Wóslink

**Wóslink**
	Wóslink na karće Sakskeje
	Wóslink na karće Sakskeje
Wopon
	Wopon Wóslinka
	Wopon Wóslinka
Zakładne daty
stat	Němska
zwjazkowy kraj	Sakska
wokrjes	Budyski
wysokosć	126 metrow n.m.hł.
přestrjeń	43,71 km²
wobydlerstwo	2.210 (31. dec 2023)
hustosć zasydlenja	51 wob. na km²
póstowe čisło	01920
předwólba	(+49) 035792
awtowa značka	BZ, BIW, HY, KM
Politika a zarjadnistwo
wjesnjanosta	Johannes Nitzsche (Bündnis Zukunft gestalten)
adresa	Schulstraße 10; 01920 Oßling
webstrona	ossling.net
Połoženje Wóslinka w Sakskej
	Karta
	wikidata: Wóslink (Q93273)

51.36666666666714.166666666667

Koordinaty: 51° 22′ S, 14° 10′ W

Wóslink (němsce Oßling) je cyrkwinska wjes a gmejna we wuchodosakskim Budyskim wokrjesu. Leži w sewjernym dźělu wokrjesa při Čornym Halštrowje. Hišće w prěnjej połojcy 20. lětstotka słušachu Wóslink a susodne wjeski k serbskemu rěčnemu teritorijej. Tamniši ewangelscy Serbja rěčachu wosebitu Wóslinčansku narěč. Hač do dźensnišeho nadeńdźemy při a we Wóslinčanskej ewangelskej cyrkwi tež serbske napisy, mjeztym zo wjes sama k oficielnemu serbskemu sydlenskemu rumej hižo njesłuša.

We wokolinje Wóslinka wudobywa so šěrawc we wotkrytych jamach.

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje sydlišća jako Ossilink je z lěta 1374.^[2]

Wobydlerstwo a rěč

Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 449 wobydlerjow, z nich 253 Serbow (56 %) a 196 Němcow.^[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 3,3 %.^[4] Na Wóslinčanskej ewangelskej šuli podawaja hač do dźensnišeho serbšćinu.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena we Wóslinku: Humjeńki (polo), Kamjeńske, Klincy, Łužki, Pod skałku, Milowske, Dańske (łuka), Wólšne, Lišča hora, Smoržowa hórka, Łučnišća, Wosna.^[5]

Gmejnske dźěle

Do Wóslinčanskeje gmejny słušeja slědowace wjeski:

	wob.	přer. staroba	♀/♂^a	kwocient młodych^b	kwocient starych^c	wosoby/ domjacnosć
Debricy	209	44,5	92	30	37	2,7
Jitro	335	46,2	95	24	41	2,6
Lěska	298	44,8	173	18	31	2,7
Lubhozdź	155	43,2	110	30	30	2,5
Pisany Doł	89	47,4	117	35	59	2,3
Skaskow	288	45,1	110	20	28	2,3
Tradow	69	47,4	130	9	19	2,3
Wóslink	676	46,9	98	19	31	2,3
Wysoka	279	43,9	108	25	32	2,5
gmejna	2398	45,6	109	22	33	2,5
podaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011^[6] a: ličba mužow na 100 žonow b: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 c: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65

Politika

Gmejna słuša k sakskemu wólbnemu wokrjesej 54 (Budyšin 3) a k zwjazkowemu wólbnemu wokrjesej 156 (Budyšin I).

Wosobiny

Jan Ćichor (1630–69) – duchowny, magister a přełožer; 1663–69 farar we Wóslinku
Křesćan Bohachwał Kowar (1703–78) – duchowny a spisowaćel; 1744–71 farar we Wóslinku
Jurij Arnošt Wanak (1817–1887) – duchowny a spisowaćel; 1859–86 farar we Wóslinku
Jaroměr Hendrich Imiš (1819–97) – duchowny a narodny prócowar; 1851–58 farar we Wóslinku
Gustaw Julius Ryćer (1831–19..) – farar, sobuzałožer Serbskeje prědarskeje konferency w Pruskej; rodźeny we Wóslinku
Jan Wałtar (1860–1921) – duchowny, serbski basnik němskeho pochada; 1887–1906 farar we Wóslinku
Arnošt Lodni (1878–1969) – wučer, kantor a kulturny prócowar; 1899–1913 wučer we Wóslinku

Žórła

↑ Aktualne ličby wobydlerstwa po gmejnach 2023; Statistiski krajny zarjad Sakskeje
↑ Wóslink w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 99. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [730 wobydlerjow, z nich 15 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 5 z pasiwnymi, 4 serbske dźěći a młodostni, 706 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Wóslink (němsce)

Wotkaz

Commons: Wóslink – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Města a gmejny w Budyskim wokrjesu

[Metadaty_wobydlerstwo_DE-SN-1] Aktualne ličby wobydlerstwa po gmejnach 2023; Statistiski krajny zarjad Sakskeje

[2] Wóslink w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[3] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 99. → wšě wjeski

[4] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [730 wobydlerjow, z nich 15 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 5 z pasiwnymi, 4 serbske dźěći a młodostni, 706 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[5] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).

[6] Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Wóslink (němsce)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]