kvele

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkʋeːlə /

• kve·le

• Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord kvelja (plagen)

Naar frequentie	7928

vervoeging
onbepaalde wijs	kvele	kvele
tegenwoordige tijd	kveler	kveler
verleden tijd	kvalte	kvelte
voltooid deelwoord	kvalt	kvelt
onvoltooid deelwoord	kvelende	kvelende
lijdende vorm	kveles	kveles
gebiedende wijs	kvel	kvel
vervoegingsklasse	onregelmatig	Klasse 2 zwak
opmerking	optioneel	optioneel

kvele

1. overgankelijk wurgen, verwurgen

   «Den drepte var kvalt med et skjerf.»

   De dode werd met een sjaal gewurgd.

2. overgankelijk, (figuurlijk) verstikken

   «Hun ble kvalt av røyk.»

   Ze werd verstikt door rook.

3. overgankelijk, (figuurlijk) doven, stikken

   «Han kvelte ilden med et teppe.»

   Hij stikte het vuur met een deken.

4. overgankelijk, (figuurlijk) onderdrukken

   «Erik kvalte et gjesp.»

   Erik onderdrukte een geeuw.

5. overgankelijk, (figuurlijk) smoren

   «Forsøket ble kvalt i fødselen.»

   De poging werd in de kiem gesmoord.

• [2]: slokke
• [2]: slukke

• [1]: drepe
• [2-4]: dempe
• [2-4]: hemme
• [2-4]: hindre

• [4]: kvele motoren

• [1]: kveler

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkʋeːlə /

• kve·le

• Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord kvelja (plagen)

vervoeging
onbepaalde wijs	kvele kvela
tegenwoordige tijd	kveler
verleden tijd	kvelte
voltooid deelwoord	kvelt
onvoltooid deelwoord	kvelande
lijdende vorm	kvelast
gebiedende wijs	kvel
vervoegingsklasse	Klasse 2 zwak
opmerking

kvele

1. overgankelijk wurgen, verwurgen
2. overgankelijk, (figuurlijk) verstikken

   «Ho blei kvalt av røyk.»

   Ze werd verstikt door rook.

3. overgankelijk, (figuurlijk) doven, stikken
4. overgankelijk, (figuurlijk) onderdrukken
5. overgankelijk, (figuurlijk) smoren

• [2]: sløkkje
• [3]: kjøve

• [1]: drepe
• [2-4]: dempe

• [4]: kvele motoren

• [1]: kvelar