[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Strach

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Strach – silna przykra emocja o charakterze wrodzonym, pojawiająca się w sytuacjach realnego bądź wyimaginowanego zagrożenia. Wrodzoną reakcją organizmu w takiej sytuacji jest odruch ucieczki.


A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Strach ma wielkie oczy
  • Ach, kiedy ona cię kochać przestanie:
    Zobaczysz!
    Zobaczysz obcą własną twarz,
    Jakie wielkie oczy ma strach;
    Zobaczysz wszystko to samo,
    Co ja.
    • Autor: Edward Stachura, Zobaczysz, [w:] Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 225.
    • Zobacz też: miłość
  • Bać się śmierci jest tym samym, co mieć się za mądrego nim nie będąc.
  • Bóg na świecie stworzył naprzód strach.
  • Człowiek, który nic nie wie, posiada odwagę; ten który dużo wie – strach.
  • Czy my sami nie przesadzamy z tym strachem?
    (…)
    Bać się to brak odpowiedzialności.
    • Ci machn mir alejn nit cu fil grojs di szrek?
      (…)
      Szrekn on achrajes zajnen zej.
      (jid.)
    • Autor: H. Lejwik, Golem (seria: Wielcy Pisarze w Nowych Przekładach), tłum. Olek Mincer, Sic!, Warszawa 2017, ISBN 9788365459046, obraz trzeci Poprzez ciemność, s. 100 i 104.
    • Postać: Maharal
    • Zobacz też: odpowiedzialność
  • Dyktatura to państwo, w którym wszyscy boją się jednego, a jeden wszystkich.
  • Dzieci zawsze będą się bały ciemności, a ludzie o umysłach wrażliwych na dziedziczne impulsy zawsze będą drżeć na myśl o ukrytych i niezgłębionych światach pełnych dziwnego życia, które być może pulsują w otchłaniach poza gwiazdami lub odrażająco napierają na nasz glob w jakichś bluźnierczych wymiarach dostrzeganych jedynie przez umarłych i obłąkanych.
  • Głupotą jest bać się tego, czego nie można uniknąć.
  • I czy to wiatr świszczący,
    czy wdzięczny śpiew ptaków wśród gęstych gałęzi,
    szum wody wartko płynącej,
    czy potężny łoskot spadających skał,
    niedostrzeżony bieg brykających zwierząt,
    groźny ryk bestii straszliwych
    czy echo odbijające się od górskich rozpadlin -
    obezwładniały ich, napełniając strachem.
  • Każdy strach ma kilka pięter.
  • Kiedy nie ma się czego bać, tchórz może być tak samo odważny jak każdy inny.
  • Kto się boi wróbli, nie posieje prosa.
    • Opis: przysłowie uzbeckie.
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części uzbeckiej: Edward Tryjarski, s. 113.
    • Zobacz też: proso, wróbel
  • Lata występów na scenie nauczyły ją, jak panować nad tremą: trzeba wyobrazić sobie najgorsze, co może się zdarzyć, wraz ze wszystkimi konsekwencjami. Strach zawsze okazywał się niewspółmierny do rzeczywistego zagrożenia.
  • Lękliwy stokroć umiera przed śmiercią;
    mężny kosztuje jej tylko raz jeden.
    • Cowards die many times before their deaths;
      The valiant never taste of death but once.
      (ang.)
    • Autor: William Shakespeare, Juliusz Cezar, akt II, scena II
  • Miłość trzymana jest węzłem zobowiązań, który ludzie, ponieważ są nikczemni, zrywają, skoro tylko nadarzy się sposobność osobistej korzyści, natomiast strach jest oparty na obawie kary; ten więc nie zawiedzie nigdy.
  • Na starość już się tak nie boję śmierci jak wtedy, gdy byłem w pełni życia.
    • Autor: Adam Boniecki
    • Źródło: Nie mam instrukcji umierania. Z księdzem Adamem Bonieckim rozmawia Anna Goc, „Gazeta Wyborcza”, 3–4 listopada 2018, s. 21.
    • Zobacz też: śmierć
  • Najstarszą i najsilniejszą emocją ludzkości jest strach, a najstarszym i najsilniejszym rodzajem strachu jest strach przed nieznanym.
  • Naszym największym strachem nie jest to, że jesteśmy słabi. Nasz największy strach stanowi siła, której nie można przyjść z odsieczą. To nasze światło, a nie nasza mroczność nas przeraża. Uważając się za nic nie wartego nie działasz na korzyść świata.
  • Nie ma odwagi i nie ma lęku. Jest tylko świadomość i nieświadomość. Świadomość to lęk, nieświadomość to odwaga.
  • Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.
  • Niech nienawidzą, byleby się bali.
  • Nie wolno się bać, strach zabija duszę.
    Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.
    Stawię mu czoło.
    Niech przejdzie po mnie i przeze mnie.
    A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę.
    Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic.
    Jestem tylko ja.
  • Odwaga nie polega na nieodczuwaniu strachu, ale na umiejętności działania mimo niego.
  • Przywilejem dzieciństwa jest poruszać się bez przeszkód między magią i owsianką, między bezgranicznym strachem i galopującą radością.
  • Strach polityczny nie jest już strachem naturalnym. Trzeba ludzi najpierw zastraszyć w taki sposób, aby państwo jawiło się niczym Bóg. Władza oficjalna wzbudza strach i zaraz spieszy z obietnicą wybawienia od grożącego niebezpieczeństwa.
    • Autor: Zygmunt Bauman.
    • Źródło: rozmowa Michała Bilewicza, Krzysztofa Iszkowskiego i Tomasza Ostropolskiego, Handlarze strachu, „Krytyka Polityczna” nr 4, 2003.
    • Zobacz też: władza
  • Strach przydaje się w niewielkich dawkach, ale kiedy towarzyszy ci stale, przytłacza, zaczyna podważać to, kim jesteś, i nie pozwala stwierdzić, co jest słuszne, a co nie.
    • Autor: Christopher Paolini, Dziedzictwo, t. II, przeł. Paulina Braiter, Wydawnictwo MAG, Warszawa 2012, s. 356.
    • Postać: Murtagh.
  • (…) strach to jest uczucie, jakby się nie miało czaszki i jakby się obnażał mózg. Kiedy niebezpieczeństwo mija, czaszka wraca na swoje miejsce.
    • Autor: Hanna Krall, Kobiety w kolorze lila, [w:] Na wschód od Arbatu, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983, ISBN 8308007244, s. 109.
  • Strachy wytworzone przez wyobraźnie są naszymi gorszymi wrogami, bo niepodobna ich uchwycić, a przez to trudno z nimi walczyć.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Strach to jest coś, z czym się musisz nauczyć żyć. (…) Dostałeś sraczki, to wytrzyj dupę i zmień gacie, ale nie biadol nad sobą, cioto.
  • Z wielkiego strachu to, co pochodzi z wody, ucieknie do lasu, a to, co pochodzi z lasu – do wody.
    • Opis: przysłowie jakuckie.
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części jakuckiej: Stanisław Kałużyński, s. 131.
    • Zobacz też: las, woda

Zobacz też

[edytuj]