World Open 2010
| ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce |
Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow | |||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
135 Ronnie O’Sullivan w fazie zasadniczej | |||
Rozegrane mecze |
31 |
World Open 2010 był drugim turniejem rankingowym w sezonie snookerowym 2010/2011. Rozegrany został w dniach 18 – 26 września 2010 roku, a miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow.
Obrońcą tytułu był Neil Robertson, który zdołał obronić tytuł pokonując w finale Ronnie O’Sullivana 5-1.
Podobnie jak w poprzednim roku, pary w kolejnych rundach nie były określone przez drabinkę tylko poprzez losowanie. Zmiana nastąpiła jednak w kwalifikacjach, w których brali udział wszyscy zawodnicy (także z czołowej 16 światowego rankingu), oraz w tym, że wszystkie mecze, zarówno kwalifikacyjne jak i te z fazy zasadniczej turnieju (oprócz finału), rozgrywane były do 3 zwycięskich frame’ów. Finał rozegrany został do 5 wygranych frame’ów.
W Polsce turniej transmitowała komercyjna stacja Eurosport.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £40 000
Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 500
Last 16: £7 500
Last 32: £5 000
Last 64: £2 500
Last 96: £1 500
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: nie przewidziano
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: nie przewidziano
Łączna pula nagród: £502 500[1]
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]W tegorocznej edycji turnieju World Open wszyscy zawodnicy brali udział w kwalifikacjach. Wyłoniły one 32 zawodników, którzy wzięli udział w fazie zasadniczej turnieju (w nawiasie podano miejsce zajmowane wówczas przez zawodnika w światowym rankingu snookerowym):
|
|
Sędziowie
[edytuj | edytuj kod]Wydarzenia związane z turniejem
[edytuj | edytuj kod]- 20 września w trakcie trzeciej rundy kwalifikacji Ronnie O’Sullivan wbił dziesiątego w swojej karierze breaka maksymalnego w meczu z Markiem Kingiem[3].
- Martin Gould po raz pierwszy w karierze awansował do ćwierćfinału turnieju rankingowego.
Przebieg turnieju
[edytuj | edytuj kod]Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie trwania turnieju
Rozegrane mecze
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza Runda
[edytuj | edytuj kod]- Poniedziałek, 20 września – 12:30
Matthew Stevens | 2–3 | Alan McManus |
Shailesh Jogia | 1–3 | Liu Song |
- Poniedziałek, 20 września – 19:00
Jamie Cope | 3–2 | Dave Harold |
Mike Dunn | 1–3 | Marcus Campbell |
- Wtorek, 21 września – 13:00
Allister Carter | 1–3 | Mark Williams |
Ding Junhui | 3–1 | Jimmy Michie |
Stephen Lee | 3–2 | Nigel Bond |
- Wtorek, 21 września – 19:00
Stephen Hendry | 3–0 | Mark Davis |
Peter Ebdon | 3–2 | Fergal O’Brien |
- Środa, 22 września – 12:30
Neil Robertson | 3–1 | David Morris |
- Środa, 22 września – około 14:00
Barry Hawkins | 3–1 | Ken Doherty |
James McBain | 0–3 | Ricky Walden |
- Czwartek, 23 września – 19:00
Judd Trump | 2–3 | Stephen Maguire |
Martin Gould | 3–0 | Matthew Couch |
- Czwartek, 23 września – 12:30
Ronnie O’Sullivan | 3–1 | Jimmy White |
Marco Fu | 1–3 | Andrew Higginson |
Druga Runda
[edytuj | edytuj kod]- Czwartek, 23 września – 12:30
Marcus Campbell | 0–3 | Ding Junhui |
- Czwartek, 23 września – 19:00
Mark Williams | 3–2 | Barry Hawkins |
Peter Ebdon | 3–2 | Liu Song |
- Piątek, 24 września – 12:30
Jamie Cope | 1–3 | Ricky Walden |
Stephen Hendry | 1–3 | Ronnie O’Sullivan |
Alan McManus | 0–3 | Stephen Maguire |
- Piątek, 24 września – 19:00
Neil Robertson | 3–2 | Andrew Higginson |
Stephen Lee | 0–3 | Martin Gould |
Ćwierćfinały
[edytuj | edytuj kod]- Sobota, 25 września – 13:00
Mark Williams | 3–2 | Ding Junhui |
Peter Ebdon | 3–1 | Martin Gould |
- Sobota, 25 września – 19:00
Ronnie O’Sullivan | 3–1 | Stephen Maguire |
Ricky Walden | 1–3 | Neil Robertson |
Półfinały
[edytuj | edytuj kod]- Niedziela, 26 września – 14:00
Peter Ebdon | 1–3 | Ronnie O’Sullivan |
Mark Williams | 2–3 | Neil Robertson |
Finał
[edytuj | edytuj kod]Finał: Do 5 frame’ów Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow, Szkocja, 26 września 2010. Sędzia: Eirian Williams | ||
Ronnie O’Sullivan |
1-5 | Neil Robertson |
Sesja wieczorna: 51-75, 0-107(107), 79(72)-18, 15–73(59), 0–66(66), 44–63 | ||
72 | Najwyższy break | 107 |
0 | Breaki stupunktowe | 1 |
1 | Breaki 50-punktowe | 3 |
Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju
[edytuj | edytuj kod]- Ronnie O’Sullivan 135, 116
- Stephen Maguire 132
- Fergal O’Brien 129
- Mark Williams 112
- Ding Junhui 110, 109
- Ricky Walden 109
- Neil Robertson 107, 101
- Liu Song 107
Statystyki turnieju
[edytuj | edytuj kod]Statystyki pierwszej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 18 | 56,25% | |
Szkocja | 5 | 15,63% | |
Irlandia | 3 | 9,38% | |
Walia | 2 | 6,25% | |
Chiny | 2 | 6,25% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 66 (80)
- Średnia liczba partii w meczu: 4,13
- Najwyższe zwycięstwo: 3-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 5
Statystyki drugiej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 8 | 50,00% | |
Szkocja | 4 | 25,00% | |
Chiny | 2 | 12,50% | |
Walia | 1 | 6,25% | |
Australia | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (40)
- Średnia liczba partii w meczu: 3,50
- Najwyższe zwycięstwo: 3-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 4 | 50,00% | |
Szkocja | 1 | 12,50% | |
Chiny | 1 | 12,50% | |
Walia | 1 | 12,50% | |
Australia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 17 (20)
- Średnia liczba partii w meczu: 4,25
- Najwyższe zwycięstwo: 3-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 2 | 50,00% | |
Walia | 1 | 25,00% | |
Australia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 9 (10)
- Średnia liczba partii w meczu: 4,50
- Najwyższe zwycięstwo: 3-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 21 – 24 sierpnia 2010 roku w Pontin's Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Mecze kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Runda 1
[edytuj | edytuj kod]Wszyscy zakwalifikowani amatorzy i zawodowcy z miejsc 65 - 96 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów
Runda 2
[edytuj | edytuj kod]Zwycięzcy pojedynków pierwszej rundy i zawodowcy z miejsc 33 - 64 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów
Runda 3
[edytuj | edytuj kod]Zwycięzcy pojedynków drugiej rundy i zawodowcy z miejsc 1 - 32 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów
Mecze rozegrane w Glasgow:
Breaki stupunktowe kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]- Ronnie O’Sullivan 147
- Joe Swail 139
- Barry Hawkins 127
- Mark Davis 122
- Thepchaiya Un-Nooh 115
- Fergal O’Brien 113
- James McBain 113
- Mark Selby 109
- Anthony McGill 108
- Judd Trump 108
- Mark Allen 108
- Jamie Cope 105
- Liu Song 104
- Matthew Stevens 104
- Ricky Walden 103
- Neil Robertson 103
- David Morris 101
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
- ↑ niesklasyfikowany na liście 96 najlepszych snookerzystów na świecie
- ↑ eurosport.pl: 10. maks Ronniego!. [dostęp 2010-09-21]. (pol.).
- ↑ a b globalsnooker.com: 2010 World Open results. [dostęp 2010-03-14].
- ↑ worldsnooker.com: World Open Drawsheet. [dostęp 2010-03-14].
- ↑ worldsnooker.com: World Open Qualifying Format. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ worldsnooker.com: World Open Qualifiers Drawsheet. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ globalsnooker.com: 2010 World Open qualifying rounds results. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ globalsnooker.com: Century Breaks. [dostęp 2011-03-14].