[go: up one dir, main page]

Hopp til innhald

You Can’t Always Get What You Want

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
«You Can't Always Get What You Want»
Singel av The Rolling Stones
frå albumet Let It Bleed
A-side

«Honky Tonk Woman»

Språk engelsk
Utgjeve 4. juli 1969
Innspelt Olympic Studios i London, 1969
Sjanger Rock
Lengd 4:49 (original 7:31)
Selskap Decca F.12952 (UK)
London 45.910 (US)
Komponist Mick Jagger, Keith Richards
Tekstforfattar Mick Jagger, Keith Richards
Låtskrivar(ar) Jagger/Richards
Produsent Jimmy Miller
The Rolling Stones-kronologi 
«Street Fighting Man»
(1968)
«You Can't Always Get What You Want» «Brown Sugar»
(1971)


«You Can't Always Get What You Want» er ein song av Rolling Stones på albumet Let It Bleed frå 1969. Han er skriven av Mick Jagger og Keith Richards og vart av musikkmagasinet Rolling Stone rangert på 100. plass på lista deira over dei 500 største songane gjennom tidene.

«You Can't Always Get What You Want» vart spelt inn 16. og 17. november 1968 ved Olympic Sound Studios i London. London Bach Choir opnar songen og er med gjennom songen til den mektige finalen. Jimmy Miller, produsenten til the Rolling Stones på denne tida, speler trommer på songen i staden for Charlie Watts. Al Kooper speler piano, orgel og valthorn, medan Rocky Dijon spelar conga og maracas. Nanette Workman syng korvokal, men er omtalt som «Nanette Newman» på plateomslaget.

Dei tre første versa omhandlar dei tre store emna på 1960-talet: kjærleik, politikk og narkotika. Kvart vers fangar essensen i den opphavlege optimismen og den endelege desillusjoneringa, etterfølgd av den resignerte pragmatismen i refrenget.

Richie Unterberg frå allmusic skriv om songteksten at han syner slutten på den lange festen som var 1960-åra, eit fotografi av Swinging London som brenn ut, men at melodien samstundes er positiv og at refrenget minnar oss på at me ikkje alltid kan få det me vil ha, men at me får det me treng.[1]

Songen har vorte ein moderne rockeklassikar, men vart berre gjeven ut som B-sida til «Honky Tonk Women» i ei forkorta utgåve. Han har vore ein av dei mest populære innspelinga til the stones og er gjeven ut på samlealbuma Hot Rocks, Singles Collection og Forty Licks.

Songen er ein av songane Rolling Stones har spelt flest gongar på konsertar, mellom anna på grunn av det allsongvennlege refrenget. Konsertutgåver av songen finst på albuma Love You Live, Flashpoint, Live Licks og The Rolling Stones Rock and Roll Circus.

Medverkande

[endre | endre wikiteksten]

The Rolling Stones

Andre medverkande

Salslister

[endre | endre wikiteksten]
Liste (1973) Plassering
Canada RPM Top Singles[2] 68
US Billboard Hot 100[3] 42

Andre utgåver

[endre | endre wikiteksten]

Andre artistar som har spelt songen er mellom andre Vince Guaraldi, Aretha Franklin, George Michael, Def Leppard, Luther Allison og Steel Pulse

Kjelder i teksten

[endre | endre wikiteksten]

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]