arm

Niet te verwarren met: -arm, ärm, Arm

• Geluid:  arm    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɑr^əm / (1 of 2 lettergrepen); /ɑrṃ/

• arm

[A] in de betekenis van ‘lichaamsdeel’ erfwoord afkomstig van: [1] [2] Middelnederlands:  arm zn  Oudnederlands:  arm zn , aangetroffen vanaf 901 [3] Germaans: *armi-, *arma- 'arm' Indo-Europees: *h2erH-m- 'gewricht'

Verwant in Germaanse talen: Gotisch: 𐌰𐍂𐌼𐍃 (arms) Duits: Arm (Oudhoogduits: aram / arm) Engels: arm (Angelsaksisch: earm) Noors: arm (Oudnoords: armr) Fries: earm (Oudfries: erm)

Verwant in andere Indo-Europese talen: Latijn: armus "bovenarm, schouderblad", arma mv "wapens" Oudgrieks: ἁρμός "gewricht, samenvoeging" Oudkerkslavisch: ramo "schouder, arm"

[B] in de betekenis van ‘behoeftig’ erfwoord afkomstig van: [4] Middelnederlands:  arm bn  Oudnederlands:  arm bn , aangetroffen vanaf 901 [3] Germaans: *arma- 'ellendig, behoeftig' Indo-Europees: *h3orbh-mo- 'behoeftig, ellendig, beroofd (van iets of iemand)'[5]

Verwant in Germaanse talen: Gotisch: 𐌰𐍂𐌼𐍃 (arms) Duits: arm (Oudhoogduits: aram / arm) Angelsaksisch: earm Noors: arm (Oudnoords: armr) Pennsylvania-Duits:  aarem bn ,  aarm bn ,  arm bn  Fries: earm (Oudfries: erm)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord	armpje	armpjes

[A] de arm m

1. (anatomie) elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

   • Hij zwaaide met zijn arm toen hij de aandacht van de politie wilde trekken. 

   ▸ Toen hij eindelijk vlakbij was gekomen liep ik geforceerd vrolijk met uitgestrekte armen op hem af en blokkeerde het pad zodat hij er niet langs kon.^[6]

2. een (min of meer zelfstandig) onderdeel van een organisatie
3. dierlijk lichaamsdeel met dezelfde functie als de menselijke arm

   • Apen hebben vaak heel sterke armen zodat ze zich slingerend door de bomen kunnen bewegen. 

4. leuning van een zitmeubel, bedoeld om de arm op te laten rusten

   • Je hebt stoelen met en zonder armen. 

5. (natuurkunde) de afstand van de loodrechte projectie vanuit het draaipunt van het voorwerp waarop een kracht wordt uitgeoefend op de lijn door de krachtvector

   • Bij een hefboom geldt de volgende formule: arm x gewicht is constant aan beide zijden van het draaipunt  

• 2. tak

• aan de arm lopen (van een verpleger)
• in de arm nemen (een makelaar als je zijn hulp inroept)
• onder de arm nemen (een tas)

• arm in arm lopen

• de armen ter hemel heffen

• de lange arm der wet

• Hij loopt met zijn ziel onder zijn arm.
  Hij zit met zijn ziel onder zijn arm.

• iemand een arm geven

• iemand in de armen vliegen

• met zijn armen over elkaar zitten

• zich uit iemands armen losrukken
  zich uit iemands armen losscheuren

• een slag om de arm houden

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	arm	armer	armst
verbogen	arme	armere	armste
partitief	arms	armers	-

[B] arm

1. niets of bijna niets bezittend

   • De school staat in de armste wijk van de stad. 

2. beklagenswaardig

   • Ze hebben die arme hond in een stikhete auto achtergelaten. 

   ▸ De arme man had me een uur geleden één vraag gesteld en had vervolgens al mijn verhalen moeten aanhoren. Misschien had ik beter naar een psycholoog kunnen gaan.^[6]

3. geen of weinig natuurlijke rijkdom bezittend

   • Die plant doet het goed op arme gronden. 

• behoeftig
• bezitloos
• nooddruftig
• schraal

• rijk

• (intensivering) allerarmst, doodarm

• arm schaap

• de arme landen

• een illusie armer

•  Vijf minuten later stonden ze een illusie armer buiten. ^[7] 

• zo arm als Job (naar Job 1:13-22)
  zo arm als de straat
  zo arm als de mieren, een kerkrat

• mar, ram, Ram, RAM

• Het woord arm staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "arm" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[8]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord

arm

1. (anatomie) arm; elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord

arm

1. (anatomie) arm; elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

• IPA: /ɑːm/ (UK)
• IPA: /ɑɹm/ (US)

arm

1. arm

• mar, Mar, MRA, ram, Ram, RAM, RMA

	enkelvoud	meervoud
nominatief	arm	arme
genitief	arms	arme
datief	arme	armen
accusatief	arm	arme

arm m

1. arm

• Afgeleid van het Oudsaksische arm

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord

arm

1. (anatomie) arm; elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

• Arm

Niet te verwarren met: Arm

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / arm /

• arm

• Ontleend aan het Duitse woord  arm bn 

stellend	vergrotend	overtreffend
arm	armer	armscht

Sterke verbuiging	mannelijk enkelvoud	vrouwelijk enkelvoud	onzijdig enkelvoud	meervoud
nominatief	armer	armi	arm	arme
datief	armem	armer	armem	arme
accusatief	armer	armi	arm	arme

zwakke verbuiging	mannelijk enkelvoud	vrouwelijk enkelvoud	onzijdig enkelvoud	meervoud
nominatief	arem	arm	arm	arme
datief	arme	arme	arme	arme
accusatief	arem	arm	arm	arme

Gemengde verbuiging	mannelijk enkelvoud	vrouwelijk enkelvoud	onzijdig enkelvoud	meervoud
nominatief	armer	armi	arm	arme
datief	arme	arme	arme	arme
accusatief	armer	armi	arm	arme

arm

1. arm

   «Der arm Mann hot kee Heemet.»

   De arme man heeft geen thuis.

•  aarem bn 
•  aarm bn 

• Duits: arm
• Engels: poor

arm

1. onbepaald (zonder lidwoord) nominatief en accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van arm

arm

1. bepaald nominatief en accusatief vrouwelijk en onzijdig enkelvoud stellende trap van arm

arm

1. onbepaald nominatief en accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van arm

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord

arm

1. (anatomie) arm; elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord

arm

1. (anatomie) arm; elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	arm	armen
verkleinwoord

arm

1. (anatomie) arm; elk van de bovenste ledematen bij de mens, reikend vanaf de schouder tot (en soms met) de pols en hand

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	arm	armen	armar	armarna
genitief	arms	armens	armars	armarnas

arm

1. arm

• ram