هنگامی که برنامه خود را برای تناسب با اندازه مورد نیاز کوچک می کنید، ابتدا تکنیک های استاندارد بهینه سازی اندازه APK را امتحان کنید. اگر نیاز دارید که اندازه را بیشتر کاهش دهید، ممکن است لازم باشد به تحویل ابری دارایی ها تکیه کنید. این سند نحوه آماده‌سازی دارایی‌ها برای تحویل ابری و گزینه‌های پشتیبانی موتورهای بازی مختلف را شرح می‌دهد. در حالی که راهنمایی در این صفحه بر روی بازی ها تمرکز دارد، این اصول برای هر برنامه ای که دارای دارایی های بزرگ است اعمال می شود.
هنگامی که به تجزیه برنامه خود برای تحویل دارایی های ابری فکر می کنید، در نظر بگیرید که چگونه می توانید فایل های برنامه خود را بر اساس زمانی که باید در دسترس کاربر قرار گیرند به بخش هایی تقسیم کنید. این زمان‌بندی به سه دسته زیر تقسیم می‌شود: همیشه مورد نیاز، در زمان راه‌اندازی مورد نیاز و بعدا مورد نیاز.
برخی از دارایی‌ها به سختی به بلوک‌های کوچک‌تر تفکیک می‌شوند یا باید در APK پایه دسته‌بندی شوند. به عنوان مثال می توان به کد بازی شما و کتابخانه یا وابستگی موتور آن اشاره کرد. در حالی که Google Play Core از بسته‌های برنامه برای کد پشتیبانی می‌کند ، بسیاری از موتورها از کدهای دانلود شده بعداً پشتیبانی نمی‌کنند.
پس از شروع بازی، کاربر باید بلافاصله بتواند بازی کند. Google Play Instant نیاز دارد که کاربران بتوانند بازی شما را در کمتر از 15 ثانیه از طریق اتصال LTE یا 4G شروع کنند (به چک لیست Google Play Instant مراجعه کنید). بنابراین، هر دانلود ثانویه را پس از راه‌اندازی محدود کنید تا به اندازه‌ای که برای پشتیبانی از تجربه اولیه لازم است، حجم داشته باشد. به عنوان مثال، یک دانلود سریع بلافاصله پس از راه‌اندازی ممکن است شامل اولین سطح بازی و دارایی‌های مکان یا هر کدی که برای اجرای چند دقیقه اول بازی لازم است باشد.
هر چیزی که بتوانید بعداً در پس‌زمینه دانلود کنید، در این دسته قرار می‌گیرد. این دسته شامل اکثر دارایی ها برای بازی های طولانی است. دانلود این دارایی‌ها بعداً به کاهش اندازه برنامه شما تا حد امکان کمک می‌کند.
تحویل دارایی‌های ابری راه اصلی برای فعال کردن بازی شما برای فراتر رفتن از محدودیت 15 مگابایتی برای بازی‌های بازی فوری است. پشتیبانی برای دانلود دارایی ها بر اساس موتور بازی متفاوت خواهد بود. رایج‌ترین موارد و همچنین گزینه‌های میزبانی دارایی‌ها را در زیر ببینید.
توجه داشته باشید که تعداد کمتری از دارایی‌های مورد نیاز هنگام راه‌اندازی به کاربر اجازه می‌دهد سریع‌تر وارد بازی شود، که به معنای کاهش بازی و حفظ بازیکن بهتر برای اولین راه‌اندازی است.
اگر برنامه خود را به عنوان یک بسته برنامه منتشر می کنید (که روش ترجیحی است)، می توانید از ماژول های ویژگی برای واکشی منابع اضافی فراتر از APK پایه استفاده کنید. برای برنامه فوری شما، هر ماژول ویژگی باید dist:instant="true" را در مانیفست تنظیم کند. ویژگی dist:on-demand نباید استفاده شود. در درجه اول برای ماژول های درخواستی در APK های نصب شده استفاده می شود. علاوه بر این، هر ماژول ویژگی باید کمتر از حد مجاز APK فوری 15 مگابایتی باشد، صرف نظر از اینکه ماژول حاوی کد است یا خیر. عدم رعایت هر ماژول تحت این محدودیت، از انتشار به آلفا یا انتشار آهنگ جلوگیری می کند. هنگامی که به درستی پیکربندی شد، می توانید ماژول های ویژگی را در زمان اجرا با استفاده از کتابخانه PlayCore واکشی کنید .
Cocos از تحویل ابری دارایی ها از نسخه 2.0.4 پشتیبانی کرده است. Cocos دارایی‌ها را در صورت تقاضا دانلود می‌کند و اگر دارایی‌ها به موقع دانلود نشده باشند، جایگاه‌داران را ارائه می‌کند. Cocos فایل‌های دارایی تولید می‌کند که باید با برخی از سرویس‌های آنلاین میزبانی شوند، زیرا Cocos یکی از خدمات خود را ارائه نمی‌کند.
تحویل ابری در افزونه Unity Google Play Instant برای نسخه‌های 5.6، 2017.4 یا 2018.2 Unity پشتیبانی می‌شود. نسخه‌های بعدی یونیتی مزایای بیشتری را برای جداسازی موتور ارائه می‌دهند، بنابراین مهاجرت به آنها برای آزاد کردن فضای بیشتر ممکن است مفید باشد. دارایی‌های ابری Unity در فایل‌های AssetBundle میزبانی می‌شوند که Unity برای شما ایجاد می‌کند. آپلود این موارد در یک سرور ابری، تحویل ابری دارایی‌ها را ممکن می‌سازد، زیرا یونیتی پشتیبانی ذاتی برای دانلود بسته‌های دارایی دارد.
چه از یک موتور سفارشی یا مجموعه‌ای از کتابخانه‌های بومی استفاده کنید، انتخاب شما ممکن است از دانلود ابری دارایی‌های خارج از جعبه پشتیبانی کند. اگر دارایی های کافی دارید که باید آن ها را از فضای ابری دانلود کنید، باید راهی برای دانلود دارایی ها در صورت تقاضا برای بازی خود کدنویسی یا ادغام کنید. Firebase Hosting یا Firebase Cloud Storage API مکان های خوبی برای شروع هستند. برخی از موتورها واکشی ساده فایل HTTPS را ارائه می دهند که ممکن است برای نیازهای شما نیز کافی باشد.
مگر اینکه از بسته‌های برنامه Google Play برای بارگیری دارایی‌های خود از طریق Play استفاده کنید، باید دارایی‌های خود را در جای دیگری میزبانی کنید. شما آزاد هستید که آنها را با هر سرویسی که می خواهید میزبانی کنید تا زمانی که توزیع و در دسترس بودن جهانی معقول داشته باشد. کاربران برنامه «بازی‌های Google Play» در سراسر جهان بازی می‌کنند، بنابراین دارایی‌های میزبان ابری باید به سرعت در هر مکانی به آنها ارائه شود.
،هنگامی که برنامه خود را برای تناسب با اندازه مورد نیاز کوچک می کنید، ابتدا تکنیک های استاندارد بهینه سازی اندازه APK را امتحان کنید. اگر نیاز دارید که اندازه را بیشتر کاهش دهید، ممکن است لازم باشد به تحویل ابری دارایی ها تکیه کنید. این سند نحوه آماده‌سازی دارایی‌ها برای تحویل ابری و گزینه‌های پشتیبانی موتورهای بازی مختلف را شرح می‌دهد. در حالی که راهنمایی در این صفحه بر روی بازی ها تمرکز دارد، این اصول برای هر برنامه ای که دارای دارایی های بزرگ است اعمال می شود.
هنگامی که به تجزیه برنامه خود برای تحویل دارایی های ابری فکر می کنید، در نظر بگیرید که چگونه می توانید فایل های برنامه خود را بر اساس زمانی که باید در دسترس کاربر قرار گیرند به بخش هایی تقسیم کنید. این زمان‌بندی به سه دسته زیر تقسیم می‌شود: همیشه مورد نیاز، در زمان راه‌اندازی مورد نیاز و بعدا مورد نیاز.
برخی از دارایی‌ها به سختی به بلوک‌های کوچک‌تر تفکیک می‌شوند یا باید در APK پایه دسته‌بندی شوند. به عنوان مثال می توان به کد بازی شما و کتابخانه یا وابستگی موتور آن اشاره کرد. در حالی که Google Play Core از بسته‌های برنامه برای کد پشتیبانی می‌کند ، بسیاری از موتورها از کدهای دانلود شده بعداً پشتیبانی نمی‌کنند.
پس از شروع بازی، کاربر باید بلافاصله بتواند بازی کند. Google Play Instant نیاز دارد که کاربران بتوانند بازی شما را در کمتر از 15 ثانیه از طریق اتصال LTE یا 4G شروع کنند (به چک لیست Google Play Instant مراجعه کنید). بنابراین، هر دانلود ثانویه را پس از راه‌اندازی محدود کنید تا به اندازه‌ای که برای پشتیبانی از تجربه اولیه لازم است، حجم داشته باشد. به عنوان مثال، یک دانلود سریع بلافاصله پس از راه‌اندازی ممکن است شامل اولین سطح بازی و دارایی‌های مکان یا هر کدی که برای اجرای چند دقیقه اول بازی لازم است باشد.
هر چیزی که بتوانید بعداً در پس‌زمینه دانلود کنید، در این دسته قرار می‌گیرد. این دسته شامل اکثر دارایی ها برای بازی های طولانی است. دانلود این دارایی‌ها بعداً به کاهش اندازه برنامه شما تا حد امکان کمک می‌کند.
تحویل دارایی‌های ابری راه اصلی برای فعال کردن بازی شما برای فراتر رفتن از محدودیت 15 مگابایتی برای بازی‌های بازی فوری است. پشتیبانی برای دانلود دارایی ها بر اساس موتور بازی متفاوت خواهد بود. رایج‌ترین موارد و همچنین گزینه‌های میزبانی دارایی‌ها را در زیر ببینید.
توجه داشته باشید که تعداد کمتری از دارایی‌های مورد نیاز هنگام راه‌اندازی به کاربر اجازه می‌دهد سریع‌تر وارد بازی شود، که به معنای کاهش بازی و حفظ بازیکن بهتر برای اولین راه‌اندازی است.
اگر برنامه خود را به عنوان یک بسته برنامه منتشر می کنید (که روش ترجیحی است)، می توانید از ماژول های ویژگی برای واکشی منابع اضافی فراتر از APK پایه استفاده کنید. برای برنامه فوری شما، هر ماژول ویژگی باید dist:instant="true" را در مانیفست تنظیم کند. ویژگی dist:on-demand نباید استفاده شود. در درجه اول برای ماژول های درخواستی در APK های نصب شده استفاده می شود. علاوه بر این، هر ماژول ویژگی باید کمتر از حد مجاز APK فوری 15 مگابایتی باشد، صرف نظر از اینکه ماژول حاوی کد است یا خیر. عدم رعایت هر ماژول تحت این محدودیت، از انتشار به آلفا یا انتشار آهنگ جلوگیری می کند. هنگامی که به درستی پیکربندی شد، می توانید ماژول های ویژگی را در زمان اجرا با استفاده از کتابخانه PlayCore واکشی کنید .
Cocos از تحویل ابری دارایی ها از نسخه 2.0.4 پشتیبانی کرده است. Cocos دارایی‌ها را در صورت تقاضا دانلود می‌کند و اگر دارایی‌ها به موقع دانلود نشده باشند، جایگاه‌داران را ارائه می‌کند. Cocos فایل‌های دارایی تولید می‌کند که باید با برخی از سرویس‌های آنلاین میزبانی شوند، زیرا Cocos یکی از خدمات خود را ارائه نمی‌کند.
تحویل ابری در افزونه Unity Google Play Instant برای نسخه‌های 5.6، 2017.4 یا 2018.2 Unity پشتیبانی می‌شود. نسخه‌های بعدی یونیتی مزایای بیشتری را برای جداسازی موتور ارائه می‌دهند، بنابراین مهاجرت به آنها برای آزاد کردن فضای بیشتر ممکن است مفید باشد. دارایی‌های ابری Unity در فایل‌های AssetBundle میزبانی می‌شوند که Unity برای شما ایجاد می‌کند. آپلود این موارد در یک سرور ابری، تحویل ابری دارایی‌ها را ممکن می‌سازد، زیرا یونیتی پشتیبانی ذاتی برای دانلود بسته‌های دارایی دارد.
چه از یک موتور سفارشی یا مجموعه‌ای از کتابخانه‌های بومی استفاده کنید، انتخاب شما ممکن است از دانلود ابری دارایی‌های خارج از جعبه پشتیبانی کند. اگر دارایی های کافی دارید که باید آن ها را از فضای ابری دانلود کنید، باید راهی برای دانلود دارایی ها در صورت تقاضا برای بازی خود کدنویسی یا ادغام کنید. Firebase Hosting یا Firebase Cloud Storage API مکان های خوبی برای شروع هستند. برخی از موتورها واکشی ساده فایل HTTPS را ارائه می دهند که ممکن است برای نیازهای شما نیز کافی باشد.
مگر اینکه از بسته‌های برنامه Google Play برای بارگیری دارایی‌های خود از طریق Play استفاده کنید، باید دارایی‌های خود را در جای دیگری میزبانی کنید. شما آزاد هستید که آنها را با هر سرویسی که می خواهید میزبانی کنید تا زمانی که توزیع و در دسترس بودن جهانی معقول داشته باشد. کاربران برنامه «بازی‌های Google Play» در سراسر جهان بازی می‌کنند، بنابراین دارایی‌های میزبان ابری باید به سرعت در هر مکانی به آنها ارائه شود.
،هنگامی که برنامه خود را برای تناسب با اندازه مورد نیاز کوچک می کنید، ابتدا تکنیک های استاندارد بهینه سازی اندازه APK را امتحان کنید. اگر نیاز دارید که اندازه را بیشتر کاهش دهید، ممکن است لازم باشد به تحویل ابری دارایی ها تکیه کنید. این سند نحوه آماده‌سازی دارایی‌ها برای تحویل ابری و گزینه‌های پشتیبانی موتورهای بازی مختلف را شرح می‌دهد. در حالی که راهنمایی در این صفحه بر روی بازی ها تمرکز دارد، این اصول برای هر برنامه ای که دارای دارایی های بزرگ است اعمال می شود.
هنگامی که به تجزیه برنامه خود برای تحویل دارایی های ابری فکر می کنید، در نظر بگیرید که چگونه می توانید فایل های برنامه خود را بر اساس زمانی که باید در دسترس کاربر قرار گیرند به بخش هایی تقسیم کنید. این زمان‌بندی به سه دسته زیر تقسیم می‌شود: همیشه مورد نیاز، در زمان راه‌اندازی مورد نیاز و بعدا مورد نیاز.
برخی از دارایی‌ها به سختی به بلوک‌های کوچک‌تر تفکیک می‌شوند یا باید در APK پایه دسته‌بندی شوند. به عنوان مثال می توان به کد بازی شما و کتابخانه یا وابستگی موتور آن اشاره کرد. در حالی که Google Play Core از بسته‌های برنامه برای کد پشتیبانی می‌کند ، بسیاری از موتورها از کدهای دانلود شده بعداً پشتیبانی نمی‌کنند.
پس از شروع بازی، کاربر باید بلافاصله بتواند بازی کند. Google Play Instant نیاز دارد که کاربران بتوانند بازی شما را در کمتر از 15 ثانیه از طریق اتصال LTE یا 4G شروع کنند (به چک لیست Google Play Instant مراجعه کنید). بنابراین، هر دانلود ثانویه را پس از راه‌اندازی محدود کنید تا به اندازه‌ای که برای پشتیبانی از تجربه اولیه لازم است، حجم داشته باشد. به عنوان مثال، یک دانلود سریع بلافاصله پس از راه‌اندازی ممکن است شامل اولین سطح بازی و دارایی‌های مکان یا هر کدی که برای اجرای چند دقیقه اول بازی لازم است باشد.
هر چیزی که بتوانید بعداً در پس‌زمینه دانلود کنید، در این دسته قرار می‌گیرد. این دسته شامل اکثر دارایی ها برای بازی های طولانی است. دانلود این دارایی‌ها بعداً به کاهش اندازه برنامه شما تا حد امکان کمک می‌کند.
تحویل دارایی‌های ابری راه اصلی برای فعال کردن بازی شما برای فراتر رفتن از محدودیت 15 مگابایتی برای بازی‌های بازی فوری است. پشتیبانی برای دانلود دارایی ها بر اساس موتور بازی متفاوت خواهد بود. رایج‌ترین موارد و همچنین گزینه‌های میزبانی دارایی‌ها را در زیر ببینید.
توجه داشته باشید که تعداد کمتری از دارایی‌های مورد نیاز هنگام راه‌اندازی به کاربر اجازه می‌دهد سریع‌تر وارد بازی شود، که به معنای کاهش بازی و حفظ بازیکن بهتر برای اولین راه‌اندازی است.
اگر برنامه خود را به عنوان یک بسته برنامه منتشر می کنید (که روش ترجیحی است)، می توانید از ماژول های ویژگی برای واکشی منابع اضافی فراتر از APK پایه استفاده کنید. برای برنامه فوری شما، هر ماژول ویژگی باید dist:instant="true" را در مانیفست تنظیم کند. ویژگی dist:on-demand نباید استفاده شود. در درجه اول برای ماژول های درخواستی در APK های نصب شده استفاده می شود. علاوه بر این، هر ماژول ویژگی باید کمتر از حد مجاز APK فوری 15 مگابایتی باشد، صرف نظر از اینکه ماژول حاوی کد است یا خیر. عدم رعایت هر ماژول تحت این محدودیت، از انتشار به آلفا یا انتشار آهنگ جلوگیری می کند. هنگامی که به درستی پیکربندی شد، می توانید ماژول های ویژگی را در زمان اجرا با استفاده از کتابخانه PlayCore واکشی کنید .
Cocos از تحویل ابری دارایی ها از نسخه 2.0.4 پشتیبانی کرده است. Cocos دارایی‌ها را در صورت تقاضا دانلود می‌کند و اگر دارایی‌ها به موقع دانلود نشده باشند، جایگاه‌داران را ارائه می‌کند. Cocos فایل‌های دارایی تولید می‌کند که باید با برخی از سرویس‌های آنلاین میزبانی شوند، زیرا Cocos یکی از خدمات خود را ارائه نمی‌کند.
تحویل ابری در افزونه Unity Google Play Instant برای نسخه‌های 5.6، 2017.4 یا 2018.2 Unity پشتیبانی می‌شود. نسخه‌های بعدی یونیتی مزایای بیشتری را برای جداسازی موتور ارائه می‌دهند، بنابراین مهاجرت به آنها برای آزاد کردن فضای بیشتر ممکن است مفید باشد. دارایی‌های ابری Unity در فایل‌های AssetBundle میزبانی می‌شوند که Unity برای شما ایجاد می‌کند. آپلود این موارد در یک سرور ابری، تحویل ابری دارایی‌ها را ممکن می‌سازد، زیرا یونیتی پشتیبانی ذاتی برای دانلود بسته‌های دارایی دارد.
چه از یک موتور سفارشی یا مجموعه‌ای از کتابخانه‌های بومی استفاده کنید، انتخاب شما ممکن است از دانلود ابری دارایی‌های خارج از جعبه پشتیبانی کند. اگر دارایی های کافی دارید که باید آن ها را از فضای ابری دانلود کنید، باید راهی برای دانلود دارایی ها در صورت تقاضا برای بازی خود کدنویسی یا ادغام کنید. Firebase Hosting یا Firebase Cloud Storage API مکان های خوبی برای شروع هستند. برخی از موتورها واکشی ساده فایل HTTPS را ارائه می دهند که ممکن است برای نیازهای شما نیز کافی باشد.
مگر اینکه از بسته‌های برنامه Google Play برای بارگیری دارایی‌های خود از طریق Play استفاده کنید، باید دارایی‌های خود را در جای دیگری میزبانی کنید. شما آزاد هستید که آنها را با هر سرویسی که می خواهید میزبانی کنید تا زمانی که توزیع و در دسترس بودن جهانی معقول داشته باشد. کاربران برنامه «بازی‌های Google Play» در سراسر جهان بازی می‌کنند، بنابراین دارایی‌های میزبان ابری باید به سرعت در هر مکانی به آنها ارائه شود.
،هنگامی که برنامه خود را برای تناسب با اندازه مورد نیاز کوچک می کنید، ابتدا تکنیک های استاندارد بهینه سازی اندازه APK را امتحان کنید. اگر نیاز دارید که اندازه را بیشتر کاهش دهید، ممکن است لازم باشد به تحویل ابری دارایی ها تکیه کنید. این سند نحوه آماده‌سازی دارایی‌ها برای تحویل ابری و گزینه‌های پشتیبانی موتورهای بازی مختلف را شرح می‌دهد. در حالی که راهنمایی در این صفحه بر روی بازی ها تمرکز دارد، این اصول برای هر برنامه ای که دارای دارایی های بزرگ است اعمال می شود.
هنگامی که به تجزیه برنامه خود برای تحویل دارایی های ابری فکر می کنید، در نظر بگیرید که چگونه می توانید فایل های برنامه خود را بر اساس زمانی که باید در دسترس کاربر قرار گیرند به بخش هایی تقسیم کنید. این زمان‌بندی به سه دسته زیر تقسیم می‌شود: همیشه مورد نیاز، در زمان راه‌اندازی مورد نیاز و بعدا مورد نیاز.
برخی از دارایی‌ها به سختی به بلوک‌های کوچک‌تر تفکیک می‌شوند یا باید در APK پایه دسته‌بندی شوند. به عنوان مثال می توان به کد بازی شما و کتابخانه یا وابستگی موتور آن اشاره کرد. در حالی که Google Play Core از بسته‌های برنامه برای کد پشتیبانی می‌کند ، بسیاری از موتورها از کدهای دانلود شده بعداً پشتیبانی نمی‌کنند.
پس از شروع بازی، کاربر باید بلافاصله بتواند بازی کند. Google Play Instant نیاز دارد که کاربران بتوانند بازی شما را در کمتر از 15 ثانیه از طریق اتصال LTE یا 4G شروع کنند (به چک لیست Google Play Instant مراجعه کنید). بنابراین، هر دانلود ثانویه را پس از راه‌اندازی محدود کنید تا به اندازه‌ای که برای پشتیبانی از تجربه اولیه لازم است، حجم داشته باشد. به عنوان مثال، یک دانلود سریع بلافاصله پس از راه‌اندازی ممکن است شامل اولین سطح بازی و دارایی‌های مکان یا هر کدی که برای اجرای چند دقیقه اول بازی لازم است باشد.
هر چیزی که بتوانید بعداً در پس‌زمینه دانلود کنید، در این دسته قرار می‌گیرد. این دسته شامل اکثر دارایی ها برای بازی های طولانی است. دانلود این دارایی‌ها بعداً به کاهش اندازه برنامه شما تا حد امکان کمک می‌کند.
تحویل دارایی‌های ابری راه اصلی برای فعال کردن بازی شما برای فراتر رفتن از محدودیت 15 مگابایتی برای بازی‌های بازی فوری است. پشتیبانی برای دانلود دارایی ها بر اساس موتور بازی متفاوت خواهد بود. رایج‌ترین موارد و همچنین گزینه‌های میزبانی دارایی‌ها را در زیر ببینید.
توجه داشته باشید که تعداد کمتری از دارایی‌های مورد نیاز هنگام راه‌اندازی به کاربر اجازه می‌دهد سریع‌تر وارد بازی شود، که به معنای کاهش بازی و حفظ بازیکن بهتر برای اولین راه‌اندازی است.
اگر برنامه خود را به عنوان یک بسته برنامه منتشر می کنید (که روش ترجیحی است)، می توانید از ماژول های ویژگی برای واکشی منابع اضافی فراتر از APK پایه استفاده کنید. برای برنامه فوری شما، هر ماژول ویژگی باید dist:instant="true" را در مانیفست تنظیم کند. ویژگی dist:on-demand نباید استفاده شود. در درجه اول برای ماژول های درخواستی در APK های نصب شده استفاده می شود. علاوه بر این، هر ماژول ویژگی باید کمتر از حد مجاز APK فوری 15 مگابایتی باشد، صرف نظر از اینکه ماژول حاوی کد است یا خیر. عدم رعایت هر ماژول تحت این محدودیت، از انتشار به آلفا یا انتشار آهنگ جلوگیری می کند. هنگامی که به درستی پیکربندی شد، می توانید ماژول های ویژگی را در زمان اجرا با استفاده از کتابخانه PlayCore واکشی کنید .
Cocos از تحویل ابری دارایی ها از نسخه 2.0.4 پشتیبانی کرده است. Cocos دارایی‌ها را در صورت تقاضا دانلود می‌کند و اگر دارایی‌ها به موقع دانلود نشده باشند، جایگاه‌داران را ارائه می‌کند. Cocos فایل‌های دارایی تولید می‌کند که باید با برخی از سرویس‌های آنلاین میزبانی شوند، زیرا Cocos یکی از خدمات خود را ارائه نمی‌کند.
تحویل ابری در افزونه Unity Google Play Instant برای نسخه‌های 5.6، 2017.4 یا 2018.2 Unity پشتیبانی می‌شود. نسخه‌های بعدی یونیتی مزایای بیشتری را برای جداسازی موتور ارائه می‌دهند، بنابراین مهاجرت به آنها برای آزاد کردن فضای بیشتر ممکن است مفید باشد. دارایی‌های ابری Unity در فایل‌های AssetBundle میزبانی می‌شوند که Unity برای شما ایجاد می‌کند. آپلود این موارد در یک سرور ابری، تحویل ابری دارایی‌ها را ممکن می‌سازد، زیرا یونیتی پشتیبانی ذاتی برای دانلود بسته‌های دارایی دارد.
چه از یک موتور سفارشی یا مجموعه‌ای از کتابخانه‌های بومی استفاده کنید، انتخاب شما ممکن است از دانلود ابری دارایی‌های خارج از جعبه پشتیبانی کند. اگر دارایی های کافی دارید که باید آن ها را از فضای ابری دانلود کنید، باید راهی برای دانلود دارایی ها در صورت تقاضا برای بازی خود کدنویسی یا ادغام کنید. Firebase Hosting یا Firebase Cloud Storage API مکان های خوبی برای شروع هستند. برخی از موتورها واکشی ساده فایل HTTPS را ارائه می دهند که ممکن است برای نیازهای شما نیز کافی باشد.
مگر اینکه از بسته‌های برنامه Google Play برای دانلود دارایی‌های خود از طریق Play استفاده کنید، باید دارایی‌های خود را در جای دیگری میزبانی کنید. شما آزاد هستید که آنها را با هر سرویسی که مایلید میزبانی کنید تا زمانی که توزیع و در دسترس بودن جهانی مناسبی داشته باشد. کاربران برنامه «بازی‌های Google Play» در سراسر جهان بازی می‌کنند، بنابراین دارایی‌های میزبان ابری باید به سرعت در هر مکانی به آنها ارائه شود.