| dbo:abstract
|
- Pavel Ivanovič Batov (1. června 1897, – 19. dubna 1985, Moskva) byl sovětský generál během druhé světové války. (cs)
- Pavel Ivanoviĉ BATOV (ruse Павел Иванович Батов, naskiĝis la 20-an de majo (1-an de junio) de 1897 en la vilaĝo Filisovo, en regiono de Jaroslav, mortis en 1985, Moskvo) estis sovetia armea generalo (1955). Li servis en la cara armeo ekde 1915, ekde 1918 en la Ruĝa Armeo, batalis en la hispana enlanda milito, poste kontraŭ Pollando (1939), Finnlando (1940). Li iĝis en 1941 komandanto de la tria armeo. Ekde 1942 ĝis fino de la milito, li estis gvidanto de la 65-a armeo. Li batalis ĉe Stalingrad kaj Kursk, poste sub gvidado de Rokossovskij ĝis 1945. Post la milito li estis gvidanto de diversaj militistaj regionoj, la suda armea grupo. Li estis inter 1962 kaj 1965 generalstaba gvidanto de unuiĝintaj armeaj fortoj de la Varsovia Pakto. (eo)
- Pável Ivánovich Bátov (en ruso, Па́вел Ива́нович Ба́тов; Filisovo, 20 de mayojul./ 1 de junio de 1897greg. - Moscú, 19 de abril de 1985) fue un alto general del Ejército Rojo durante la Segunda Guerra Mundial y luego, fue dos veces nombrado Héroe de la Unión Soviética. Batov luchó en la Primera Guerra Mundial, donde recibió dos veces la Cruz de San Jorge. Después de ser herido en 1917, fue enviado a una escuela en Petrogrado y se unió a los bolcheviques. Luchó en la Guerra civil rusa y se convirtió en asesor de la XII Brigada Internacional durante la Guerra civil española. Durante la Segunda Guerra Mundial, comandó el 51.º Ejército en Crimea. En 1942, se convirtió en comandante del 3.er Ejército y luego del 4.º Ejército de Tanques, que poco después pasó a llamarse 65.º Ejército, permaneció al mando de este último ejército durante el resto de la guerra. Después de la guerra, comandó el Distrito Militar de los Cárpatos. (es)
- Pawel Iwanowitsch Batow (russisch Павел Иванович Батов; * 20.jul. / 1. Juni 1897greg. in Filissowo, Ujesd Rybinsk, Gouvernement Jaroslawl; † 19. April 1985 in Moskau) war ein sowjetischer Armeegeneral und im Zweiten Weltkrieg zweimaliger Held der Sowjetunion. Von 1945 bis 1949 war er Kommandeur der Besatzungstruppen in der Sowjetischen Besatzungszone. (de)
- Pavel Ivanovich Batov (Russian: Па́вел Ива́нович Ба́тов; June 1 [O.S. May 20] 1897 – April 19, 1985) was a senior Red Army general during the Second World War and afterwards, twice Hero of the Soviet Union. Batov fought in World War I, where he was awarded the Cross of St. George twice. After being wounded in 1917, he was sent to a school in Petrograd and joined the Bolsheviks. He fought in the Russian Civil War and became an advisor with the XII International Brigade during the Spanish Civil War. During World War II, Batov commanded the 51st Army in the Crimea. In 1942, he became the commander of the 3rd Army and then the 4th Tank Army, which was renamed the 65th Army. Postwar, Batov commanded the Carpathian Military District. (en)
- Pavel Ivanovich Batov (bahasa Rusia: Павел Иванович Батов; 1 Juni [K.J.: 20 Mei] 1897 – 19 April 1985) adalah seorang jenderal Tentara Merah senior pada Perang Dunia II dan masa setelahnya. Batov juga berjuang dalam Perang Dunia I. Ia berjuang dalam Perang Saudara Rusia dan menjadi penasehat pada Perang Saudara Spanyol. (in)
- パーヴェル・イワノヴィチ・バトフ（ロシア語: Павел Иванович Батов、1897年5月20日 - 1985年4月19日）は、ソ連の軍人。上級大将。ソ連邦英雄（2度）。 (ja)
- Pavel Ivanovič Batov (in russo: Павел Иванович Батов?; , 1º giugno 1897 – Mosca, 19 aprile 1985) è stato un generale e politico sovietico. Membro del Partito Comunista dell'Unione Sovietica dal 1927, è stato deputato del Soviet dell'Unione del Soviet Supremo dell'Unione Sovietica per 5 legislature. Generale dell'Armata Rossa, ha preso parte a numerosi conflitti e ha ricevuto due volte il titolo di Eroe dell'Unione Sovietica. (it)
- Paweł Iwanowicz Batow, ros. Павел Иванович Батов (ur. 20 maja?/ 1 czerwca 1897 we wsi Filisowo, pow. rybiński, gubernia jarosławska, zm. 19 kwietnia 1985 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii (1955), szef Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego (1962–1965), dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1943, 1945), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1., 2., 4., 5. i 6. kadencji. (pl)
- Па́вел Ива́нович Ба́тов (20 мая (1 июня) 1897 года, деревня Фелисово, Рыбинский уезд, Ярославская губерния, ныне село, Рыбинский район, Ярославская область — 19 апреля 1985 года, Москва) — советский военачальник, Дважды Герой Советского Союза (30 октября 1943 года, 2 июня 1945 года). Генерал армии (10 марта 1955 года). Депутат Верховного Совета СССР 1, 2, 4—6-го созывов. (ru)
- Павло́ Іва́нович Ба́тов (20 травня (1 червня) 1897 — 19 квітня 1985) — радянський військовий діяч, двічі Герой Радянського Союзу (1943, 1945), генерал армії (1955). Батов брав участь у Першій світовій та громадянській війні, учасник громадянської війни в Іспанії 1936—1939 рр., вторгнення СРСР до Польщі, радянсько-фінської війни 1939—1940 рр. У період німецько-радянської війни був заступником командувача та командувачем армії. Війська, керовані Батовим, відзначилися в боях за Сталінград, при звільненні України, Білорусі та ін. Після війни Батов — командувач військами Прибалтійського, Прикарпатського військового округу та Південної групи військ. У 1962—1965 рр. був начальником штабу Об'єднаних Збройних сил держав Варшавського договору. З 1965 р. — голова Радянського комітету ветеранів війни. Депутат Верховної Ради СРСР 1-2-го та 4-6-го скликань. Член ЦК КПУ в 1956—1960 роках. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pavel Ivanovič Batov (1. června 1897, – 19. dubna 1985, Moskva) byl sovětský generál během druhé světové války. (cs)
- Pawel Iwanowitsch Batow (russisch Павел Иванович Батов; * 20.jul. / 1. Juni 1897greg. in Filissowo, Ujesd Rybinsk, Gouvernement Jaroslawl; † 19. April 1985 in Moskau) war ein sowjetischer Armeegeneral und im Zweiten Weltkrieg zweimaliger Held der Sowjetunion. Von 1945 bis 1949 war er Kommandeur der Besatzungstruppen in der Sowjetischen Besatzungszone. (de)
- Pavel Ivanovich Batov (Russian: Па́вел Ива́нович Ба́тов; June 1 [O.S. May 20] 1897 – April 19, 1985) was a senior Red Army general during the Second World War and afterwards, twice Hero of the Soviet Union. Batov fought in World War I, where he was awarded the Cross of St. George twice. After being wounded in 1917, he was sent to a school in Petrograd and joined the Bolsheviks. He fought in the Russian Civil War and became an advisor with the XII International Brigade during the Spanish Civil War. During World War II, Batov commanded the 51st Army in the Crimea. In 1942, he became the commander of the 3rd Army and then the 4th Tank Army, which was renamed the 65th Army. Postwar, Batov commanded the Carpathian Military District. (en)
- Pavel Ivanovich Batov (bahasa Rusia: Павел Иванович Батов; 1 Juni [K.J.: 20 Mei] 1897 – 19 April 1985) adalah seorang jenderal Tentara Merah senior pada Perang Dunia II dan masa setelahnya. Batov juga berjuang dalam Perang Dunia I. Ia berjuang dalam Perang Saudara Rusia dan menjadi penasehat pada Perang Saudara Spanyol. (in)
- パーヴェル・イワノヴィチ・バトフ（ロシア語: Павел Иванович Батов、1897年5月20日 - 1985年4月19日）は、ソ連の軍人。上級大将。ソ連邦英雄（2度）。 (ja)
- Pavel Ivanovič Batov (in russo: Павел Иванович Батов?; , 1º giugno 1897 – Mosca, 19 aprile 1985) è stato un generale e politico sovietico. Membro del Partito Comunista dell'Unione Sovietica dal 1927, è stato deputato del Soviet dell'Unione del Soviet Supremo dell'Unione Sovietica per 5 legislature. Generale dell'Armata Rossa, ha preso parte a numerosi conflitti e ha ricevuto due volte il titolo di Eroe dell'Unione Sovietica. (it)
- Paweł Iwanowicz Batow, ros. Павел Иванович Батов (ur. 20 maja?/ 1 czerwca 1897 we wsi Filisowo, pow. rybiński, gubernia jarosławska, zm. 19 kwietnia 1985 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii (1955), szef Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego (1962–1965), dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1943, 1945), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1., 2., 4., 5. i 6. kadencji. (pl)
- Па́вел Ива́нович Ба́тов (20 мая (1 июня) 1897 года, деревня Фелисово, Рыбинский уезд, Ярославская губерния, ныне село, Рыбинский район, Ярославская область — 19 апреля 1985 года, Москва) — советский военачальник, Дважды Герой Советского Союза (30 октября 1943 года, 2 июня 1945 года). Генерал армии (10 марта 1955 года). Депутат Верховного Совета СССР 1, 2, 4—6-го созывов. (ru)
- Pavel Ivanoviĉ BATOV (ruse Павел Иванович Батов, naskiĝis la 20-an de majo (1-an de junio) de 1897 en la vilaĝo Filisovo, en regiono de Jaroslav, mortis en 1985, Moskvo) estis sovetia armea generalo (1955). Li servis en la cara armeo ekde 1915, ekde 1918 en la Ruĝa Armeo, batalis en la hispana enlanda milito, poste kontraŭ Pollando (1939), Finnlando (1940). Li iĝis en 1941 komandanto de la tria armeo. Ekde 1942 ĝis fino de la milito, li estis gvidanto de la 65-a armeo. Li batalis ĉe Stalingrad kaj Kursk, poste sub gvidado de Rokossovskij ĝis 1945. (eo)
- Pável Ivánovich Bátov (en ruso, Па́вел Ива́нович Ба́тов; Filisovo, 20 de mayojul./ 1 de junio de 1897greg. - Moscú, 19 de abril de 1985) fue un alto general del Ejército Rojo durante la Segunda Guerra Mundial y luego, fue dos veces nombrado Héroe de la Unión Soviética. Batov luchó en la Primera Guerra Mundial, donde recibió dos veces la Cruz de San Jorge. Después de ser herido en 1917, fue enviado a una escuela en Petrogrado y se unió a los bolcheviques. Luchó en la Guerra civil rusa y se convirtió en asesor de la XII Brigada Internacional durante la Guerra civil española. Durante la Segunda Guerra Mundial, comandó el 51.º Ejército en Crimea. En 1942, se convirtió en comandante del 3.er Ejército y luego del 4.º Ejército de Tanques, que poco después pasó a llamarse 65.º Ejército, permaneci (es)
- Павло́ Іва́нович Ба́тов (20 травня (1 червня) 1897 — 19 квітня 1985) — радянський військовий діяч, двічі Герой Радянського Союзу (1943, 1945), генерал армії (1955). Батов брав участь у Першій світовій та громадянській війні, учасник громадянської війни в Іспанії 1936—1939 рр., вторгнення СРСР до Польщі, радянсько-фінської війни 1939—1940 рр. У період німецько-радянської війни був заступником командувача та командувачем армії. Війська, керовані Батовим, відзначилися в боях за Сталінград, при звільненні України, Білорусі та ін. (uk)
|