝国的权力斗争开始于1075年的叙任权斗争，止于1122年的沃尔姆斯宗教协定。不过，归爾甫派和吉伯林派之间的分别在意大利一直持续到15世纪。 所谓“归尔甫”（Guelph）即是韦尔夫（Welf）的意大利式称呼；而“吉伯林”（Ghibelline）则是魏布林根（Waiblingen）的意大利式称呼，魏布林根当时是施瓦本公爵霍亨施陶芬家族的康拉德三世的城堡。 当时霍亨施陶芬王朝的腓特烈一世试图增强他在意大利北部的帝权，而这影响到了教宗亚历山大三世的利益，作为霍亨施陶芬家族敌对的韦尔夫家族，站在教宗一边，对抗神圣罗马帝国皇帝，因此教宗一派称作“归爾甫派”（韦尔夫派），而皇帝一方称作“吉伯林派”（魏布林根派）。 (zh)
- El conflicte entre güelfs i gibel·lins enfronta les cases de Welf i Hohenstaufen, dues faccions que defensaven, respectivament, el papat i el Sacre Imperi Romà en un conflicte que van mantenir al centre i nord de península Itàlica durant els segles xii i xiii. La lluita pel poder entre el papat i l'imperi tenia els seus orígens en la disputa de les investidures al segle xi. Cal fer notar que els termes güelfs i gibel·lins no van ser usats fins als voltants del 1250, i encara aleshores sols a la Toscana (on es van originar), i en foren els termes partit eclesial i partit imperial els més estesos. (ca)
- Guelfové a ghibellini byla dvě mocenská seskupení italských (i německých) šlechtických rodů a měst, která v době středověku bojovala mezi sebou o ovládnutí území střední a severní Itálie. Název ghibellini vznikl zkomolením jména , rodového hradu Štaufů; guelfové je zase italský přepis jména rodu Welfů, kteří soupeřili se Štaufy a stranili papežům. Konflikt mezi guelfy a ghibelliny skončil v roce 1392, kdy se octl v patové situaci. (cs)
- La nomo Gibelino estas italigo de la germana Waiblinger en mezepoka Italio por partianoj de la imperiestroj. Waiblinger siaflanke estas la nomo por loĝantoj de la ŝvaba urbo Waiblingen, centro de la dinastio de la Ŝtaŭfoj. La ekzisto de tiu ĉi nomo unuafoje estas dokumentita proksimume en 1215 dum la epoko de la ŝtaŭfa imperiestro Frederiko la 2-a. La lukto inter la du partioj transdaŭris la pereon de la Ŝtaŭfoj, kaj la nomoj reprezentis en la malfrua mezepoko ofte nur diversajn grupojn ene de itala komunumo, kiuj reciproke kontraŭstaris malamike. (eo)
- The Guelphs and Ghibellines (/ˈɡwɛlfs/, /ˈɡɪbɪlaɪnz/, also US: /-liːnz, -lɪnz/; Italian: guelfi e ghibellini [ˈɡwɛlfi e ɡɡibelˈliːni; -fj e]) were factions supporting the Pope and the Holy Roman Emperor, respectively, in the Italian city-states of Central Italy and Northern Italy. (en)
- Die Ghibellinen und Guelfen waren zwei verfeindete politische Gruppierungen im mittelalterlichen Reichsitalien. Während die Ghibellinen (Waiblinger) die Parteigänger des Kaisers waren, unterstützten die Guelfen (Welfen) die Politik des Papsttums. Die Ghibellinen nannten sich nach der heute württembergischen Stauferstadt Waiblingen und dem Kampfruf der Staufer. Die Existenz dieses Namens ist erstmals um 1215 zur Zeit des Stauferkaisers Friedrich II. bezeugt. Der Name der Guelfen entstammt den Rivalen des Stauferhauses, dem Geschlecht der Welfen. (de)
- Guelfoak eta Gibelinoak (italieraz guelfi y ghibellini) Erdi Aroaren bukaerako talde politiko batzuk izan ziren, Italia eta Alemanian sortutakoak. Izen horiek erabiltzen ziren aita santuren aldekoak (Guelfoak) eta enperadorearen aldekoak (Gibelinoak) izendatzeko, aitasantutzaren eta Germaniako Erromatar Inperio Santuaren artean izan zen borroka luzean. Elkarren etsai ziren bi alemaniar familia ere izendatzen zituzten, Welf edo Guelph etxekoak eta Hohenstaufengoak. (eu)
- Les guelfes et les gibelins sont deux factions (parti ou, plus souvent, brigate ou sette) médiévales qui s'opposèrent militairement, politiquement et culturellement dans l'Italie des XIIe et XIIIe siècles. À l'origine, elles soutenaient respectivement deux dynasties qui se disputaient le trône du Saint-Empire : la « pars Guelfa » appuyait les prétentions de la dynastie des « Welf » et de la papauté, puis de la maison d'Anjou, la « pars Gebellina », celles des Hohenstaufen, et au-delà celles du Saint-Empire. (fr)
- Los términos güelfos y gibelinos proceden de los términos italianos guelfi y ghibellini, con los que se denominaban las dos facciones que desde el siglo XII apoyaron en el Sacro Imperio Romano Germánico, respectivamente, a la casa de Baviera (los Welfen, de donde proviene el término «güelfo», aunque en alemán se pronuncie “velfen”) y a la casa de los Hohenstaufen de Suabia, señores del castillo de Waiblingen (y de ahí la palabra «gibelino»). La lucha entre ambas facciones tuvo lugar también en Italia desde la segunda mitad del siglo. Su contexto histórico era el conflicto secular entre el Pontificado, que pasaría a estar apoyado por los güelfos, contra el Emperador del Sacro Imperio Romano Germánico, apoyado por los gibelinos. Durante esta época estos eran los dos poderes universales que s (es)
- Gibelini i gwelfowie – stronnictwa polityczne rywalizujące we Włoszech między XII a XIII wiekiem, głównie w okresie zmagań cesarza Fryderyka II z papiestwem. Nazwa gwelfowie wywodzi się od włoskiej formy nazwiska popieranych przez nich książąt bawarskich Welf. Welfowie współpracowali z Państwem Kościelnym w walce przeciwko Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu, a od XIII wieku byli przeciwnikami władzy cesarskiej we Włoszech. (pl)
- Гвельфы (итал. guelfi, нем. Guelfen / Welfen) — политическое течение в Италии XII—XVI веков, представители которого выступали за ограничение власти императора Священной Римской империи в Италии и усиление влияния папы римского. Получили название от Вельфов, герцогов Баварии и Саксонии — соперников германской династии Штауфенов. Принято считать, что к гвельфам по большей части принадлежало купечество, торговцы и ремесленники, хотя среди них было немало и аристократов (собственно, в то время — единственное сословие, способное обеспечить эффективное функционирование вооружённых сил). (ru)
- Гвельфи (італ. guelfi, нім. Guelfen / Welfen) — політичне угруповання в Італії XII — XV столітті, яке боролося проти намагань імператорів Священної Римської імперії утвердитися на Апеннінському півострові. Підтримували Папу Римського і прагнули республіканського ладу. Ворогували з гібелінами. Гібеліни (італ. ghibellini, нім. Ghibellinen / Waiblinger) — політичне угруповання, прихильне до німецьких імператорів і аристократичної форми правління. З середини XII століття гібеліни боролися з гвельфами. (uk)
|