Rift
Rift predstavlja mesto gde se dve tektonske ploče Zemljine kore razdvajaju[1], i kao takav, predstavlja primer ekstenzione tektonike[2]. Tipičan rift sastoji se iz jednog spuštenog bloka Zemljine kore, koji se naziva graben, a koji je ograničen paralelno postavljenim normalnim rasedima. Kretanjem blokova duž ovih raseda formira se riftna dolina. Riftna dolina ograničena je srednjeokeanskim grebenima. Centralna osa jednog rifta uglavnom sadrži vulkanske stene (bazalte), i najveći broj aktivnih riftova karakteriše se aktivnim vulkanizmom. Najveći riftovi javljaju se duž centralne ose srednjeokeanskih grebena, gde se, duž divergentnih granica tektnoskih ploča, formira nova okeanska kora.
Abortirani riftovi su mesta na kontinentalnoj kori gde je započeo proces riftovanja, ali je prekinut pre tačke pucanja kore. U najvećem broju slučajeva, prelaz između riftovanja i širenja (početnog stadijuma nastanka okeanske kore), dešava se na mestima gde se spajaju tri konvergentna rifta iznad vruće tačke. Dva od tri rifta stižu do stadijuma širenja okeanskog dna, dok treći rift nikada ne dostigne taj stadijum, i postaje avlakogen.
- ↑ Decompressional Melting During Extension of Continental Lithosphere, Jolante van Wijk, MantlePlumes.org
- ↑ Plate Tectonics: Lecture 2, Geology Department at University of Leicester
