befont
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | befont |
| dre vlotaat | vefont |
| amreizh | vefont |
befont /ˈbefː.ɔ̃ɲ(t)/
- Furm ar verb bezañ e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
- — Ne vefont ket gwelet ? — Befont. — (?, p. ?.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :
- — [...]. Pa vefont war an hent er stad-se, e welfont ur wrac'h kozh war doull he dor, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 193.)
- — Breman zouden e welfet, pa vefont poaz, mamm-goz, eme Bersonig. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 83.)
- O, evel just, touristed 'zo ha ne vefont ket gwelet, peogwir n'eus ket peadra da walc'hiñ dezhe o leternioù. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 99.)
- N'ouvean ket hag-eñ e talv ar boan deoc'h dastum an traoù-se. Ne vefont ket kanet ken. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 56.)
- — [...]. Evel na vo ket ur gwele da roiñ da bep chaseer, e vefont laket da gousket daou-ha-daou, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 179.)
- — [...]. Ma vefont laket en noazh-puilh, evel pa oant deut war an douar, ha leusket eno neuze evel-se. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 193.)
- [...], ha goude ho teurel en ur puñs don, ec'h afont gantañ d'ar gêr, buan, hag e lârfont d'o zad penaos e vefont bet betek Rouanez an Hongri. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 91.)
- — [...] ; kaset e vefont holl d'ar park, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 209.)
- Rak laket-i war an ober hag e vefont kalz gwakoc'h. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 54.)
- — Aze e vefont brav, eme Jakez. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 19.)