moure
Etimolodjeye 1
[candjî]Tayon-bodje latén « molere » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /muːʀ/ /myːʀ/ /muːt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /muːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | moû |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | moloz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | molans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | molnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | mourè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | moleu |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | mole |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | molou |
| Ôtes codjowaedjes | come moure |
moure (viebe å coplemint)
- broyî (ene dinrêye, copurade do grin) e ptits bokets, disk' a ndè fé del poude u del farene.
- Djan, li bea djonne mônî, sondje-t i a scrire on live, K' i tuze insi ? Portant, li sounete do molén Si cotape et s' araedje come s' elle åreut les fives Paski les pires toûnnut, sins rén moure, la lontins — Louis Marcelle (fråze rifondowe).
- Dj' a l' tiesse avå les cwåres, mi, ouy; vola k' dj' a vudî mi aiwe sins mete del simince, puski dji n' pou moure mi cafè. — Albert Maquet (fråze rifondowe).
- spotchî (ene fene sacwè).
- Tot djusse come dji moussive e m' tchambe, dj' a oyou des rowes moure les graevîs a l' ouxh. — Lorint Hendschel, So l’ Anuti.
- (imådjreçmint) esse mwais sins rén dire.
- Adon, pocwè m' disrindjî ? Po moure po rén ? — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
- Vo l' la co mwais ! Waite : i moût tot seu.
- Ni moloz nén insi; ça vénrè bén on djoû; les orayes do pourcea ont bén crexhou — Jean-Luc Fauconnier, Li djoû qu'i ploûra dès pupes di tére (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî](minme sourdant etimolodjike)
Sinonimeye
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]broyî do grin u ene ôte dinrêye a ptits bokets
Etimolodjeye 2
[candjî]Do viebe « mori »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /muːʀ/ /myːʀ/ (fok deus prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /muːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Codjowas
[candjî]moure
- suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî
- Ki dj' moure si dj' a minti !
- I fåt ki l' viye plante moure po k' endè rdjete ene novele.
- Moure ki doet, sapinse li cinsî, do moumint ki m' feme n' est nén veve. — Roger Viroux (fråze rifondowe).
- Elle est si trisse li veye, s' i fåt k' nost amour moure (Guillaume Apolinaire, dins l' powinme "Mareye").
- Signeur, dischindoz divant k' mi efant n' moure". — Jean-Marie Lecomte, Evandjîle sint Djan (ratournaedje) (fråze rifondowe).