โอะ

ฮิรางานะ	คาตากานะ
การถอดอักษร	o
มังโยงานะ ของฮิรางานะ	於
มังโยงานะ ของคาตากานะ	於
รหัสเรียกขาน	大阪のオ (โอซะกะ โนะ โอะ)
รหัสมอร์ส	・－・・・
อักษรเบรลล์
ยูนิโคด	U+304A, U+30AA
คะนะ อึง วะ ระ ยะ มะ ฮะ นะ ทะ ซะ คะ อะ วิ ริ – มิ ฮิ นิ ชิ ชิ คิ อิ – รุ ยุ มุ ฟุ นุ สึ ซุ คุ อุ เวะ เระ – เมะ เฮะ เนะ เทะ เซะ เคะ เอะ โวะ โระ โยะ โมะ โฮะ โนะ โทะ โซะ โคะ โอะ เคะตัวเล็ก · สึตัวเล็ก · โยะริ · โคะโตะ ดะกุเต็ง · ฮันดะกุเต็ง · โชอมปุ

โอะ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า お มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 於 และคะตะกะนะเขียนว่า オ มีที่มาจากส่วนซ้ายของมันโยงะนะ 於 ออกเสียงว่า [o]^ⓘ แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [ɔ], [o̜ ̞], [ɔ̜ ̝] (คล้ายสระ ออ)

お เป็นอักษรลำดับที่ 5 อยู่ระหว่าง え (เอะ) กับ か (คะ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ お เป็นอักษรลำดับที่ 27 อยู่ระหว่าง の (โนะ) กับ く (คุ)

อักษรแบบอื่นของโอะคือคะนะขนาดเล็ก ぉ, ォ ใช้สำหรับแสดงเสียงภาษาต่างประเทศของญี่ปุ่นเช่น フォ (โฟะ) หรือใช้สำหรับลากเสียงสระโอะให้ยาวขึ้นเป็น โอ

ฮิระงะนะ お มีลำดับขีด 3 ขีดดังนี้

1. ขีดเส้นนอนจากซ้ายไปขวาในตำแหน่งกึ่งบน
2. ขีดเส้นตั้งตัดกึ่งกลางของเส้นบน แล้วม้วนไปทางขวาตัดกับเส้นเดิม ยกขึ้นเล็กน้อยแล้วโค้งลงล่าง
3. ขีดเฉียงเล็ก ๆ ด้านบนถัดจากเส้นแรกไปทางขวาเล็กน้อย

คะตะกะนะ オ มีลำดับขีด 3 ขีดดังนี้

1. ขีดเส้นนอนจากซ้ายไปขวาในตำแหน่งกึ่งบน
2. ขีดเส้นตั้งตัดกึ่งกลางค่อนไปทางขวาของเส้นบน แล้วตวัดไปทางซ้าย
3. ขีดเส้นโค้งลงทางซ้าย โดยเริ่มจากจุดตัดของสองเส้นแรก

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าโอะ และขึ้นต้นด้วยโอะ มีดังนี้