[go: up one dir, main page]
Прејди на содржината

Капри

Координати: 40°33′00″N 14°14′00″E / 40.55000° СГШ; 14.23333° ИГД / 40.55000; 14.23333
Од Википедија — слободната енциклопедија
Капри
Поглед кон Капри
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 411: Malformed coordinates value
Географија
МестоТиренско Море
Координати40°33′00″N 14°14′00″E / 40.55000° СГШ; 14.23333° ИГД / 40.55000; 14.23333
Површина10,4 км2
Највисоко место589 м
Највисока точкаМонте Соларо
Држава
Italy
РегионКампанија
Метрополитенски градНеапол
Најголема населбаКапри (pop. 7,278)
Демографија
Население12,200 (2002)
Густина1.170 /km2 (3.030 /sq mi)

Капри — остров кој се наоѓа во Тиренското Море на Сорентскиот Полуостров, на јужната страна на Неаполскиот Залив во регионот Кампанија во Италија. Главниот град на островот е градот Капри. Островот претставувал туристичка атракција уште од времето на Римската Република.

Некои од главните знаменитости на островот се Марина Пикола (малото пристаниште), Белведер Трагара (високо панорамско шеталиште со вили), варовничките карпи над морето, градот Анакапри, Грота Азура, урнатините на римските вили и разните градови околу островот Капри, вклучувајќи ги и Позитано, Амалфи, Равело, Соренто, Нерано и Неапол.

Капри е дел од регионот на Кампанија, Неапол. Градот Капри е главна населба на островот. Островот има две пристаништа, Марина Пикола и Марина Гранде (главното пристаниште на островот). Посебната комуна на Анакапри се наоѓа високо на ридовите на запад.

Потекло на поимот

[уреди | уреди извор]

Етимологијата на името Капри е нејасна; тоа би можело да се проследи од Старите Грци (на старогрчки, κάπρος значи „дива свиња“), првите регистрирани колонисти кои го населиле островот. Но, исто така, може да произлегува и од латинското каприа (кози). Откриени се фосили од диви свињи, кои даваат кредибилитет на грчката етимологијата. Од друга страна, Римјаните го нарекле „Козји остров“. Конечно, постои и можност дека името произлегува од етрурски збор за „карпести“, иако било кое историско етрурско владеење на островот е оспорено.

Управа

[уреди | уреди извор]

Гласачите на островот избираат претставници за двете општини (комуни) на островот. Избраните претставници потоа избираат двајца градоначалници кои управуваат со нив[1].

Историја

[уреди | уреди извор]

Антички и римски времиња

[уреди | уреди извор]
Остатоци од Вила Јовис, изградена од царот Тибериј во 27 година од нашата ера

Островот бил населен уште од раните времиња. Доказите за човечки населби биле откриени за време на римската ера. Според Светониј, кога биле откопани темелите за вилата на Октавијан Август, биле откриени џиновски коски и „оружје од камен“. Царот наредил тие да бидат прикажани во градината на неговата главна резиденција, Морката палата. Современите ископувања покажале дека човечкото присуство на островот може да биде датирано во неолитот и бронзеното време. Август го развил Капри; тој изградил храмови, вили, аквадукти и насадил градини за да може да ужива во неговиот приватен рај[2].

Во Енеида, Вергилиј наведува дека островот бил населен од грчкиот народ Телебои, кој дошле од Јонските Острови. Страбон вели дека „во античките времиња во Капри имаше два града, а подоцна се сведе на еден“[3]. Такит забележал дека во Капри имало дванаесет царски вили.

Наследникот на Август, Тибериј изградил серија вили во Капри, од кои најпозната е Вила Јовис, една од најдобро сочуваните римски вили во Италија. Во 27 н.е., Тибериј постојано се преселил во Капри, управувајќи го царството од таму до неговата смрт во 37 н.е.

Во 182 година, царот Комод ја прогонил својата сестра Лукила во Капри. Таа била убиена кратко време потоа.

Среден и современ век

[уреди | уреди извор]
Манастир од 1363

По распаѓањето на Западното Римско Царство, Капри бил под власт на Неапол и претрпел разни напади и разорувања од пиратите. Во 866 година, царот Луј II му го дал островот на Амалфи. Во 987 година, папата Јован XV ја основал првата епископија во Капри[4]. Капри продолжил да биде епархија до 1818 година, кога островот станал дел од архиепископија во Соренто[5].

Во 1496 година, Фредерик IV од Неапол воспоставил правен и административен паритет меѓу населбите Капри и Анакапри. Пиратските напади го достигнале својот врв за време на владеењето на Карло V: познатите турски адмирали Хајредин Барбароса и Тургут Рејс го освоиле островот за Отоманското Царство, во 1535 и 1553 година.

Првиот регистриран турист кој го посетил островот бил францускиот антиквитетски дилер Жан-Жак Бушард во 17 век. Неговиот дневник, откриен во 1850 година, е важен извор на информации за Капри.

1800-те - денес

[уреди | уреди извор]

Француските војници на чело со Наполеон го окупирале Капри во јануари 1806 година. Британците ги поразиле Французите во следниот месец, по што Капри бил претворен во моќна поморска база („втор Гибралтар“), но програмата за градење предизвикала голема штета на археолошките наоѓалишта. Французите го освоиле Капри во 1808 година и останале таму до 1815, кога Капри бил вратен во владејачката династија Бурбонци во Неапол.

Пред Првата светска војна островот бил исклучително популарен кај богатите хомосексуалци. Џон Елингем Брукс и Вилијам Сомерсет Мом ја имале вилата на островот[6] .

Се верува дека Норман Даглас, Фридрих Алфред Круп, Емил фон Беринг, Курцио Малапарте, Аксел Мунте и Максим Горки, поседувале вила на островот. Шведската кралица Викторија често престојувала на островот, бидејќи Аксел Мунте бил нејзиниот лекар. Роуз О'Нил, американскиот илустратор и творец на Кјупи, ја поседувал Вила Нарцис, претходно во сопственост на познатиот сликар Чарлс Колман.

Во 1908, Ленин бил поканет од страна на Максим Горки, руски автор, во неговата куќа во близина на Џиардини Аугусто. Во 1970 година, споменик од Џакомо Манзу била подигната за време на стогодишнина прослава во мавзолеј на чест.

Денес, Капри стана повеќе од туристичкиот и е посетена од страна на туристите во текот на летните месеци јули и август.[7]

Културни наводи

[уреди | уреди извор]
The Blue Grotto

Во текот на изминатиот половина на 19 век, Капри стана популарно одморалиште на Европската уметници, писатели и други познати личности. Книгата што предизвика 19 век фасцинација со Капри во Франција, Германија, и Англија Entdeckung дер blauen Grotte auf der Insel Capri (Откривањето на сината пештера) од страна на германскиот сликар и писател Август Копиш, во која тој опишува својот 1826 година од престојот на островот и неговите (ре)откривањето на Сина пештера.

Џон Сингер Сарџент: Раководител на Capri Девојка, 1878

Џон Сингер Сарџент и Френк Хајд се меѓу истакнатите уметници кои престојувал на островот околу доцна 1870 години. Сарџент е позната по својата серија на портрети во кој локалните модел Розина Фарера. Англискиот уметник и авантурист, Џон Шортриџ, стекнато на Марина Пикола во 1880 години, (подоцна 2. тоа е запишано дека единственото споменување на него во една неодамнешна книга, макар и делумно точни податоци, се случува и во Јаков Пари е Капри: Островот на Задоволство (Лондон: Хамиш Хамилтон, 1986, стр.

Како и да биде рај за писатели и уметници, Капри служел како релативно безбедно место за странски геј мажите и лезбејките.[8] Еден од островот најпознатите странски геј прогонетите беше Норман Даглас; романот Јужен Правец (1917) е ретко фикционализирана опис на Капри е жители и посетители, и голем број од неговите други дела, и двете книги и памфлети, се справи со островот, вклучувајќи Капри (1930) и неговата последна работа, А Фуснотата на Капри (1952).

На Капри има напишано многу мемоари од кои најпознати с емемоарите на многу познати таканаречени писатели кои на Капри ги напишале своите најпознати мемоари.[9]

Последната Легија, историски фантазија роман од Валерио Масимо Манфреди, делумно наместен на островот Капри, каде Ромул е затворен откако не успеа спасување обид во Равена од Аурелианус. Ромусл открива меч на Јулиј Цезар скриени во една од Тибериј е вили, која се открива на крајот на романот да биде легендарниот меч екскалибур. Делови од 2007 филмската адаптација потоа беа снимени на островот.

Француски пејач Херве Вилард постигна 1965 меѓународен успех со песната.

Главни знаменитости

[уреди | уреди извор]
Punta Carena LighthouseMonte SolaroVia KruppArco NaturaleVilla LysisVilla JovisFaraglioniVilla San MicheleBlue GrottoCapri Philosophical ParkVilla MalaparteCertosa di San GiacomoAnacapriCapri (town)PiazzettaMarina GrandeMarina PiccolaGardens of AugustusTorre Materita
A clickable map showing some of the most important sights on Capri. (Use icon on the right to enlarge)
  • Вила Сан Мишел
  • Grotta Azzurra, Blue Grotto
  • Вила Лиза
  • Вила Jovis
  • Ла Piazzetta
  • Преку Krupp
  • Градини на Augustus
  • Arco Naturale
  • Вила Malaparte
  • Torre Materita
  • Certosa ди Сан Џакомо (Карл Вилхелм Diefenbach музеј)
  • Faraglioni
  • Монте Solaro
  • Punta Carena Светилник
  • Марина Гранде
  • Capri Филозофски Парк

Годишни настани

[уреди | уреди извор]
  • Филмски фестивал Капри (секој април од 2006)[10]
  • Фестивал Сан Костанцо - 14 мај[11]
  • Фестивал Свети Антониј - 13 јуни[11]
  • Капри Танго фестивал (секој јуни од 2007)[11]
  • Меѓународен фолклорен фестивал (Анакапри) - август[12]
  • Фестивал на жетва - септември[12]
  • Холивудски Интернационален филмски фестивал (кон крајот на декември / почетокот на јануари од 1995)[13]
  • Капри Холивуд[14]
  • Настани Вила Сан Микеле[14]
  • Награда Свети Михаил[14]
  • Каридел Енигма награда[14]
  • Маратон дел Голфо Капри[14]

Турузам

[уреди | уреди извор]

Капри е туристичко одредиште и за Италијанците и за странците. Во 1950-тите Капри станало популарно одморалиште. Во летниот период, островот е во голема мера посетен од туристите, особено од жителите од Неапол и Соренто[15].

Капри има дванаесет цркви, седум музеи и неколку споменици. Најпосетена атракција во Капри е Грота Азура, пештера откриена во 19 век од странски туристи. На едната страна од пештерата се наоѓаат остатоци од античка римска карпа, со тесна пештера[14].

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Gellhorn, Martha. „Everybody's Happy on Capri“. Saturday Evening Post.
  2. ↑ Fiori, Pamela. „Italy's Pleasure Island Capri“. Town & Country.
  3. ↑ Geography, 5, 4, 9, 38
  4. ↑ Konrad Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi, vol. 1 Архивирано на 9 јули 2019 г., p. 164; vol. 2 Архивирано на 4 октомври 2018 г., p. 117; vol. 3 Архивирано на 21 март 2019 г., p. 151; vol. 4 Архивирано на 4 октомври 2018 г., p. 133; vol. 5, p. 140; vol. 6, p. 146
  5. ↑ Bolla De utiliori, in Bullarii romani continuatio, Tomo XV, Romae 1853, pp. 56–61
  6. ↑ Selina Shirley Hastings: The Secret Lives of Somerset Maugham: A Biography，Random House Pub ，2009
  7. ↑ Swallow, Nicky. Amalfi Coast with Naples, Capri & Pompeii. Hoboken: John Wiley & Sons Inc. стр. 265.
  8. ↑ „Capri Island APP, Personalities, Romaine Brooks“. Архивирано од изворникот на 2012-01-13.
  9. ↑ Hazzard, Shirley (2000). Greene on Capri. New York: Farrar, Straus and Giroux. стр. 4.
  10. ↑ „Capri Art 2011 – Festival della diversità“. Capriartfilmfestival.com. 29 April 2011. Архивирано од изворникот на 2015-11-19. Посетено на 2 June 2011.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 „Capri Tourism“. Capri Tourism. Посетено на 2 June 2011.
  12. ↑ 12,0 12,1 Netplan srl – Servizi Internet per il Turismo – http://www.netplan.it. „Capri attractions – Capri events – Capri Film Festival – Capri concerts – Capri festivals – Capri – entertainments in Capri – Italy“. Travelplan.it. Посетено на 2 June 2011.
  13. ↑ „Going Through Italy (website), accessed 9 January 2012“. Архивирано од изворникот на 2011-05-27. Посетено на 2018-12-03.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 Capritourism, Azienda Autonoma Cura Suggiorno e Tourismo Isola di Capri
  15. ↑ Swallow, Nicky (2012). Amalfi Coast with Naples, Capri & Pompeii. Hoboken: John Wiley & Sons Inc.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Капри&oldid=5064611“