-añ

Gwelet ivez : an, -an

Diwar un dibenn -aff e krennvrezhoneg.

Lostger 1

-añ /ã/.

1. Dibenn-ger an anv-verb:

   skrivañ, hastañ

Lostger 2

-añ /ã/

1. Dibenn-ger an anv-gwan, hag an adverb a-wechoù, en derez-uhelañ :

   abafañ, abretañ, aesañ, aliesañ,

   berrañ, bihanañ, brasañ, bravañ

   c'hwekañ

   desketañ, diaesañ, disterañ, diwezhañ

   eeunañ, eürusañ ... fallañ, fentusañ, finañ

   glepañ, gwellañ, gwashañ, ...

   • Ar sioula ma raimp hon tro eo ar guella. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 279.)

   henañ, heugusañ, hirañ ...

   iskisañ, izelañ '

   kaerañ, kentañ, koantañ, koshañ, ...

   • laouenañ, lartañ, ledanañ, lousañ

   mezhusañ, moanañ

   paourañ, pellañ, pinvidikañ, reishañ,

   sioulañ, sotañ,

   tevañ, tommañ, tostañ, tristañ,

   uhelañ, vilañ

   yaouankañ, yenañ

Lostger 3

-añ /ã/

1. Dibenn-ger an araogennoù en o stumm personel, en trede gour unan gourel:
   • anezhañ,
   • davetañ, dezhañ , digantañ, dioutañ , diwarnañ
   • gantañ,
   • egetañ, emezañ, eveltañ, estregetañ, evitañ,
   • outañ, panevetañ
   • warnañ, warnezhañ.