Torpedowce typu Orsa
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Wejście do służby |
1938 |
Wycofanie |
1965 |
Zbudowane okręty |
4 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1000 ton standardowa[1], natomiast serwis Marina Militare podaje 1016 t[2] |
Długość |
89,3 m |
Szerokość |
9,69 m |
Zanurzenie |
3,74 m |
Napęd |
2 turbiny parowe, 2 kotły, moc 16 000 KM (11 900 kW), 2 śruby |
Prędkość |
28 węzły (52 km/h) |
Zasięg |
5100 Mm przy 14 w |
Załoga |
154 |
Uzbrojenie |
2 działa 100 mm (2xI) |
Torpedowce typu Orsa, określane też jako typ Pegaso – typ włoskich okrętów eskortowych z okresu II wojny światowej, które weszły do służby w Regia Marina pod koniec lat 30. XX wieku. Klasyfikowane początkowo jako eskortowce (avviso scorta – dosł. awizo eskortowe), od 1938 jako torpedowce (torpediniera), a od 1943 jako torpedowce eskortowe (torpediniera di scorta)[2], odpowiadały w rzeczywistości klasie niszczycieli eskortowych.
Były powiększoną wersją torpedowców typu Spica, z ponad dwukrotnie zwiększonym zapasem paliwa i zasięgiem i większą liczbą bomb głębinowych, ale z siłownią o mniejszej mocy i nieco słabszym uzbrojeniem artyleryjskim. Dwa okręty, które przetrwały II wojnę światową, przeklasyfikowano po zakończeniu działań wojennych na fregaty. Służyły w Marina Militare do 1965 roku, kiedy to wycofano je ze służby.
Ich wersją rozwojową była dłuższa seria typu Ciclone.
Okręty
[edytuj | edytuj kod]Źródło[4]
Okręt | Położenie stępki, stocznia | Wodowanie | Wejście do służby | Los |
---|---|---|---|---|
Pegaso | 15. 02. 1936 BS Napoletani |
08. 12. 1936 | 03. 1938 | Zatopił brytyjskie okręty podwodne HMS „Upholder” i HMS „Thorn” . Samozatopiony 11 września 1943 |
Procione | 15. 02. 1936 BS Napoletani |
31. 01. 1937 | 03. 1938 | Samozatopiony 9 września 1943 |
Orione | 27. 04. 1936 CNR Palermo |
21. 04. 1937 | 03. 1938 | Przetrwał wojnę i służył później we Włoskiej Marynarce Wojennej. Wycofany ze służby 1. 01. 1965 |
Orsa | 27. 04. 1936 CNR Palermo |
21. 03. 1937 | 03. 1938 | Przetrwał wojnę i służył później we Włoskiej Marynarce Wojennej. Wycofany ze służby 1. 07. 1964 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyporność standardowa 1000 t – A. Daszjan...., Conway’s... - 840 ton.
- ↑ a b c Orsa. [w:] Marina Militare (oficjalna strona Marynarki Włoskiej) [on-line]. Ministero della Difesa. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
- ↑ A. Daszjan, Korabli..., natomiast Conway’s... podaje nie potwierdzone nigdzie indziej 6 wyrzutni torped.
- ↑ A. W. Daszjan...
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Roger Chesneau (red.): Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922-1946, Londyn 1992, ISBN 0-85177-146-7, s. 302–303
- (ros.) A.W.Daszjan (А.В.Дашьян): Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Italii (Корабли Второй Мировой войны. ВМС Италии), Morskaja Kollekcja nr 8/2003
- Orsa. [w:] Marina Militare (oficjalna strona Marynarki Włoskiej) [on-line]. Ministero della Difesa. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).