slá

Podobna pisownia: SLA • sla • slå

slá (język islandzki)

rzeczownik, rodzaj żeński

czasownik przechodni

(2.3) o sercu: bić

czasownik zwrotny

(3.1) slást → walczyć

odmiana:: (1) slá, ~, ~, ~r (~in, ~na, ~nni, ~rinnar); lm ~r, ~r, ~m, ~a (~rnar, ~rnar, ~num, ~nna); (2) að slá, sló, slógum, slegið

przykłady:: (2.1) Hann sló mig í framan. → Uderzył mnie w twarz.; (2.2) Hvað slær klukkan? Hún slær þrjú. → Którą godzinę wybija zegar? Wybija trzecią.; (2.3) Hjarta mitt slær örar er ég sé þig. → Gdy cię widzę, moje serce zaczyna bić szybciej.; (2.4) Þegar við komum heim úr bíóinu var búið að slá grasið á lóðinni okkar. → Gdy wróciliśmy z kina, działka była już wykoszona.; (2.5) Fyrst þurftu þeir að verða riddarasveinar og ef þeim gekk vel gátu þeir orðið skjaldsveinar og ef skjaldsveinar voru orðnir þess verðugir voru þeir slegnir til riddara. → Najpierw musieli służyć rycerzowi jako gońce. Następnie, jeżeli dobrze się sprawowali, mogli zostać giermkami, a dopiero później pasowano ich na rycerzy.; (3.1) Èg og Anna Lilja sláumst um það hvor fái að vera hin nýja Jenný! (z bloga) → Ja i Anna Lilia bijemy się o to, która z nas będzie nową Jenny!

składnia:: (2.1) að slá +B. lub C.; (2.5) að slá e-n til + D. → pasować kogoś na +B.; (3.1) að slást við e-n → bić się z kimś

kolokacje:: (2.1) að slá hnefanum í borðið → uderzyć pięścią w stół, að slá trommu → uderzać w bęben, að slá boltann út → wykopać piłkę; (2.4) að slá gras → kosić trawę

związki frazeologiczne:: slá í gegn • slá af verði • slá af kröfum • slá um sig

etymologia:: pranord. slá << pragerm. *slaxanan; por. goc. 𐍃𐌻𐌰𐌷𐌰𐌽 (slahan), st.ang. sleán, swn. slahan, st.fryz. slā

uwagi:: (2) zobacz też: Aneks:Język islandzki - wykaz czasowników mocnych, mieszanych i nieregularnych