Przysłowia uzbeckie

Uzbecy (uzb. oʻzbeklar) – najliczniejszy naród Azji Środkowej, zamieszkujący Uzbekistan oraz sąsiednie państwa Afganistan, Tadżykistan, Kirgistan, Turkmenistan i Kazachstan oraz chiński region autonomiczny Sinciang.

(wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, seria Myśli Srebrne i Złote, oprac. części uzbeckiej: Edward Tryjarski)

• Bogatego boi się nawet nieszczęście.
  • Źródło: s. 112.
  • Zobacz też: bogacz, nieszczęście

• Duża głowa ma duże troski.
  • Źródło: s. 112.
  • Zobacz też: głowa, troska

• Kiedy wielbłąd chce trawy, musi wyciągnąć po nią szyję.
  • Źródło: s. 113.
  • Zobacz też: szyja, trawa, wielbłąd

• Kto się boi wróbli, nie posieje prosa.
  • Źródło: s. 113.
  • Zobacz też: proso, strach, wróbel

• Lepsza żywa mysz niż zdechły lew.
  • Źródło: s. 113.
  • Zobacz też: lew, mysz

• Mądry nie potyka się dwa razy o ten sam kamień.
  • Źródło: s. 112.
  • Zobacz też: kamień, mędrzec

• To, co wywołuje płacz przyjaciela, wywołuje również śmiech wroga.
  • Źródło: s. 112.
  • Zobacz też: płacz, przyjaciel, śmiech, wróg

• Wypowiedzianego słowa nie można już połknąć z powrotem.
  • Źródło: s. 113.
  • Zobacz też: słowo