gwadañ

Meneget er C'hatolikon (goadaff).

Da geñveriañ gant ar verboù gwaedu en kembraeg, goesa en kerneveurek.

Savet diwar an anv-kadarn gwad hag al lostger -añ

Verb

gwadañ /ˈɡwɑːdã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwadet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Bezañ e wad o redek
   • Gwashat gwalenn a gastiz
     O wastañ hor Bro-ni :
     Tec'hel ha divroañ
     — O c'halon o wadañ — — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 372.)
   • Gwada a ra ma fri. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 190.)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat unan bennak, ul loen bennak da wadañ d'e bareañ