[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sopdu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sopdu (Soped, Sopedu) – egipski bóg, określany jako Pan Wschodu i bóstwo wschodniego pogranicza.

W zapisie hieroglificznym i wizerunku kultowym przedstawiany w postaci siedzącego sokoła lub jako człowiek z koroną z dwóch piór sokolich i z pasem szesemet[1]. Nierzadko wyobrażany też w postaci azjatyckiego wojownika[2].

Pierwotnie jako bóstwo lokalne czczony tylko w XX nomie Dolnego Egiptu, później zyskał szersze znaczenie. W epoce Średniego Państwa łączono go z Horusem; jako Har-Sopdu uważany za jego osobną postać w czasach Nowego Państwa. Występuje w Tekstach Piramid, w niejasnym związku z zębami zmarłych[1]

Od jego imienia nazwano miasto Per-Sopdu (dzisiejsze Saft el-Henna)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik, 1995, s. 205-206, ISBN 83-07-02470-6
  2. François Daumas: Od Narmera do Kleopatry. Cywilizacja starożytnego Egiptu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 469.
  3. François Daumas: Od Narmera do Kleopatry. Cywilizacja starożytnego Egiptu, dz. cyt., s. 230.