Ulster Grand Prix 1970

Ulster Grand Prix 1970
Dundrod Circuit
Officiële naam	Ulster Grand Prix
Land	Noord-Ierland
Datum	15 augustus 1970
Organisator	FIM
500 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Ginger Molloy
Derde	Percy Tait
350 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Günter Bartusch
Derde	Tommy Robb
250 cc
Poleposition	Rodney Gould
Snelste ronde	Kel Carruthers
Eerste	Kel Carruthers
Tweede	Rodney Gould
Derde	Paul Smart
50 cc
Snelste ronde	Ángel Nieto
Eerste	Ángel Nieto
Tweede	Salvador Cañellas
Derde	Aalt Toersen
Zijspan
Snelste ronde	Klaus Enders/ Ralf Engelhardt
Eerste	Klaus Enders/ Ralf Engelhardt
Tweede	Siegfried Schauzu/ Peter Rutterford
Derde	Jean-Claude Castella/ Albert Castella

De Ulster Grand Prix 1970 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1970. De race werd verreden op 15 augustus 1970 op het stratencircuit Dundrod in County Antrim ten westen van Belfast. Voor de zijspanklasse was het de laatste race en de wereldtitel werd dan ook in Ulster beslist.

De organisatie van de Ulster Grand Prix laveerde tussen de problemen door. Die bestonden enerzijds uit de onlusten in het nabijgelegen Belfast in 1970, anderzijds uit de slechte weersomstandigheden. Tijdens de Grand Prix was het grotendeels droog, maar tijdens de laatste race begon een bui die 24 uur zou aanhouden. Rond het circuit werd 60 mm water gemeten, in Belfast stond plaatstelijk 150 mm water en een brug in een toegangsweg van het circuit spoelde weg.

In de 500cc-race nam Agostini weliswaar de kop, maar hij liet zich wat terugzakken om Ginger Molloy voorbij te laten. Zes ronden lang reden ze samen, maar daarna gaf Agostini toch wat meer gas. Malcolm Uphill (fabrieks-Suzuki T 500) volgde op de derde plaats, maar werd aangevallen door Christian Ravel (Kawasaki). Die viel in de achtste ronde waardoor hij zijn enkel verstuikte. Op dat moment vochten Jack Findlay (Suzuki), Percy Tait (Seeley) en Peter Williams (Arter-Matchless) om de vierde plaats, maar Uphill viel bij Deer's Leap waarbij hij een been brak. Nu vochten Tait en Findlay om de derde plaats en pas in de laatste bocht pakte Percy Tait die podiumplaats. Theo Louwes had een moeilijk weekend. In de eerste kwalificatietraining kon hij door een kapotte ontsteking van zijn Kawasaki geen tijd rijden en in de tweede training stopte de Kawasaki al in de eerste ronde. Gelukkig stopte Eric Offenstadt (ook met een Kawasaki) op dezelfde plaats en die leende Louwes zijn accu, een sportieve geste waardoor Louwes zich toch nog kon kwalificeren. Helaas viel hij in de race ook al snel uit.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	1:05'21"6	15
2	Ginger Molloy	Kawasaki	+1' 58"	12
3	Percy Tait	Seeley	+2' 32" 2	10
4	Jack Findlay	Seeley-Suzuki	+2' 33"	8
5	Peter Williams	Arter-Matchless	+3' 34" 2	6
6	Martin Carney	Kawasaki	+4' 15" 8	5
7	Martti Pesonen	Yamaha	+4' 23" 2	4
8	Gerry Mateer	Norton	+1 ronde	3
9	John Williams	Métisse-Matchless	+1 ronde	2
10	Charlie Dobson	Seeley	+1 ronde	1
DNF	Christian Ravel	Kawasaki	val
DNF	Theo Louwes	Kawasaki
DNF	Malcolm Uphill	Suzuki	val

In de 350cc-race startten de Yamaha-rijders Kent Andersson en Rodney Gould als snelsten, terwijl Giacomo Agostini (MV Agusta) het nog even rustig aan leek te doen en op de derde plaats volgde. In de tweede ronde viel Andersson met een defecte versnellingsbak uit. Gould stopte na vijf ronden met carburatieproblemen. Dat was althans de officiële verklaring, maar Gould had er belang bij geen risico's te nemen op het gevaarlijke Dundrod Circuit met het oog op het 250cc-wereldkampioenschap, dat nog niet beslist was. De 350cc-klasse was voor hem niet belangrijk. Günter Bartusch kon met zijn 300cc-MZ de tweede plaats pakken. Hij had al een kleine voorsprong op een achtervolgende groep. Uit die groep vielen Cliff Carr (overslaande motor) en Theo Louwes (tankstop) weg en daardoor kon Tommy Robb net voor Tony Rutter derde worden.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	1:04' 53" 8	15
2	Günter Bartusch	MZ	+1' 51" 4	12
3	Tommy Robb	Yamaha	+2' 04"	10
4	Tony Rutter	Yamaha	+2' 04" 8	8
5	Martti Pesonen	Yamaha	+3' 08" 4	6
6	Alan Barnett	Aermacchi	+3' 16" 2	5
7	Theo Louwes	Yamaha		4
8	Tony Jefferies	Yamaha		3
9	Mick Chatterton	Yamaha		2
10	Denis Gallagher	Aermacchi		1
DNF	Kent Andersson	Yamaha	versnellingsbak
DNF	Rodney Gould	Yamaha	carburatie

In Ulster zou Rodney Gould wereldkampioen kunnen worden, vooropgesteld dat hij zou winnen. Gould trainde als snelste en startte ook als beste. Na twee ronden reed hij zelfs 200 meter voor Kel Carruthers. Die draaide echter de snelste ronde en na vier ronden zat hij aan het achterwiel van Gould. Er volgde een gevecht van zeven ronden. Toen kreeg Gould problemen met de zesversnellingsbak die hij van de fabriek gekregen had. De machine wilde nog maar moeilijk uit de vijfde versnelling komen en dat was de kans voor Carruthers. Kent Andersson lag met de tweede fabrieks-Yamaha op de derde plaats, maar die kreeg problemen met de experimentele transistor-ontsteking, waardoor Paul Smart en Günter Bartusch hem konden passeren. Bartusch pakte de derde plaats, maar verloor ze weer toen de ontsteking van zijn MZ het begaf.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Kel Carruthers	Yamaha	1:06' 34"	15
2	Rodney Gould	Yamaha	+37"	12
3	Paul Smart	Yamaha	+2' 11" 6	10
4	Tony Rutter	Yamaha	+3' 11" 6	8
5	Alex George	Yamaha	+4' 25" 2	6
6	Bo Granath	Yamaha		5
7	Derek Chatterton	Yamaha		4
8	Malcolm Uphill	Suzuki		3
9	Peter Berwick	Suzuki		2
10	Mick Chatterton	Yamaha		1
DNF	Kent Andersson	Yamaha	ontsteking
DNF	Günter Bartusch	MZ	ontsteking

Derbi had al aangekondigd in Ulster met een snellere versie van de 50cc-racer te komen. Dat moest ook wel, want Aalt Toersen had met zijn Jamathi drie GP's op rij gewonnen en werd een bedreiging voor de wereldtitel van Ángel Nieto. Nieto en Salvador Cañellas waren inderdaad de snelsten in de training. De Jamathi van Toersen was juist wat langzamer dan in de eerdere races. Toersen was toch als eerste weg bij de start, maar werd al in de tweede ronde gepasseerd door Nieto. De tweede plaats was nu essentieel voor Aalt Toersen, maar hij moest daar een gevecht voor leveren met Cañellas. Die passeerde Toersen halverwege de laatste ronde en versloeg hem met 0,6 seconden. In de volgende twee GP's hoefde Nieto nog slechts één tweede plaats te behalen om wereldkampioen te worden.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Derbi	32' 19" 6	15
2	Salvador Cañellas	Derbi	+26" 2	12
3	Aalt Toersen	Jamathi	+26" 8	10
4	Rudolf Kunz	Kreidler	+1' 32" 4	8
5	Martin Mijwaart	Jamathi	+2' 45" 8	6
6	Jan de Vries	Van Veen-Kreidler	+3' 10"	5
7	Chris Geary	Honda		4
8	Chris Walpole	Honda		3
9	Ray Simpson	Honda		2
10	Denis Clancy	Yamaha		1

De zijspannen reden hun laatste race van het seizoen en dit was dus de enige klasse die tot het einde van het seizoen spannend zou blijven. Men verwachtte een spannende race tussen Georg Auerbacher en Klaus Enders, maar die zou er niet komen. Auerbacher startte erg slecht en kwam tussen de langzamere rijders terecht. Tijdens zijn inhaalrace botste hij bij Deer's Leap bij een snelheid van 160 km/h tegen de Triumph van Mick Potter en N. Panter. Beide bemanningen moesten naar het ziekenhuis worden afgevoerd, maar niemand was ernstig gewond. De kans op de wereldtitel was voor Auerbacher echter verkeken. Enders/Engelhardt namen de koppositie over van Siegfried Schauzu/Peter Rutterford en liepen langzaam uit. Toen begon het te regenen, maar dat had geen grote invloed op de race. Jean-Claude- en Albert Castella pakten de derde plaats en Klaus Enders/Wolfgang Kalauch^[1]/Ralf Engelhardt werden wereldkampioen. Nog steeds werden de eerste zes plaatsen in het wereldkampioenschap bezet door BMW's.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Klaus Enders	Ralf Engelhardt	BMW	51' 43" 8	15
2	Siegfried Schauzu	Peter Rutterford	BMW	+55" 6	12
3	Jean-Claude Castella	Albert Castella	BMW	+1' 40" 2	10
4	Horst Owesle	Julius Kremer	Münch-URS	+2' 04" 4	8
5	Mick Boddice	Clive Polligton	BSA		6
6	Jeff Gawley	Graham Alcock	BSA		5
7	Fred Cornbill	Gordon Tinkler	Triumph		4
8	Joe Coxon	S. Nolan	BSA		3
9	Dick Hawes	John Mann	Seeley		2
10	Bob Kewley	A. Hardy	BSA		1
DNF	Georg Auerbacher	Hermann Hahn	BMW	botsing
DNF	Mick Potter	N. Panter	Triumph	botsing