[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Harmonia Mundi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harmonia Mundi
Logo
Rok powstania

1958

Założyciel

Bernard Coutaz

Gatunki

muzyka klasyczna

Siedziba

 Francja

Kraj pochodzenia

 Francja

Strona internetowa

Harmonia Mundiwytwórnia płytowa założona w 1958 roku w Paryżu przez Bernarda Coutaza, specjalizująca się w muzyce klasycznej. Jest najstarszą, niezależną wytwórnią muzyki klasycznej nieprzerwanie istniejącą.

Posiada pięć filii: w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii i Hiszpanii. Wydała ponad 4000 tytułów muzyki dawnej, klasycznej i współczesnej[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

XX wiek

[edytuj | edytuj kod]

Harmonia Mundi została założona przez Bernarda Coutaza w Paryżu w roku 1958 jest dziś najstarszą niezależną wytwórnią muzyki klasycznej nieprzerwanie istniejącą[2]. W 1959 roku ukazało się pierwsze wydawnictwo wytwórni, Chants From The Slavonic Liturgy[3]. W 1962 roku Coutaz przeniósł firmę do Saint-Michel de Provence. Za radą przyjaciół Carla de Nysa i Pierre'a Rochasa zaczął nagrywać zabytkowe organy Europy i tworzyć katalog oparty na repertuarze organowym. Zaczął również wydawać periodyk, Orgues historiques, którego poszczególne numery były poświęcone konkretnemu instrumentowi z dołączonym nagraniem prezentującym szczególne walory danego instrumentu[2].

Początkiem nowego etapu w historii Harmonia Mundi stało się spotkanie Coutaza z kontratenorem Alfredem Dellerem, do którego doszło w 1968 roku podczas koncertu tego ostatniego w Awinionie[4][2]. Nawiązana wówczas współpraca trwała aż do śmierci Dellera w 1979 roku; pod jego auspicjami każdego lata w Luberon organizowano koncerty muzyki angielskiej, przyciągające wielu młodych muzyków, zwłaszcza René Jacobsa i Dominique'a Visse'a.

Począwszy od lat 70. Harmonia Mundi zaczęła wydawać nagrania muzyki renesansu i baroku, a jej firmowymi artystami zostali René Jacobs, William Christie i Philippe Herreweghe; dzięki ich nagraniom Harmonia Mundi stała się pionierem, jeśli chodzi o wykonywanie muzyki renesansu i baroku na instrumentach z epoki. W 1976 roku firma przejęła dystrybucję własnych nagrań. Cztery lata później rozpoczęła również dystrybucję nagrań innych wytwórni. W roku 1981 w Londynie Harmonia Mundi otworzyła swoją pierwszą zagraniczną filię[2]. W latach następnych otwarte zostały kolejne filie: w 1982 roku w Los Angeles i Heidelbergu, w 1986 w Barcelonie i w 1988 w regionie Beneluxu[3]. W 1986 roku firma opuściła Luberon i założyła swoją siedzibę w Mas de Vert w Arles. Wobec stopniowego zaniku specjalistycznych sklepach płytowych we Francji Bernard Coutaz postanowił stworzyć pod szyldem Harmonia Mundi sieć firmowych sklepów detalicznych. Dzisiaj sieć ta obejmuje ponad 30 sklepów we Francji i trzy w Hiszpanii.

W 1988 roku wytwórnia otworzyła dział poświęcony dystrybucji książek, a w 1993 roku zakupiła wydawnictwo muzyczne i wytwórnię Le Chant du Monde[2].

XXI wiek

[edytuj | edytuj kod]
Sklep Harmonii Mundi w Quimper (2013)

26 lutego 2010 roku zmarł założyciel i prezes wytwórni, a obowiązki szefa firmy przejęła wdowa po nim, Eva Coutaz[4].

Obecnie w Mas de Vert, siedzibie międzynarodowej grupy obejmującej pięć spółek zależnych, pracuje ponad 100 osób, z których część zajmuje się również produkcją nagrań. Grupa jako całość zatrudnia prawie 300 osób[2]. Obrót spółki wynosi około 63 miliony euro[3]. Harmonia Mundi oferuje szeroki repertuar, począwszy od muzyki dawnej do muzyki XXI wieku, a dzięki swojej całkowitej niezależności finansowej w całości finansuje produkcję nagrań[2]. Rocznie wydawanych jest ponad 60 nowych nagrań; w roku 2008 dwa nagrania wytwórni stały się bestsellerami:

  • Beethoven Piano Sonatas. Vol. IV w wykonaniu Paula Lewisa, zdobywca miana Nagrania Roku (Record of the Year) w ramach Classic FM Gramophone Awards 2008;
  • As Steals The Morn – zbiór arii solowych i scen na tenor skomponowanych przez Händla, a wykonanych przez Marka Padmore'a i The English Concert zwyciężył w kategorii vocal w ramach BBC Music Magazine Awards 2008[3].

Działalność online

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie dostępnych jest około 450 tytułów w formie cyfrowej za pośrednictwem ponad 100 oficjalnych platform pobierania plików na całym świecie, w tym iTunes i eMusic. Liderem sprzedaży cyfrowej w Europie jest Wielka Brytania, po której następują: Francja, Niemcy, Holandia i Belgia. Wielka Brytania jest także liderem europejskiej listy sprzedaży sprzedawców internetowych, mając około jednej trzeciej obrotów generowanych przez takie firmy jak: Amazon.com, MDT, HMV.com, Presto, Classical Music Shop, Bath Compact Discs i Crotchet[3].

Artyści

[edytuj | edytuj kod]

W Harmonia Mundi nagrywają następujący artyści[5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Discogs: Harmonia Mundi. www.discogs.com. [dostęp 2013-11-28]. (ang.).
  2. a b c d e f g harmonia mundi store: About harmonia mundi.... store.harmoniamundi.com. [dostęp 2013-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  3. a b c d e BPI: Label Focus – harmonia mundi. www.bpi.co.uk. [dostęp 2013-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-07)]. (ang.).
  4. a b Telegraph.co.uk: Bernard Coutaz. www.telegraph.co.uk. [dostęp 2013-11-28]. (ang.).
  5. harmonia mundi: Artists. www.harmoniamundi.com. [dostęp 2013-11-28]. (ang.).