powieść

wymowa:

IPA: [ˈpɔvʲjɛ̇ɕt͡ɕ], AS: [povʹi ̯ėść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j  ​^?/i

homofon: powieźć

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. długi utwór narracyjny opisujący rozbudowany ciąg zdarzeń; zwykle udostępniany w formie książki; zob. też powieść w Wikipedii

(1.2) st.pol. przypowieść

(1.3) st.pol. przysłowie

czasownik

(2.1) poprowadzić (kogoś)

(2.2) przemieścić, przesunąć (coś)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powieść	powieści
dopełniacz	powieści	powieści
celownik	powieści	powieściom
biernik	powieść	powieści
narzędnik	powieścią	powieściami
miejscownik	powieści	powieściach
wołacz	powieści	powieści

przykłady:

(1.1) Cały nakład nowej powieści o nastoletnim czarodzieju sprzedał się w dwa tygodnie po premierze.

(2.1) Powiodłabym cię i wprowadziła / w dom matki mej, która mię wychowała; / napoiłabym cię winem korzennym, / moszczem z granatów^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) pisać / czytać powieść • akcja powieści • powieściopisarz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kryminał, powieścidło, romans

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. powiastka ż

zgrub. powieścidło n

przym. powieściowy

przysł. powieściowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) novel
• baskijski: (1.1) eleberri, nobela
• białoruski: (1.1) раман m
• czeski: (1.1) román m
• dolnołużycki: (1.1) roman m
• duński: (1.1) roman w
• esperanto: (1.1) romano
• francuski: (1.1) roman m
• hiszpański: (1.1) novela ż
• jidysz: (1.1) ראָמאַן m (roman)
• kaszubski: (1.1) pòwiésc ż, roman m
• kataloński: (1.1) novel·la ż
• litewski: (1.1) novelė ż; (1.2) apsakymas m, romanas m
• łotewski: (1.1) romāns m
• niemiecki: (1.1) Roman m
• nowogrecki: (1.1) μυθιστόρημα n
• rosyjski: (1.1) повесть ż
• rumuński: (1.1) roman n
• szwedzki: (1.1) roman w
• turecki: (1.1) roman
• ukraiński: (1.1) роман m
• węgierski: (1.1) regény
• włoski: (1.1) romanzo m

źródła: