Niszczyciele typu Sauro

Niszczyciele typu Sauro

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1058 ton standardowa, 1600 ton pełna
Długość	90,16 m
Szerokość	9,2 m
Zanurzenie	2,9 m
Napęd	2 zespoły turbin parowych Parsonsa, 3 kotły, moc 36 000 KM (26 800 kW)
Prędkość	35 węzłów (65 km/h)
Zasięg	2600 mil morskich (4 820 km) przy prędkości 14 węzłów (26 km/h)
Załoga	156
Uzbrojenie	4 działa 120 mm (2 x 2) 2 działa przeciwlotnicze 40 mm 2 karabiny maszynowe 13,2 mm 6 wyrzutni torped 533 mm (2 x 3) 52 miny

Niszczyciele typu Sauro – typ włoskich niszczycieli zbudowanych w drugiej połowie lat 20. XX wieku dla Regia Marina, będący rozwinięciem typu Sella, wyposażoną w większą liczbę wyrzutni torped i przebudowaną nadbudówkę.

Okręty otrzymały imiona włoskich patriotów.

Wszystkie okręty tego typu służyły w 3. Dywizjonie Niszczycieli Włoskiej Flotylli Morza Czerwonego i zostały zatopione podczas kampanii 1941 roku.

• "Nazario Sauro" – zbudowany 23 września 1926 r., zatopiony przez RAF 3 kwietnia 1941
• "Francesco Nullo" – zbudowany 15 kwietnia 1927 r., wyrzucony na brzeg 20 listopada podczas bitwy z brytyjskim niszczycielem HMS "Kimberly", zatopiony 22 listopada 1940 przez RAF
• "Cesare Battisti" – zbudowany 13 kwietnia 1927 r., zatopiony przez załogę 3 kwietnia 1941
• "Daniele Manin" – zbudowany 1 marca 1927 r., zatopiony przez RAF 3 kwietnia 1941

• Whitley, M.H. (1988). Destroyers of World War 2. Cassell Publishing. ISBN 1-85409-521-8.