| dbo:abstract
|
- فأس الحرب أو الطَبَر (أو الطبر أحد أنواعه) هي أداة على شكل فأس مصممة خصيصًا لأغراض قتالية. وتعد بلطة المعارك أحد أشكال الفؤوس المصممة لاستخدامات محددة. وكانت العديد من تلك الأدوات تُستخدم بيد واحدة، بينما كانت هناك أنواع ضخمة لا يمكن حملها إلا باستخدام كلتا اليدين. يتراوح وزن البلطة المصممة لأغراض قتالية من 0.5 إلى 3 كجم (من رطل واحد إلى ستة أرطال)، ويتراوح طولها بين أكثر من 30 سم حتى تصل إلى 1.5 م (من قدم واحد حتى خمسة أقدام)، كما هو الحال في أو . يمكن إدراج الأسلحة القاطعة التي يزيد طولها عن 1.5 م تقريبًا في فئة . (ar)
- Una destral de guerra és una destral dissenyada específicament per al combat. Les destrals de guerra eren versions especialitzades dels eixos d'utilitat. Moltes eren adequades per utilitzar-se amb una mà, mentre que altres eren més grans i es desplegaven amb dues mans. Les destrals dissenyades per a la guerra oscil·laven en pes des de poc més de 0,5 a 3 kg i de longitud des de poc més de 30 cm fins a més de 150 cm, com en el cas de la destral danesa o la destral d'esparth. Les armes de tall de més de 150 cm entrarien a la categoria d'armes d'asta. Les destrals de mà de pedra es van emprar durant centenars de milers d'anys en el paleolític. Les primeres destrals de pedra amb mànec sembla que es van produir cap al 6000 aC durant el període mesolític. El desenvolupament tecnològic va continuar en el període neolític amb l'ús molt més ampli de pedres dures a més de sílex i l'ús generalitzat del poliment per millorar les propietats de la destral. Les destrals van resultar crítiques en el treball de la fusta i es van convertir en objectes de culte. Aquestes destrals de pedra estaven fetes d'una gran varietat de roques dures com la picrita i altres roques ígnies o metamòrfiques, i estaven molt esteses al període neolític. Molts caps de destral que es van trobar probablement s'utilitzaven principalment com a martells per dividir bigues de fusta i com a masos per a la construcció. Els caps de destral estrets fets de metalls fosos van ser posteriorment fabricats per artesans a l'Orient Mitjà i després a Europa durant l'edat del coure i l'edat del bronze. Els primers exemplars eren sense sòcol. A la conca mediterrània oriental durant l'Edat del Ferro, el Labris de doble fulla era prevalent, i la infanteria pesada de l'antiga Grècia utilitzava de vegades com a arma de guerra una destral d'una sola fulla feta de bronze o més tard de ferro. Els grecs van associar els , que empraven els escites, a les amazones mitològiques, tot i que aquestes eren generalment eixos cerimonials més que instruments pràctics. Les tribus bàrbares que van trobar els romans al nord dels Alps van incloure destrals de guerra de ferro a les seves armeries, juntament amb espases i llances. Els càntabres de la península Ibèrica també utilitzaven destrals de guerra. Les destrals de guerra van ser molt comunes a Europa durant les invasions bàrbares i l'era dels vikings, i es van continuar usant durant la resta de l'Edat Mitjana, amb combatents significatius com a portadors de destrals als segles XII, XIII i XIV. La majoria de destrals de guerra europees medievals tenien un cap encaixat (és a dir, que l'extrem més gruixut i de culata de la fulla contenia una obertura a la qual s'introduïa un mànec de fusta), i alguns incloïen langets: tires llargues de metall col·locades a les cares del mànec per evitar que es faci malbé durant el combat. De vegades, les galtes del cap de destral portaven patrons decoratius gravats, gravats, perforats o incrustats. Els destrals de guerra d'època tardana tendeixen a ser de construcció totalment metàl·lica. Sovint s'hi col·locava un pic afilat, de vegades corbat, a la part posterior de la fulla de la destral de guerra per proporcionar a l'usuari una arma secundària de penetració. També es podria afegir una punta apunyalada com a remat. De la mateixa manera, el martell de guerra va evolucionar a l'època medieval amb caps estriats o punxeguts, cosa que ajudaria a "mossegar" l'armadura i transmetre la seva energia a l'usuari, en lloc de mirar la superfície de l'armadura. Els cops d'aquestes armes penetrants no sempre eren letals. Hi ha molts relats de cavallers amb blindatge de plaques colpejats amb aquestes armes i, mentre l'armadura s'havia malmès, el portador va sobreviure i, en alguns casos, completament il·lès. Armes d'asta medievals com l'alabarda i l' eren variants de la forma bàsica de destral de guerra. (ca)
- Der Begriff Streitaxt oder Kriegsbeil ist eine Sammelbezeichnung für alle ein- oder zweihändig führbaren, im Kampf eingesetzten Äxte und Beile. (de)
- A battle axe (also battle-axe, battle ax, or battle-ax) is an axe specifically designed for combat. Battle axes were specialized versions of utility axes. Many were suitable for use in one hand, while others were larger and were deployed two-handed. Axes designed for warfare ranged in weight from just over 0.5 to 3 kg (1 to 7 lb), and in length from just over 30 cm (1 ft) to upwards of 150 cm (5 ft), as in the case of the Danish axe or the sparth axe. Cleaving weapons longer than 150 cm would arguably fall into the category of polearms. (en)
- Batalhakilo aŭ bataltoporo estas armilo kiun oni tenas unu- aŭ du-mane. (eo)
- Gerra aizkora edo guda aizkora gerra, guda edo borrokarako bereziki diseinatuta dagoen aizkora mota bat da. Mota horretako aizkora asko esku bakarraz erabiltzeko egokituta daude, beste batzuk aizkora arruntak baino luzeagoak dira eta bi eskuez erabiltzeko eginda daude. (eu)
- El hacha de guerra es un arma de asta de hierro en forma de cuchilla, y su corte acerado, que en lo más angosto, que es el revés, tiene un anillo de hierro, por el cual entra el palo que sirve de . El hacha de guerra es la versión militar de las hachas comunes de cortar y talar. Se diferencia de las civiles en que suelen ser más ligeras y estilizadas -para blandirlas mejor-, o con una hoja de mayor filo que las comunes -para mayor efectividad-; por ello, esta categoría recoge todos los tipos de hachas de la historia, desde la Antigüedad hasta casi nuestro tiempo. Nos referimos, pues, a las armas de tajo a una mano -a dos manos, un hacha es denominada "larga" o "enastada", lo que en muchos casos las diferenciaba poco de cualquier arma de asta de todas las épocas y lugares, salvo las hachas especializadas o distintivas de pueblos como: las franciscas, la "danesa", etc. (es)
- Une hache de guerre est une hache dont l'usage est celui d'une arme et non d'un outil. C'est une arme de taille. Son évolution médiévale, la hache d'armes, permet également de frapper d'estoc. La conception, des plus simples, reprend celle de l'outil, à savoir une lame généralement courbe enfichée sur un manche de taille et de nature variables. La question de savoir si l'outil a précédé l'arme reste ouverte car les deux usages ont coexisté depuis les temps immémoriaux. (fr)
- Is éard is tua chatha ann ná tua atá deartha go sonrach le haghaidh comhraic. Ba leaganacha speisialaithe de ghnáth tuanna iad. Bhí go leor acu oiriúnach lena n-úsáid le lámh amháin, cé go raibh cuid eile níos mó agus teastaíodh dá lámh lena n-úsáid. Bhí réimse leathain meáchan ag na tuanna a dearadh le haghaidh cogaíochta ó 0.5 go 3 kg, agus fad orthu díreach os cionn 30 cm go 1.5 m, mar atá i gcás na tua Danmhargaí nó an sparrthua. D'fhéadfaí a mhaíomh go dtiocfadh airm ghearrtha a sháraíonn níos mó ná 1.5m isteach i gcatagóir na n-armas cuaille. (ga)
- Een strijdbijl is een bijl die ontworpen is voor gebruik als gevechtswapen, dit in tegenstelling tot de gebruiksbijl. De strijdbijl heeft een lager gewicht en het blad is anders dan bij de gebruiksbijl. Het is platter en gewoonlijk halvemaanvormig. Een misvatting is dat (sommige) strijdbijlen een dubbele kling zouden hebben. Dat was niet het geval; een dubbele kling zou de bijl veel zwaarder (en dus moeilijker te hanteren) maken, terwijl het een krijger maar een heel klein voordeel zou opleveren. De enige dubbelbijlen die gebruikt werden waren ceremoniële voorwerpen, zoals de labrys in de minoïsche cultuur op Kreta, en sommige houthakkersbijlen. Als materiaal werd oorspronkelijk steen gebruikt, later brons en nog later smeedijzer, waarbij de snede gehard was door middel van koolstof. Strijdbijlen werden reeds gebruikt in de vroege klassieke oudheid. Bij opgravingen in Egypte, China en het Midden-Oosten werden ze veelvuldig aangetroffen. De Griekse zware infanterie bediende zich van zware enkelvoudige bijlen. Ook het Romeinse leger kende ze, evenals de gewapende troepen tijdens de Grote Volksverhuizing en later de Vikingen. Tussen 1100 en 1400 nam de populariteit van de strijdbijl af ten gunste van het zwaard. Naarmate echter de krijgers zich hier tegen konden beschermen met bepantsering en harnassen, werd de strijdbijl in vernieuwde vorm weer ingevoerd. Hierbij was een puntvormig uitsteeksel van belang, waarmee het metaal kon worden doorboord. Aldus ontstond de hellebaard. Een soortgelijke ontwikkeling maakte ook de strijdhamer door. Door het steeds betere geschut dat in de late middeleeuwen werd ontwikkeld kwam de persoonlijke bepantsering en het gebruik van harnassen tot een einde. Ook de strijdbijl werd daarmee overbodig. Later kregen de Noord-Amerikaanse indianen via de kolonisten de beschikking over bijlen, waaruit de tomahawk werd ontwikkeld, eveneens een strijdbijl. Sinds het in onbruik raken van de strijdbijl als serieus wapen vervult ze, met name in de vorm van de hellebaard, vooral een ceremoniële functie. De hellebaard behoort tot de uitrusting van de Zwitserse garde, terwijl ongevaarlijke koperen exemplaren tot in de jaren 60 van de 20e eeuw in gebruik waren bij de suisse. (nl)
- 전투도끼 (戰斧)는 전장에서 특별히 사용되는 도끼이다. (ko)
- 戦斧（せんぷ、いくさおの、英語: battle-axe、バットルアックス、バットラックス）は、昔の戦いで武器として使われた反った幅のひろい刃のついている斧である。 (ja)
- Ascia da battaglia è il termine utilizzato per indicare una scure espressamente disegnata per un utilizzo bellico e non lavorativo. Questo tipo di arma, in uso fin dal Paleolitico, poteva essere ad una o due mani. Il peso poteva variare tra gli 0,5 ed i 3 kg e le dimensioni tra i 60 cm e gli 1,5 metri (v. ascia danese). Armi simili all'ascia da battaglia ma di dimensioni maggiori, come la , rientrano nel novero delle armi inastate. (it)
- Боево́й топо́р — топор, предназначенный для использования в качестве оружия. Топор мог быть каменным, металлическим и реже из других материалов. Применялся преимущественно для ближнего боя. Некоторые разновидности могут также метаться. Лёгкие короткодревковые боевые топоры являются одноручными. Тяжёлые и длиннодревковые — двуручными. Одностосторонние топоры имеют одну лопасть (полотно), двухсторонние, соответственно, — два (лабрис, сагарис) или являются комбинированным оружием, то есть снабжены на обухе клевцом, молотком, крюком, булавой или сочетаются с огнестрельным оружием. Дополнительное остриё может находиться также сверху. Иногда и вток на нижнем конце рукоятки также расcчитан на использование в бою. Рукоятки боевых топоров могут быть просто деревянными, снабжаться дополнительной защитой в виде железных полос (лангеты) или они полностью железные. Рука бойца также могла иметь защиту гардой дискообразной или дугообразной формы, как на клинковом оружии. Если для пеших воинов топор часто являлся основным оружием, то для всадников он обычно был вспомогательным. На основе боевого топора появились следующие виды длиннодревкового оружия: бердыш, алебарда, поллэкс. Также топоры широко применялись в качестве и церемониального оружия. (ru)
- Бойова соки́ра — ручна держакова рубляча та ударна холодна зброя. Перевагою сокир була відносна дешевизна (порівняно з мечами) та висока пробивна здатність. (uk)
- O machado de guerra (também chamado eixo de batalha) é uma arma antiga de curta distância projetado especificamente para o combate. Eram versões especializadas de machados de utilidade. Muitos eram adequados para uso em uma mão, enquanto outros eram maiores e utilizados com as duas mãos. (pt)
- Yxan är jämte klubban och spjutet, ett av människans allra äldsta vapen. De första stridsyxorna var förmodligen samma yxor som användes som verktyg, då dessa i regel fanns nära till hands. Så småningom började man utveckla särskilda yxor för att enbart nyttja som vapen, även om "vanliga" yxor också ibland fick tjäna samma syfte. En yxa som särskilt framställdes för vapenbruk är den så kallade stridsyxan. (sv)
- 战斧，指专为近距离作战使用的斧头。根据使用方式分为短柄斧和长柄斧。在中国古文中，斧以“戉”称呼，后逐渐被“戚”所代替。而比较重的斧头则称之为钺。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- فأس الحرب أو الطَبَر (أو الطبر أحد أنواعه) هي أداة على شكل فأس مصممة خصيصًا لأغراض قتالية. وتعد بلطة المعارك أحد أشكال الفؤوس المصممة لاستخدامات محددة. وكانت العديد من تلك الأدوات تُستخدم بيد واحدة، بينما كانت هناك أنواع ضخمة لا يمكن حملها إلا باستخدام كلتا اليدين. يتراوح وزن البلطة المصممة لأغراض قتالية من 0.5 إلى 3 كجم (من رطل واحد إلى ستة أرطال)، ويتراوح طولها بين أكثر من 30 سم حتى تصل إلى 1.5 م (من قدم واحد حتى خمسة أقدام)، كما هو الحال في أو . يمكن إدراج الأسلحة القاطعة التي يزيد طولها عن 1.5 م تقريبًا في فئة . (ar)
- Der Begriff Streitaxt oder Kriegsbeil ist eine Sammelbezeichnung für alle ein- oder zweihändig führbaren, im Kampf eingesetzten Äxte und Beile. (de)
- A battle axe (also battle-axe, battle ax, or battle-ax) is an axe specifically designed for combat. Battle axes were specialized versions of utility axes. Many were suitable for use in one hand, while others were larger and were deployed two-handed. Axes designed for warfare ranged in weight from just over 0.5 to 3 kg (1 to 7 lb), and in length from just over 30 cm (1 ft) to upwards of 150 cm (5 ft), as in the case of the Danish axe or the sparth axe. Cleaving weapons longer than 150 cm would arguably fall into the category of polearms. (en)
- Batalhakilo aŭ bataltoporo estas armilo kiun oni tenas unu- aŭ du-mane. (eo)
- Gerra aizkora edo guda aizkora gerra, guda edo borrokarako bereziki diseinatuta dagoen aizkora mota bat da. Mota horretako aizkora asko esku bakarraz erabiltzeko egokituta daude, beste batzuk aizkora arruntak baino luzeagoak dira eta bi eskuez erabiltzeko eginda daude. (eu)
- Une hache de guerre est une hache dont l'usage est celui d'une arme et non d'un outil. C'est une arme de taille. Son évolution médiévale, la hache d'armes, permet également de frapper d'estoc. La conception, des plus simples, reprend celle de l'outil, à savoir une lame généralement courbe enfichée sur un manche de taille et de nature variables. La question de savoir si l'outil a précédé l'arme reste ouverte car les deux usages ont coexisté depuis les temps immémoriaux. (fr)
- Is éard is tua chatha ann ná tua atá deartha go sonrach le haghaidh comhraic. Ba leaganacha speisialaithe de ghnáth tuanna iad. Bhí go leor acu oiriúnach lena n-úsáid le lámh amháin, cé go raibh cuid eile níos mó agus teastaíodh dá lámh lena n-úsáid. Bhí réimse leathain meáchan ag na tuanna a dearadh le haghaidh cogaíochta ó 0.5 go 3 kg, agus fad orthu díreach os cionn 30 cm go 1.5 m, mar atá i gcás na tua Danmhargaí nó an sparrthua. D'fhéadfaí a mhaíomh go dtiocfadh airm ghearrtha a sháraíonn níos mó ná 1.5m isteach i gcatagóir na n-armas cuaille. (ga)
- 전투도끼 (戰斧)는 전장에서 특별히 사용되는 도끼이다. (ko)
- 戦斧（せんぷ、いくさおの、英語: battle-axe、バットルアックス、バットラックス）は、昔の戦いで武器として使われた反った幅のひろい刃のついている斧である。 (ja)
- Ascia da battaglia è il termine utilizzato per indicare una scure espressamente disegnata per un utilizzo bellico e non lavorativo. Questo tipo di arma, in uso fin dal Paleolitico, poteva essere ad una o due mani. Il peso poteva variare tra gli 0,5 ed i 3 kg e le dimensioni tra i 60 cm e gli 1,5 metri (v. ascia danese). Armi simili all'ascia da battaglia ma di dimensioni maggiori, come la , rientrano nel novero delle armi inastate. (it)
- Бойова соки́ра — ручна держакова рубляча та ударна холодна зброя. Перевагою сокир була відносна дешевизна (порівняно з мечами) та висока пробивна здатність. (uk)
- O machado de guerra (também chamado eixo de batalha) é uma arma antiga de curta distância projetado especificamente para o combate. Eram versões especializadas de machados de utilidade. Muitos eram adequados para uso em uma mão, enquanto outros eram maiores e utilizados com as duas mãos. (pt)
- Yxan är jämte klubban och spjutet, ett av människans allra äldsta vapen. De första stridsyxorna var förmodligen samma yxor som användes som verktyg, då dessa i regel fanns nära till hands. Så småningom började man utveckla särskilda yxor för att enbart nyttja som vapen, även om "vanliga" yxor också ibland fick tjäna samma syfte. En yxa som särskilt framställdes för vapenbruk är den så kallade stridsyxan. (sv)
- 战斧，指专为近距离作战使用的斧头。根据使用方式分为短柄斧和长柄斧。在中国古文中，斧以“戉”称呼，后逐渐被“戚”所代替。而比较重的斧头则称之为钺。 (zh)
- Una destral de guerra és una destral dissenyada específicament per al combat. Les destrals de guerra eren versions especialitzades dels eixos d'utilitat. Moltes eren adequades per utilitzar-se amb una mà, mentre que altres eren més grans i es desplegaven amb dues mans. Les destrals dissenyades per a la guerra oscil·laven en pes des de poc més de 0,5 a 3 kg i de longitud des de poc més de 30 cm fins a més de 150 cm, com en el cas de la destral danesa o la destral d'esparth. Les armes de tall de més de 150 cm entrarien a la categoria d'armes d'asta. (ca)
- El hacha de guerra es un arma de asta de hierro en forma de cuchilla, y su corte acerado, que en lo más angosto, que es el revés, tiene un anillo de hierro, por el cual entra el palo que sirve de . El hacha de guerra es la versión militar de las hachas comunes de cortar y talar. Se diferencia de las civiles en que suelen ser más ligeras y estilizadas -para blandirlas mejor-, o con una hoja de mayor filo que las comunes -para mayor efectividad-; por ello, esta categoría recoge todos los tipos de hachas de la historia, desde la Antigüedad hasta casi nuestro tiempo. (es)
- Een strijdbijl is een bijl die ontworpen is voor gebruik als gevechtswapen, dit in tegenstelling tot de gebruiksbijl. De strijdbijl heeft een lager gewicht en het blad is anders dan bij de gebruiksbijl. Het is platter en gewoonlijk halvemaanvormig. Strijdbijlen werden reeds gebruikt in de vroege klassieke oudheid. Bij opgravingen in Egypte, China en het Midden-Oosten werden ze veelvuldig aangetroffen. De Griekse zware infanterie bediende zich van zware enkelvoudige bijlen. Ook het Romeinse leger kende ze, evenals de gewapende troepen tijdens de Grote Volksverhuizing en later de Vikingen. (nl)
- Боево́й топо́р — топор, предназначенный для использования в качестве оружия. Топор мог быть каменным, металлическим и реже из других материалов. Применялся преимущественно для ближнего боя. Некоторые разновидности могут также метаться. Лёгкие короткодревковые боевые топоры являются одноручными. Тяжёлые и длиннодревковые — двуручными. Одностосторонние топоры имеют одну лопасть (полотно), двухсторонние, соответственно, — два (лабрис, сагарис) или являются комбинированным оружием, то есть снабжены на обухе клевцом, молотком, крюком, булавой или сочетаются с огнестрельным оружием. Дополнительное остриё может находиться также сверху. Иногда и вток на нижнем конце рукоятки также расcчитан на использование в бою. Рукоятки боевых топоров могут быть просто деревянными, снабжаться дополнительной защ (ru)
|
