Again (singel Alice in Chains)

Again

Wykonawca singla z albumu Alice in Chains
Alice in Chains
Strona B	zobacz listę
Wydany	luty 1996
Nagrywany	kwiecień–sierpień 1995 w Bad Animals Studio, Seattle[1]
Gatunek	metal alternatywny • grunge[2]
Długość	4:05
Wydawnictwo	Columbia
Producent	Toby Wright
Format	singel CD
Autor	Layne Staley • Jerry Cantrell
Singel po singlu
„Heaven Beside You” (1996) „Again” (1996) „Over Now” (1996)

Again – trzeci singel amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, promujący album studyjny Alice in Chains, wydany w listopadzie 1995. Czas trwania wynosi 4 minuty i 5 sekund, co sprawia, że kompozycja jest jedną z krótszych wchodzących w skład płyty. Autorem tekstu jest Layne Staley, muzykę skomponował Jerry Cantrell.

Singel został opublikowany w lutym 1996 nakładem Columbia. W Europie i Azji ukazał się w rozszerzonej wersji, zawierającej na stronach B remiksy utworu autorstwa belgijskich muzyków Oliviera Adamsa i Pragi Khana. Teledysk nominowany był do nagrody MTV Video Music Award w kategorii Best Hard Rock Video, natomiast sama kompozycja została wyróżniona nominacją do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance.

Utwór „Again” został skomponowany przez Jerry’ego Cantrella w okresie, gdy działalność zespołu była zawieszona^[3][4]. Muzyk odbywał próby w swoim domu, rejestrując pomysły z myślą o debiutanckim albumie solowym. Scott McCullum, perkusista formacji Gruntruck, współpracował wraz z Cantrellem przy nagraniach^[3]. Partie gitar rejestrowane były przez Darrella Petersa^[3]. Muzycy nagrali trzy utwory, z czego dwa zostały wykorzystane na albumie Alice in Chains^[3]. Jedną z nich była kompozycja „Again”. Charakterystyczny styl bębnienia jest autorstwa McCulluma^[3].

Autorem tekstu jest Layne Staley^[5]. Warstwa liryczna opowiada o możliwości przebaczenia za popełnione wcześniej błędy. W tekście pojawiają się także odniesienia do zdrady najbliższej osoby^[6].

Muzykę skomponował Jerry Cantrell^[5]. Kompozycja opiera się na prostej strukturze trzech ciężkich riffów – palm muting, główny riff i interludium^[7]. Muzyk w rozmowie z magazynem „Guitar World” przyznał: „Kocham ten riff. Jest tak popieprzenie mielący. To najgorszy, najstraszniejszy ton, ale w dalszym ciągu w jakiś sposób jest kontrolowany”^[7]. Utwór rozpoczyna się od charakterystycznego tłumienia strun tuż przy mostku podczas kostkowania, co daje charakterystyczną technikę zwaną palm muting, połączoną z brzmieniem sekcji rytmicznej^[7]. Cantrell: „Otrzymuję te harmoniczne na niskim E, gdzieś na trzecim i czwartym progu. Akordy są takie same, ale gram je od tyłu, co tworzy takie wirujące uczucie”^[7]. W refrenach utwór zyskuje na dodatkowym ciężarze i większej dynamice. Partie wokalu prowadzącego sprawuje Staley. „Miałem riff do tego numeru i pewien pomysł na wokal, a Layne przyszedł z czymś znacznie lepszym; postanowiłem więc wyrzucić swoją ideę do cholernego kosza” – przyznał Cantrell w rozmowie z magazynem „Guitar”^[8]. Charakterystyczne sekwencje „toot, toot”, zostały wymyślone i opracowane przez Staleya, w trakcie gdy nagrywał on wokale do utworu w studiu^[9].

Teledysk został zrealizowany w marcu 1996. Reżyserem jest George Vale^[10]. Procesem produkcji zajęło się przedsiębiorstwo O Pictures, a producentem wykonawczym jest Jo Ann Thrailkill^[10]. Fabuła wideoklipu przedstawia grupę wykonującą utwór w specjalnie zawieszonej klatce^[11]. Staley występuje w czarnych rękawiczkach, które zasłaniają nakłucia od igieł. Jest to spowodowane zaawansowanym uzależnieniem od heroiny. Wideoklip dostępny jest na albumie kompilacyjnym Music Bank: The Videos (1999)^[12].

Singel został opublikowany w lutym 1996^[13]. Na terenie Belgii i Japonii ukazał się w rozszerzonych wydaniach, wzbogaconych o remiksy utworu autorstwa Oliviera Adamsa i Pragi Khana^[14][15]. Jerry Cantrell w notatce dołączonej do box setu Music Bank (1999) przyznał: „Ten facet, Praga Khan, zrobił trzy remiksy tej piosenki. One mi się nie podobają. Drugi z remiksów, Trip Hop Mix miał rogi i smyczki praktycznie bez brzmienia gitar i perkusji, które tak bardzo lubimy. Tattoo of Pain Mix był całkiem niezły. Zdecydowaliśmy się wydać te miksy na stronie B europejskiego singla. Osobiście nigdy nie przyzwyczaiłem się do myśli, że trzeba było dać kilka miejsc na dodatkowe piosenki”^[16].

W późniejszym czasie utwór znalazł się na czterech albumach kompilacyjnych zespołu – Nothing Safe: Best of the Box (1999)^[17], Music Bank (1999)^[16], Greatest Hits (2001)^[18] oraz The Essential Alice in Chains (2006)^[19]. Koncertowa wersja „Again” została zamieszczona na wydawnictwie Live z grudnia 2000. Wykonanie pochodzi z występu w Kiel Center z 2 lipca 1996^[20].

Terry Pettinger z magazynu „Circus” napisał: „W utworach «Again» i «Frogs», Staley cierpi męki z powodu zdrady przyjaciela. «Again» rozpoczyna się od gwałtownej, napędowej gitary Cantrella. W przeciwieństwie do stłumionego głosu Staleya, który opisuje mękę swojego świata, odwraca się do góry nogami i wyśmiewa pozornie niezrównoważonego przyjaciela”^[6]. Andy Stout z brytyjskiego miesięcznika „Metal Hammer” podkreślił, że utwór charakteryzuje się „wirującym refrenem wyskakującym z gęstego rytmu riffów”^[21].

11 maja 1996 singel zadebiutował na 23. pozycji w zestawieniu opracowywanym przez tygodnik „Billboard” Mainstream Rock Tracks^[22]. Po dziewięciu tygodniach, 6 lipca uplasował się na miejscu 8.^[22] Łącznie notowany był przez okres dwudziestu sześciu tygodni^[22]. 15 czerwca „Again” zadebiutował na 36. lokacie Modern Rock Tracks^[23], pozostając na liście przez sześć tygodni^[23].

W zestawieniu końcoworocznym, opracowanym przez „Billboard”, „Again” uplasował się na 24. miejscu Mainstream Rock Tracks^[24].

4 września 1996 teledysk został wyróżniony nominacją do nagrody MTV Video Music Award w kategorii Best Hard Rock Video^[25]. 26 lutego 1997, podczas gali w Madison Square Garden, „Again” został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance^[26].

„Again” po raz pierwszy został wykonany na żywo w programie telewizyjnym Saturday Night Special 20 kwietnia 1996 w Los Angeles^[27]. 10 maja został zagrany w skróconej wersji wraz z „We Die Young”, podczas występu w talk-show Late Show with David Letterman^[28]. Kompozycja regularnie prezentowana była w trakcie trasy koncertowej Alive/Worldwide Tour^[29] na przełomie czerwca i lipca 1996, kiedy to zespół występował w roli supportu przed Kiss^[30]. Od momentu reaktywacji w 2005, utwór stale grany jest podczas tras grupy^[29].

19 czerwca 2006, podczas koncertu w Kopenhadze w ramach Finish What we Started Tour, utwór został wykonany z gościnnym udziałem Coreya Taylora i Josha Randa z formacji Stone Sour^[31].

singel CD (CSK 7656)^[a]:

Nr	Tytuł utworu	Autorzy	Długość
1.	„Again”	Layne Staley • Jerry Cantrell	4:05

singel CD (SRCS 8248)^[b]:

Nr	Tytuł utworu	Autorzy	Długość
1.	„Again”	Staley • Cantrell	4:05
2.	„Again” (Trip Hop Mix)	Staley • Cantrell	4:38
			8:43

singel CD (SAMPCD 3327)^[c]:

Nr	Tytuł utworu	Autorzy	Długość
1.	„Again” (Club Mix)	Staley • Cantrell	4:11
2.	„Again” (Tattoo of Pain Mix)	Staley • Cantrell	4:04
3.	„Again”	Staley • Cantrell	4:05
			12:20

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[5]:

Alice in Chains Layne Staley – śpiew Jerry Cantrell – gitara rytmiczna, gitara prowadząca, wokal wspierający Mike Inez – gitara basowa, wokal wspierający Sean Kinney – perkusja

Produkcja Producent muzyczny: Toby Wright Inżynier dźwięku: Toby Wright, Tom Nellen Mastering: Stephen Marcussen w Marcussen Mastering Studio, Hollywood Miksowanie: Toby Wright w Electric Lady Studios, Nowy Jork, asystent: John Seymour

Lista (1996)	Pozycja
Mainstream Rock Tracks (Stany Zjednoczone)[22]	8
Modern Rock Tracks (Stany Zjednoczone)[23]	36

Lista (1996)	Pozycja
Mainstream Rock Tracks (Stany Zjednoczone)[24]	24

• Zespół Mastodon wykonał cover utworu podczas internetowej ceremonii uhonorowania Alice in Chains przez Museum of Pop Culture nagrodą Founders Award 1 grudnia 2020^[33].

• David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015. ISBN 978-1250048073. (ang.).
• Greg Prato: Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music. ECW Press, 2009. ISBN 978-1550228779. (ang.).

• „Again” w serwisie YouTube (ang.)