disec'hañ

Diwar an anv-gwan disec'h hag al lostger -añ.

Verb

disec'hañ /diˈzeːɣã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : disec'het) (displegadur)
I. verb kreñv eeun

1. Lakaat da vezañ disec'h
   • Douret e vez a-hed ar bloaz en doare m'eo diaes-kenañ he disec'hañ a-walc'h evit lezel ar c'hezeg da zont enni gant falc'herezed. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 82.)

II. verb gwan

1. Dont da vezañ disec'h
   • [...] ; pa vez troc'het gwrizioù ar wezenn, ar skourroù ne zaleont ket da zisec'hañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 15.)

verb kreñv

• galleg : assécher ^(fr) , se dessécher ^(fr)

verb gwan

• galleg : s'assécher ^(fr) , se dessécher ^(fr)