poan

Savet diwar ar ger latin poena, kar d'ar ger kembraek poen.

Anv-kadarn

poan /ˈpwãːn/ benel (liester : poanioù)

1. bezañ poan
   • — Ne fell ket dign oc'h alia re, rak gouzout a ran e vezo poan. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 6.)
2. kaout poan.
   • N'em eus ket poan ken.
   • kaout poan oc'h ober un dra bennak
   • kaout poan en un dra bennak
   • kaout poan gant un dra bennak: kaout bec'h
   • — [...]. Poan avoualac'h am beuz gand va saout, rak a-ze, sellit, eman ar vioc'h vriz hag a zo laer evel an dour. Ouc'hpenn-ze, kas a ra d'he heul va ounner Min-du, hag e tesk anezhi da veza ker goaz hag hi. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 157.)
3. kaout mil boan
4. kemer poan
   • N’eo ket ret kemer kement-se a boan evit-kelo bevañ ha mervel en deus an den d’ober war an douar — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 45, 136, 249.)
5. ober poan → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • Poan a ra d’am spered klevet kaozeal anezhañ ha soñjal ennañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 422.)
   • Setu aze a ra poan din-me evel pa ve o c’horiñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 182.)
6. n'eo ket a boan, n'eo ket ar boan
7. ne dalv ket ar boan

• Poan lodennet poan dibennet.^[1]
• N'eus poan aes ebet.

Roll an daveoù :

• ^[1] : Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, Loeiz ar Floc'h, 1927, p. 7.