Kristijanofobija

Antikršćanstvo, kristofobija ili kristijanofobija je naziv koji se koristi za iracionalni strah i iskazivanje mržnje i negativnih stavova prema kršćanima, kroz njihovo omalovažanje, vrijeđanje ili druge aktivnosti čiji je krajnji cilj njihova marginalizacija ili uklanjanje iz nekog društva.

Antikršćanski osjećaji datiraju još od samog nastanka kršćanstva, odnosno od vremena kada se profiliralo kao judaistička sekta u Palestini pod Rimskim Carstvom. Dok su pravovjerni Jevreji kršćane napadali kao heretike i izdajnike, dotle su ih Rimljani smatrali opasnim radikalima, a njihovo učenje tumačili kao bezbožništvo. U to doba Carstvo je sve više bilo odano kultu cara, što je tijesno povezano sa monoteizmom, vjerovanjem u jednog oca.^[1] From tumači da su u dubljem psihološkom smislu Rimljani bili u pravu kad su proglašavali kršćanstvo ateizmom, jer je vjera u čovjeka patnika uzvišenog do Boga bila fantazija potlačenih koja je željela da istisne vladajuće snage — boga, cara i oca — i sebe stavi na njihova mjesta.^[1]

Od vremena kada je Rimsko Carstvo u 4. vijeku postalo službeno kršćanska država, kršćani su u ne-kršćanskim državama često postajali predmetom sumnje u njihovu odanost, odnosno smatrani su tuđinskom petom kolonom; kao primjer može poslužiti zoroastričko Sasanidsko Carstvo u kasnoj antici, odnosno šintoistički Japan u 17. vijeku.

U Evropi, gdje je kršćanstvo postalo dominantna odnosno jedina službena religija, antikršćanski stavovi će se početi javljati tek u 18. vijeku zahvaljujući pokretu Prosvjetiteljstva i racionalističkoj filozofiji. Među inteligencijom se javlja shvaćanje kako kršćanstvo predstavlja smetnju napretku nauke i društva, odnosno potpiruje vjersku mržnju i potlačene mase drži u pokornosti. Takvi stavovi, koji su svoj odraz pronašli u politici dekristijanizacije francuskih revolucionara, odnosno državnom ateizmu komunističkih zemalja, održali su se do današnjih dana, a s vremenom prodrli i u šire društvene slojeve u zapadnom svijetu.

Danas se iz kršćanskih krugova zapadna masovna kultura često optužuje za promoviranje "antikršćanskih" sadržaja i omalovažanje kršćanstva.