Ham (Bibel)

Der Ham (hebräisch חָם, griechisch Χαμ, Ussprach: Cham), isch e Person us em Tanach u us em Alte Testamänd. Är isch der jüngschti Sohn vom Noah u isch der Vater vom Kanaan.

Der Ham het zwee elteri Brüetsche der Sem u der Japhet. D Bibel seit zwar das der Noah bi der Geburt vom Ham 500i isch gsi, da d Bibel aber nüt drüber seit, das die drei Drillinge wäre, cha’s guet sy, das der Noah chly elter isch gsi. Was sicher isch, isch das der Ham zäme mit syre Frou i d Arche geit u d Sintfluet erläbt.

Nach der Sintfluet isch är Teil vom ne Zwüschefall mit em Noah. Der Noah pflanzt nach der Sintfluet e Räbbärg u woner vom Wy probiert, macht ne der Alkahol psofe. So chunnt’s das der Noah blut im Zält lige blybt. Der Ham gseht das sy Vater blut im Zält lyt u verzellt das syne beide Brüetsche, em Sem u em Japhet. Die beide nähme es Tuech u lege d Ändie uf ihri Schultere, loufe rückwärts i ds Zält u decke ihre Vater dermit zue. Wo der Noah erfahrt was sy jüngst ihm ata het, verfluecht är der Kanaan em Ham sy Sohn. Öp ds reine aluege vom blute Noah die heftigi Rekation uslöst oder öp da no meh passiert isch, isch umstrite.

Der Ham het näbem Kanaan no wyteri Söhn u zwar der Kusch, der Mizrajim u der Put. Wi alt der Ham isch woner stirbt, seit d Bibel nid. (1Mose 5-10 ELB)

• Fritz Rienecker, Gerhard Maier, Alexander Schick und Ulrich Wendel: Lexikon zur Bibel SCM R. Brockhaus, 2. Auflage, Witten 2015, ISBN 978-3-417-26550-7. Seite 463-464