[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Yuja Wang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yuja Wang
王羽佳
ilustracja
Imię i nazwisko

Yuja Wang

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1987
Pekin

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Strona internetowa

Yuja Wang (chiń. 王羽佳; pinyin Wáng Yǔjiā; ur. 10 lutego 1987) – chińska pianistka urodzona w Pekinie, mieszkająca na stałe w USA.

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Yuja Wang pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych. Jej matka, Jieming Zhai, jest tancerką, a ojciec, Jianguo Wang – perkusistą. Oboje mieszkają w Pekinie[1]. Naukę gry na fortepianie Wang rozpoczęła w wieku 6 lat, rok później została przyjęta do Centralnego Konserwatorium Muzycznego w Pekinie(inne języki), gdzie kontynuowała naukę przez 3 lata. W wieku 11 lat została przyjęta do udziału w programie letnim Morningside Music Bridge International Music Festival w Mount Royal University w Calgary w Kanadzie, była wtedy najmłodszą studentką. W programie tym uczestniczyła w latach 1999 do 2001. W roku 2002, w wieku 15 lat, wygrała festiwal Aspen Music Festival i przeniosła się do USA.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2009 roku Wang podpisała wyłączny kontrakt na nagranie pięciu płyt dla Deutsche Grammophon. Wytwórnia wydała jej pierwszy krążek CD Sonatas & Etudes (2009; wykonanie utworów Fryderyka Chopina, Györgya Ligetiego, Aleksandra Skriabina), a także płyty następne: Transformation (2010; utwory Igora Strawinskiego, Johannesa Brahmsa, Maurice’a Ravela i Domenico Scarlattiego), Rachmaninov (2011), Fantasia (2012) i Piano Concertos / Rachmaninov, Prokofiev (2013). Następnie wzięła udział w nagraniu ścieżki dźwiękowej do filmu Summer in February (2013), która ukazała się również dzięki Deutsche Grammophon[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Yuja Wang mieszka w Nowym Jorku, a koncertuje w różnych częściach świata. Uważana za „wytworną i szczerą” cytuje na prowadzonym kanale w serwisie Twitter wypowiedzi m.in. Gustava Mahlera („Tradycja podtrzymuje płomień; to nie jest czczenie popiołów”) i Coco Chanel („Dziewczyna powinna mieć dwie rzeczy: klasę i urok”)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Vivien Schweitzer: Talented, Eye-Catching, Unapologetic.
  2. Kurs jena japońskiego i dolara Hongkongu z dnia 2001-02-19 [online], finanse.egospodarka.pl [dostęp 2023-07-19].
  3. The 1st SIMC Piano Section [online], simc.jp [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  4. Strona Deutsche Grammophon.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]