[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

William Hogarth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Hogarth
Ilustracja
William Hogarth, Autoportret z mopsem, 1745
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1697
Londyn

Data i miejsce śmierci

26 października 1764
Londyn

Narodowość

angielska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Simon Fraser, 11. Lord Lovat w więzieniu, rys. Hogartha
Cykl Cztery pory dnia (ok. 1736)
Krótko po ślubie z cyklu Modne małżeństwo (1744)

William Hogarth (ur. 10 listopada 1697 w Londynie, zm. 26 października 1764 tamże) – angielski malarz, miedziorytnik, twórca rysunkowych satyr i rycin, wolnomularz[1]. Tworzył rysunki przypominające dzisiejsze komiksy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn nauczyciela szkolnego, parającego się też pisarstwem. W młodości uczeń Ellisa Gamble w Leicester Fields, od którego uczył się techniki miedziorytniczej, tworząc druki reklamowe itp. Hogarth żył w okresie, kiedy praca artystyczna była intensywnie komercjalizowana, wystawy już nie odbywały się w kościołach i w domach koneserów, ale w oknach sklepowych, tawernach, publicznych budynkach, a kopie dzieł twórców były już sprzedawane w drukarniach.

Zdobył popularność jako portrecista i twórca scen figuralnych. W 1746 namalował aktora Davida Garricka jako Ryszarda III, za co został wynagrodzony kwotą £200, co stanowiło więcej, pisał, niż jakikolwiek angielski artysta kiedykolwiek otrzymał za jeden portret. W tym samym roku wyjątkowe powodzenie miał szkic przedstawiający Simona Frasera, 11. Lorda Lovat, uwięzionego za zdradę, a następnie ściętego na Tower Hill.

Od 1731 Hogarth wydawał cykle rycin Progresses, były to satyryczne grafiki o moralizatorskim przesłaniu. W 1753 opublikował traktat The Analisys of Beauty (Analiza piękna)[2], w 1757 został mianowany nadwornym malarzem króla Jerzego II.

Hogarth był twórcą cyklicznych opowieści, których bohaterami byli ludzie źli, zepsuci i zdemoralizowani. W swoich dziełach tępił lenistwo i zepsucie, pokazując, że do dobrobytu prowadzą uczciwość, pracowitość i pobożność. Rozpusta czy nieuczciwość według dzieł Hogartha są przyczyną upadku, nędzy, szaleństwa czy śmierci.

Artysta wywarł wpływ na wielu malarzy moralistów, m.in. Jeana Greuze'a, Jacques'a Davida i, zdaniem części krytyków, Francisca Goyę. Jego prace znajdują się przede wszystkim w zbiorach angielskich i amerykańskich[3].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Kariera rozpustnika (1733), 62,5 x 75 cm, John Soane’s Museum, Londyn (8 epizodów)
  1. Spadek po skąpcu
  2. Poranek
  3. Orgia w gospodzie
  4. Aresztowany za długi
  5. Małżeństwo z bogatą staruchą
  6. Dom gry
  7. Więzienie
  8. Dom obłąkanych
  1. Kontrakt małżeński
  2. Krótko po ślubie
  3. Wizyta u znachora
  4. Toaleta
  5. Dom publiczny
  6. Śmierć
  • Wybory (1754), 101,5 x 127 cm, John Soane’s Museum, Londyn (4 epizody)
  1. Bankiet przedwyborczy
  2. Konsultacja agentów wyborczych
  3. Głosowanie
  4. Triumfalny pochód zwycięzców
  • Cztery pory dnia (ok. 1736), 74 x 61 cm, Upton House, Warwickshire (4 epizody)
  1. Ranek
  2. Południe
  3. Wieczór
  4. Noc
  • Kariera nierządnicy (1731), 29,9 x 38,5 cm, British Museum, Londyn (6 płócien spłonęło w 1755, zachowały się jedynie ryciny)
  1. Przybycie do Londynu
  2. Kłótnia z żydowskim protektorem
  3. Aresztowanie
  4. W więzieniu Bridewell
  5. Dysputa doktorów
  6. Pogrzeb

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Wolnomularstwo w świetle encyklopedyj. Wypisy, Warszawa 1934, s. 8.
  2. ↑ The Analisys of Beauty (online). [dostęp 2010-01-29]. (ang.).
  3. ↑ William Hogarth w Artcyclopedia.com. [dostęp 2010-01-29]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=William_Hogarth&oldid=72949896”