Anders (wóz bojowy)

Anders

Wóz wsparcia ogniowego podczas prezentacji na MSPO w 2010
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	OBRUM sp z o.o. GLIWICE
Typ pojazdu	wóz wsparcia ogniowego lub bojowy wóz piechoty
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	3 (+ 4 lub 8 żołnierzy desantu)
Historia
Prototypy	2010
Egzemplarze	2
Dane techniczne
Pancerz	pancerz stalowy, poziom ochrony według STANAG 4569: 3 (5 z planowanym dodatkowym)[1]
Długość	8,8 m kadłuba: 6,9 m z lufą do tyłu: 8,8 m
Szerokość	3,3 m
Wysokość	2,8 m
Prześwit	0,4 m
Masa	bojowa: 33 tony
Moc jedn.	21,8 KM/t
Osiągi
Prędkość	ok. 80 km/h
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	5 m
Rowy (szer.)	2,6 m
Ściany (wys.)	1,0 m
Kąt podjazdu	wzniesień 60% pochyleń 40%
Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata 120 mm RUAG CTG lub 30 mm ATK Mk44 przeciwpancerne pociski kierowane Spike LR karabin maszynowy 7,62 mm UKM-2000C oraz karabin maszynowy 12,7 mm NSWT AA system obrony aktywnej ZASŁON, TROPHY
Wyposażenie
system osłony OBRA
Multimedia w Wikimedia Commons

Wielozadaniowa Platforma Bojowa „Anders” – projekt polskiej rodziny wozów bojowych opracowanych przez gliwicki Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych OBRUM sp. z o.o. Pierwszy prototyp skonfigurowany jako wóz wsparcia ogniowego publicznie zaprezentowany został we wrześniu 2010 roku na targach uzbrojenia w Kielcach^[2].

Platforma otrzymała nazwę na cześć generała Władysława Andersa. Matką chrzestną została córka generała, Anna Maria Anders, i to ona dokonała uroczystego odsłonięcia. Później w 2010 roku ten sam prototyp zademonstrowany został w konfiguracji bojowego wozu piechoty z wieżą Hitfist-30P, znaną z KTO Rosomak.

Produkcja pierwszego prototypu została sfinansowana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Konstrukcja opiera się na projekcie Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Urządzeń Mechanicznych OBRUM sp. z o.o. w Gliwicach^[3], przy wsparciu Grupy Bumar. W realizacji projektu partycypuje konsorcjum w składzie: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych z Gliwic, Wojskowa Akademia Techniczna i Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich^[4]. Projektujący pojazd inżynierowie korzystali z doświadczeń polskiej armii w Afganistanie oraz Iraku. Wóz został wyprodukowany w gliwickim Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych OBRUM sp. z o.o. Wszystkie części elektroniczne dostarczył WB Electronics z Ożarowa Mazowieckiego. Bezzałogową wieżę zdalnie sterowanych karabinów maszynowych "Kobuz" zainstalowały w pojeździe Zakłady Mechaniczne "Tarnów" S.A. Przygotowanie oraz realizacja prototypu wozu kosztowały około 20 mln zł.

Konstrukcja wozu została zaplanowana na bazie wielozadaniowej platformy bojowej^[5]. Umożliwia zamontowanie wież bezzałogowych oraz załogowych; może więc w zależności od potrzeb być docelowo haubicą, sanitarką lub wozem dowodzenia. Wóz obsługiwany będzie przez trzech członków załogi, a dodatkowo zmieści czterech żołnierzy desantu. Maksymalna prędkość pojazdu wynosi 80 km/h.

• Więcej informacji
• Artykuł szeroko opisujący budowę i wersje WPB Anders
• Film. Prezentacja wozu bojowego Anders - Youtube
• Anders na MSPO w Kielcach 8.09.2010
• Anders na Targach kieleckich - Youtube
• Anders analiza, technika, galeria - Militaryrok.pl. militaryrok.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-17)].
• Galeria: Pierwszy polski czołg od czasów II wojny światowej - wp.pl
• W Bumarze-Łabędy nowa odsłona ANDERSA. bumar.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-08)].
• Bwp Anders – następca BWP-1. altair.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-14)].
• Anders – polska platforma bojowa XXI wieku