Pierre Duhem
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 10 de xuño de 1861 2º distrito de París, Francia |
Morte | 14 de setembro de 1916 (55 anos) Cabrespine, Francia |
Lugar de sepultura | cemiterio comunal de Cabrespine 43°21′38″N 2°27′41″L / 43.3605861, 2.461465 |
Outros nomes | Ch. Clérice |
Relixión | Igrexa católica |
Educación | École Normale Supérieure Collège Stanislas (París) |
Actividade | |
Campo de traballo | Filosofía da ciencia e epistemoloxía |
Ocupación | filósofo, matemático, filósofo da ciencia, químico, físico, profesor universitario, historiador |
Empregador | Universidade de Bordeaux (pt) (1894–1916) Universidade de Rennes (1893–1894) Universidade de Lille (1887–1893) |
Membro de | |
Influencias | |
Obra | |
Doutorando | Henri Pélabon (en) , Albert Turpain e Paul Louis Saurel (en) |
Familia | |
Fillos | Hélène Duhem |
Descrito pola fonte | Obálky knih, Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.108) |
Pierre Maurice Marie Duhem (París, Francia, 10 de xuño de 1861 — Cabrespine, Francia, 14 de setembro de 1916) foi un físico e historiador e filósofo da ciencia francés.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Pierre Duhem foi un dos fundadores da fisicoquímica, ademais de dedicarse á historia e á filosofía da ciencia. Exerceu como profesor de física teórica na Universidade de Bordeos.
Duhem foi o pioneiro dos estudos históricos acerca da ciencia medieval. Neste ámbito escribiu a súa monumental obra en 10 tomos O sistema do mundo, historia das doutrinas cosmolóxicas de Platón a Copérnico.
As teorías de Duhem estiveron influídas polo principio da economía de Ernst Mach, segundo o cal "a meta que se propuxo [a física] é a de ser a expresión dos feitos máis simple e económica" [1] en La théorie physique: son objet et sa structure.
A diferenza doutros historiadores (Voltaire e Condorcet, por exemplo), que desprezaban a Idade Media, tratou de demostrar que neda época a Igrexa Católica axudou á aparición da ciencia occidental e que foi un dos períodos máis frutíferos neste sentido.
O seu traballo neste campo foi impulsado orixinariamente polas súas investigacións nas orixes da estática, durante as que descubriu os traballos de matemáticos e filósofos medievais como Nicolao Oresme e Roger Bacon, cuxa sofisticación lle sorprendeu. A raíz destas investigacións considerounos como os fundadores da ciencia moderna, aducindo que anticiparon moitos descubrimentos de Galileo e outros pensadores posteriores. Duhem concluíu que "a mecánica e a física da que os tempos modernos están comprensibelmente orgullosos, proceden, mediante unha ininterrompida serie de melloras apenas perceptíbeis, das doutrinas que naceron no corazón das escolas medievais".[2]
En filosofía da ciencia coñécese sobre todo pola formulación da tese Duhem-Quine.
A primeira biografía ampla sobre Pierre Duhem é obra de Stanley Jaki. Foi publicada en 1984 pola Editorial Nijhoff da Haia.[3]
Obras
[editar | editar a fonte]- Les théories de la chaleur (1895)
- Les théories électriques de J. Clerk Maxwell, París: Hermann, 1900.
- Le mixte et la combinaison chimique. Essai sur l'évolution d'une idée (1902)
- L'évolution de la mécanique (1902)
- Les origines de la statique, 2 volumes, París, 1905, 1906.
- Études sur Leonard de Vinci, ceux qu´il a lus et ceux qui l´ont lu, 3 volumes, París, 1906 a 1913.
- Sozein ta phainomena. Essai sur la Notion de Théorie physique de Platon à Galilée (1908)
- Traité de l'énergétique (1911)
- Le système du monde. Histoire des doctrines cosmologiques de Platon à Copernic. 10 volumes (1913 a 1959)
- Pierre Duhem (1987). Stanley L. Jaki, ed. Prémices Philosophiques. Brill. ISBN 9789004081178.
- Pierre Duhem (1994). Stanley L. Jaki, ed. Lettres de Pierre Duhem à sa fille Hélène. Editions Beauchesne. ISBN 9782701012971.
- Stanley L. Jaki (1991). Pierre Duhem: homme de science et de foi. Editions Beauchesne. ISBN 9782701012247.
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Campos Gosálbez, Inma (1996): Metodología e historia en "La théorie physique" de Pierre Duhem. Valéncia: Universidade de Valencia. Servizo de Publicacións. ISBN 978-84-370-5300-4
- Jaki, Stanley L. (1996): La ciencia y la fe: Pierre Duhem. Encuentro Ediciones. ISBN 978-84-7490-401-7
- Marcos, Alfredo (1988): Pierre Duhem: La Filosofía de la Ciencia en sus orígenes. Barcelona: Editorial P.P.U. (Universidad de Barcelona). ISBN 84-7665-223-2
- Marcos, Alfredo (2007): "Pierre Duhem y el positivismo", en VV. AA. Foro de estudiantes sobre positivismo y ciencias sociales. Bogotá: Universidad Externado de Colombia ISBN 958-616-961-8, páxs. 65-84
- VV. AA. (1991): Física y religión en perspectiva. Madrid: Ediciones Rialp. ISBN 978-84-321-2790-8