doven

• Geluid:  doven    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdovə(n)/

• do·ven

• In de betekenis van ‘uitdoen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1611 ^[1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
doven /ˈdovə(n)/	doofde /ˈdovdə/	gedoofd /ɣəˈdoft/
zwak -d	volledig

doven

1. overgankelijk een vlam uit doen gaan

   • De brandweer wist het vuur snel te doven. 
   • Iemand heeft het vuur gedoofd. 
   • Het vuur is vanzelf gedoofd. 
   • De kampeerder doofde het kampvuur heel grondig om het ontstaan van een bosbrand te voorkomen. 

2. overgankelijk een lamp uitdoen

   ▸ Ze zeiden niets, schopten alleen hun schoenen uit, deden de bedlampjes aan en doofden de plafondverlichting.^[2]

• blussen, uitmaken, uitgaan

• aansteken, vlam vatten

• bedoven, uitdoven, verdoven

• doofpot

de doven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dove

• Het woord doven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "doven" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

doven

1. lui

• doven in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk