Wilfredo Gómez

Wilfredo Gómez

Pseudonim	Bazooka
Data i miejsce urodzenia	29 października 1956 San Juan
Obywatelstwo	Portoryko
Wzrost	165 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	junior piórkowa, piórkowa, junior lekka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	48
Zwycięstwa	44
Przez nokauty	42
Porażki	3
Remisy	1
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Portoryko Mistrzostwa świata złoto Hawana 1974 waga kogucia

Wilfredo Gómez (ur. 29 października 1956 w San Juan) – portorykański bokser, zawodowy mistrz świata w trzech kategoriach.

Wychował się w ubogiej rodzinie w San Juan, gdzie jako dziecko staczał wiele walk ulicznych^[1]. Sprzedawał słodycze, żeby zarobić trochę pieniędzy^[2].

W wieku 16 lat wziął udział w igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium, gdzie przegrał pierwszą walkę w wadze muszej z Egipcjaninem Mohamedem Soheimem^[3]. Zwyciężył w wadze koguciej (do 54 kg) na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1974 w Santo Domingo^[4].

Na pierwszych mistrzostwach świata w 1974 w Hawanie zdobył złoty medal w kategorii koguciej, wygrywając wszystkie walki przed czasem. Pokonał wówczas m.in. Krzysztofa Madeja w ćwierćfinale, Aldo Cosentino z Francji w półfinale i Jorge Luisa Romero z Kuby w finale^[5].

Przeszedł na zawodowstwo zaraz po mistrzostwach świata w 1974. Pierwszą walkę zremisował w listopadzie 1974 z Jacinto Fuentesem, ale później wszystkie walki aż do 1981 wygrał przez nokaut lub techniczny nokaut. W 1976 pokonał m.in. przyszłego mistrza świata wagi koguciej Alberto Davilę.

Zdobył tytuł mistrza świata WBC w wadze junior piórkowej (superkoguciej) po zwycięstwie przez nokaut w 12. rundzie z dotychczasowym mistrzem Yum Dong-kyunem 21 maja 1977 w San Juan^[6]. Skutecznie bronił zdobytego tytułu wygrywając 11 lipca 1977 w San Juan z Raulem Tirado przez TKO w 5. rundzie^[7], 19 stycznia 1978 w Kitakyūshū z Royalem Kobayashim przez nokaut w 3. rundzie^[8], 8 kwietnia 1978 w Bayamón Juana Antonio Lópeza przez TKO w 7. rundzie^[9], 2 czerwca 1978 w Nakhon Ratchasima Sakada Petchyindee przez TKO w 3. rundzie^[10] i 9 września 1978 w San Juan Leonardo Cruza przez TKO w 13. rundzie^[11].

W następnej walce Gómez zmierzył się z niepokonanym dotąd Carlosem Zárate, który był mistrzem świata WBC w wadze koguciej i postanowił zdobyć pas w wyższej kategorii. 28 października 1978 w San Juan Gómez wygrał przez techniczny nokaut w 5. rundzie^[12]. Następnie kontynuował zwycięskie obrony tytułu wygrywając 9 marca 1979 w Nowym Jorku z Néstorem Jiménezem przez TKO w 5. rundzie^[13], 16 czerwca 1979 w San Juan z Julio Hernándezem również przez TKO w 5. rundzie^[14], 28 września 1979 w Las Vegas Carlosa Mendozę przez TKO w 10. rundzie^[15], 26 października 1979 w Nowym Jorku niepokonanego dotąd Nicky’ego Pereza przez TKO w 5. rundzie^[16], 3 lutego 1980 w Las Vegas z Rubénem Valdezem przez TKO w 6. rundzie^[17], 22 sierpnia 1980 w Las Vegas z Derrikiem Holmesem przez TKO w 5. rundzie^[18] i 13 grudnia 1980 w Miami z José Cervantesem przez nokaut w 3. rundzie^[19].

21 sierpnia 1981 w Las Vegas Gómez spróbował zdobyć tytuł WBC w wyższej kategorii mierząc się z niepokonanym od lat mistrzem wagi piórkowej Salvadorem Sánchezem. Sánchez zwyciężył przez techniczny nokaut w 8. rundzie, a Gómez zanotował pierwszą porażkę w karierze^[20]. Kontynuował jednak zwycięską passę w wadze junior piórkowej, wygrywając w obronie tytułu 27 marca 1982 w Atlantic City z Juanem Mezą przez TKO w 6. rundzie^[21], 11 czerwca 1982 w Las Vegas ponownie z Juanem Antonio Lópezem przez TKO w 10. rundzie^[22], 18 sierpnia 1982 w San Juan z Roberto Rubaldino przez TKO w 8. rundzie^[23] i 3 grudnia 1982 w Nowym Orleanie z Lupe Pintorem przez TKO w 14. rundzie^[24].

6 maja 1983 Gómez zrezygnował z tytułu mistrza świata w kategorii junior piórkowej wskutek trudności z utrzymaniem wagi i przeniósł się do kategorii piórkowej. 31 marca 1984 w San Juan zdobył tytuł mistrza świata WBC w tej wadze po zwycięstwie na punkty z Juanem Laporte^[25]. Utracił go jednak już w pierwszej obronie tytułu 8 grudnia tego roku w San Juan, gdy został znokautowany w 11. rundzie przez Azumaha Nelsona^[26].

W następnej walce Gomez spróbował zdobyć mistrzostwo świata w kolejnej kategorii wagowej. 19 maja 1985 w San Juan pokonał niejednogłośnie na punkty obrońcę tytułu federacji WBA w wadze junior lekkiej (superpiórkowej) Rocky’ego Lockridge’a^[27] i został mistrzem świata w trzeciej kategorii. Ponownie jednak stracił tytuł już w następnym pojedynku 24 maja 1986 w San Juna, gdy Alfredo Layne pokonał go przez TKO w 9. rundzie^[28]. Później Gómez stoczył po jednej walce w 1988 i 1989 i zakończył karierę.

Po zakończeni kariery Gómez osiedlił się w Wenezueli. Popadł tam w uzależnienie od narkotyków. Spędził jakiś czas w więzieniu. Udało mu się przezwyciężyć nałóg i podjął pracę jako trener i manager bokserski^[1].

Został wybrany w 1994 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy^[29].

27 marca 2013 Gómez w ciężkim stanie znalazł się w szpitalu wskutek trudności z oddychaniem^[30], jednak udało mu się przezwyciężyć chorobę^[31].

• James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 414-417. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
• George DiazG.D. Smith George DiazG.D., Boxing: RSR Looks Back at Former champion, Wilfredo Gomez [online], RingSideReport, 1 marca 2005 [dostęp 2013-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-08-23]  (ang.).
• GabrielG. Decrease GabrielG., Harder When It's Over: The Rise and Fall of Wilfredo Gomez [online], East Side Boxing, 29 listopada 2005 [dostęp 2013-05-26]  (ang.).
• MichaelM. Klimes MichaelM., Wilfredo ‘Bazooka’ Gomez, Part 1 [online], East Side Boxing, 16 maja 2007 [dostęp 2013-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-06]  (ang.).
• MichaelM. Klimes MichaelM., Wilfredo ‘Bazooka’ Gomez, Part II [online], East Side Boxing, 17 maja 2007 [dostęp 2013-05-26]  (ang.).
• Wilfredo Gomez [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-05-26]  (ang.).
• Wilfredo „Bazooka” Gomez [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-05-26]  (ang.).
• Wykaz walk zawodowych Gómeza [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-26]  (ang.).
• Wilfredo GOMEZ [online], Sport & Note [dostęp 2013-05-26]  (ang.).