Rigoberto Riasco
| Pełne imię i nazwisko |
Rigoberto Riasco Esquivel |
|---|---|
| Pseudonim |
El Pequeño Veneno |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
junior piórkowa, piórkowa |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
40 |
| Zwycięstwa |
26 |
| Przez nokauty |
13 |
| Porażki |
9 |
| Remisy |
4 |
Rigoberto Riasco Esquivel (ur. 11 stycznia 1953[1] w Panamie, zm. 29 sierpnia 2022[2]) – panamski bokser, zawodowy mistrz świata kategorii junior piórkowej.
Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1968. W 1972 został mistrzem Panamy w wadze piórkowej. W 1973 pokonał m.in. Leonela Hernándeza i Rafaela Ortegę, a w 1974 Jesúsa Estradę. 31 maja 1975 w Managui próbował odebrać tytuł mistrza świata federacji WBA w wadze piórkowej Alexisowi Argüello, ale przegrał przez techniczny nokaut w 2. rundzie[3].
3 kwietnia 1976 w Panamie stoczył pojedynek z Waruinge Nakayamą, którego stawką był nowo utworzony tytuł mistrza świata federacji WBC w wadze junior piórkowej (superkoguciej). Riasco zwyciężył przez poddanie w 8. rundzie i został pierwszym mistrzem świata w tej kategorii[4]. Dwukrotnie skutecznie bronił tego tytułu, wygrywając przez techniczny nokaut 12 czerwca 1976 w Panamie z Livio Nolasco[5] oraz na punkty 1 sierpnia tego roku w Pusan z Yum Dong-kyunem. Zakończenie tej ostatniej walki było niecodzienne, gdyż arbiter najpierw ogłosił zwycięstwo Riasco, lecz po 25 minutach oświadczył, że odkrył błąd w kartach sędziowskich i Yum był zwycięzcą. WBC uznała Yuma za nowego mistrza, ale zmieniła decyzję po tym, jak arbiter ogłosił, że został fizycznie zmuszony do zmiany werdyktu[6].
Kolejna walka w obronie tytułu była dla Riasco nieudana. 9 października 1976 w Tokio Royal Kobayashi znokautował go w 8. rundzie i został nowym mistrzem świata[7]. Po tej walce Riasco wycofał się z ringu, ale powrócił w 1981. Stoczył 2 wygrane i 3 przegrane walki, po czym w 1982 ostatecznie zakończył karierę bokserską.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Te datę podają Rigoberto Riasco [online], LMB Lo Mejor de Boxeo, 11 grudnia 2011 [dostęp 2013-05-19] (hiszp.). oraz Rigoberto Riasco ("El Pequeño Veneno") [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-05-19] (ang.)., natomiast datę 9 listopada 1952 podają Wykaz walk zawodowych Riasco [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.). oraz Rigoberto RIASCO [online], Sport & Note [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- ↑ E’ scomparso Rigoberto Riasco, ex campione s.gallo WBC. boxeringweb.net. [dostęp 2022-08-29]. (wł.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1975-05-31 Alexis Arguello w rsc 2 (15) Rigoberto Riasco, National Baseball Stadium, Managua, Nicaragua - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1976-04-03 Rigoberto Riasco w rtd 8 (15) Waruinge Nakayama, New City Gym, Panama City, Panama - WBC [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1976-06-12 Rigoberto Riasco w rsc 10 (15) Livio Nolasco, New City Gym, Panama City, Panama - WBC [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1976-08-01 Rigoberto Riasco w pts 15 (15) Dong-Kyun Yum, The Stadium, Pusan, South Korea - WBC [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1976-10-10 Royal Kobayashi w rsc 8 (15) Rigoberto Riasco, Kuramae Arena, Tokyo, Japan - WBC [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rigoberto Riasco [online], LMB Lo Mejor de Boxeo, 11 grudnia 2011 [dostęp 2013-05-19] (hiszp.).
- Rigoberto Riasco ("El Pequeño Veneno") [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Riasco [online], boxrec.com [dostęp 2013-05-19] (ang.).
- Rigoberto RIASCO [online], Sport & Note [dostęp 2013-05-19] (ang.).