बिफर

बिफर
सन् १९७३ मा बङ्गलादेशमा बिफर भएको बच्चा। बाक्लो तरल पदार्थले भरिएको बम्पहरू र बीचमा डिप्रेसन वा डिम्पल लक्षणहरू छन्।
विशिष्टता	संक्रामक रोग
लक्षणहरू	प्रारम्भिक: ज्वरो आउने, बान्ता हुने, मुख दुख्ने पछि: तरल पदार्थले भरिएको छालाहरू जो चकनाचुर हुन्छन्
जटिलता	छालामा दाग लाग्नु, अन्धो हुनु
देखापर्ने समय	समातेको १ देखि ३ हप्ता पछि
अवधि	करिब ४ हप्ता
निको हुने प्रकृया	मृत्युको ३०% जोखिम

बिफर एक संक्रामक रोग थियो जुन भेरिओला भाइरसको कारणले हुन्छ जुन ओर्थोपक्स भाइरस जीनससँग सम्बन्धित छ।^[१] अन्तिम प्राकृतिक रूपमा हुने केस अक्टोबर १९७७ मा निदान गरिएको थियो, र विश्व स्वास्थ्य सङ्गठनले सन् १९८० मा यो रोगको विश्वव्यापी उन्मूलन प्रमाणित गर्यो, यसलाई उन्मूलन गर्ने एक मात्र मानव रोग बनायो।^[२]

रोगको प्रारम्भिक लक्षणहरूमा ज्वरो र बान्ता समावेश थियो। यसपछि मुखमा अल्सर र छालामा दाग देखा पर्छ।^[३] धेरै दिनहरूमा, छालाको दाग केन्द्रमा दाँत भएको तरल पदार्थले भरिएको छालामा परिणत हुन्छ।^[४] मृत्युको जोखिम लगभग ३०% थियो, बच्चाहरू बीच उच्च दर संग। अक्सर, बाँचेकाहरूको छालामा व्यापक दागहरू थिए, र कोहीलाई अन्धो बनाउथो।^[५]

बिफरलाई रोक्नको लागि प्रयोग गरिएको सबैभन्दा प्रारम्भिक प्रक्रिया भेरियोला माइनर भाइरस (सम्भावित भ्रमबाट बच्न बिफर भ्याक्सिनको परिचय पछि भेरियोलेसन भनेर चिनिन्छ) को खोप थियो, जुन सम्भवतः भारत, अफ्रिका र चीनमा यो अभ्यास युरोपमा आउनुभन्दा पहिले भएको थियो।^[६] भारतमा टीकाकरणको उत्पत्ति भएको विचारलाई चुनौती दिइएको छ, किनकि केही पुरातन संस्कृत चिकित्सा ग्रंथहरूले टीकाकरणको प्रक्रियालाई वर्णन गरेको छ।^[७] चीनमा बिफरको बिरूद्ध टीकाकरणको खाता १० औं शताब्दीको अन्त्यमा भेट्टाउन सकिन्छ, र यो प्रक्रिया १६ औं शताब्दीमा मिङ वंशको समयमा व्यापक रूपमा अभ्यास गरिएको थियो।^[८]