tango

• IPA^(kilîd): /tɑːnˈɡoː/
• Kîtekirin: tan·go

tango

1. Kesê ji nişk ve li mirovî peyda dibe û dikeve bin hikmê mirov bê mûçe û mehane, bê pere û rojane tenê bi nanezikê.

   kelbextî, penahinde, nanxûr

2. Cureyekî dansê ye ku rîtmên wê giran in.

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

tango

1. sema yan daweta tango kirin^[1]

tango

1. (riwek) xiyar

tango

1. tango (cureyek dans e ku rîtmên wê giran in)
2. tango (muzîka vê dansê)