[go: up one dir, main page]

liczba

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 5 lip 2024. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.
 
liczby (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ˈlʲiʤ̑ba], AS[lʹiǯba], zjawiska fonetyczne: zmięk.udźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); zob. też liczba w Wikipedii
(1.2) zapis liczby (1.1)
(1.3) jęz. gram. w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa
(1.4) grupa o określonej liczebności
(1.5) st.pol. rachunek, liczenie[1]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Dział matematyki, który zajmuje się podzielnością liczb to teoria liczb.
(1.1) Liczba 235 jest większa od liczby 129.
(1.2) Ta czerwona liczba oznacza stratę na koniec kwartału.
(1.3) Większość polskich rzeczowników ma zarówno liczbę pojedynczą, jak i mnogą.
(1.4) Duża liczba ludzi w Afryce to analfabeci.
składnia:
kolokacje:
(1.1) liczba naturalnaliczba parzystaliczba nieparzystaliczba całkowitaliczba pierwszaliczba złożonaliczba wymiernaliczba niewymiernaliczba rzeczywistaliczba dodatnialiczba ujemnaliczba zespolonaliczba kardynalnaliczba atomowaliczba Avogadroliczba binarna
(1.3) liczba pojedynczaliczba mnogaliczba podwójna
synonimy:
(1.1) wielkość
(1.2) numer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. liczebność ż, liczydło n, liczenie n, policzenie n, licznik m, liczebnik m, zliczanie n, zliczenie n, liczman m, liczność ż, nieliczność ż, odliczanie n, odliczenie n, niedoliczanie n, niedoliczenie n, policzalność ż, niepoliczalność ż
czas. liczyć ndk., policzyć dk., zliczać ndk., zliczyć dk., odliczać ndk., odliczyć dk., niedoliczać ndk., niedoliczyć dk.
przym. liczbowy, liczebny, liczny, policzalny, niepoliczalny
przysł. liczbowo, liczebnie, licznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) < (1.5)
(1.5) pol. liczyć + -ba[2]
uwagi:
(1.1) Wyraz bywa często używany zamiennie z wyrazem ilość, co czasem uważane jest za błąd, natomiast dopuszczalne jest w użyciu potocznym[3]. Za bardziej poprawne uważa się użycie wyrazu „liczba” tylko w stosunku do rzeczowników policzalnych a „ilość” do niepoliczalnych lub wtedy gdy chcemy podkreślić, że formalnie policzalne obiekty tworzą wielką masę (np. nieopisane ilości ludzi)[4][5][6].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Koneczna, Czysło, poczet, liczba, ilość, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 13.
  2. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 248.
  3. Hasło „ilość” w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13681-2, s. 281.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Porada „plastik - plastyk, ilość - liczba” w: Poradnia językowa PWN.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Porada „ilość czy liczba?” w: Poradnia językowa PWN.
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Porada „ilość i liczba” w: Poradnia językowa PWN.