Roman Fidelski

Roman Fidelski

Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1912 Warszawa
Data śmierci	31 października 1988
Minister przemysłu maszynowego
Okres	od 16 kwietnia 1955 do 7 lipca 1956
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Julian Tokarski
Następca	Bolesław Jaszczuk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Roman Fidelski, urodzony jako Rubin Fliderbaum (ur. 19 stycznia 1912 w Warszawie, zm. 31 października 1988) – polski inżynier mechanik i polityk, w latach 1955–1956 minister przemysłu maszynowego.

W 1938 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej i uzyskał tytuł zawodowy inżyniera mechanika. W 1938 był majstrem w Fabryce Dykt w Piotrkowie Trybunalskim, a w 1939 inżynierem w Przedstawicielstwie Maszyn „Polam” i Przedstawicielstwie Maszyn Chemicznych „Poznańskiego”, po czym pracował elektrowni w Sarnach. Następnie do 1941 inżynier w zakładach metalurgicznych w Taganrogu, a w 1942 naczelny mechanik Chlebokombinatu w Kizlarze. W okresie 1942–1944 inżynier w zakładach metalurgicznych w Magnitogorsku, w 1945 powrócił do kraju i do 1949 był dyrektorem działu planowania Centralnego Zarządu Przemysłu Hutniczego.

W okresie 1930–1938 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, od 1945 do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1944 do 1945 przewodniczył zarządowi miejskiemu Związku Patriotów Polskich w Magnitogorsku, delegat na II Zjazd PZPR.

W 1949 został podsekretarzem stanu Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego, a w 1952 Ministerstwa Przemysłu Maszynowego, w latach 1955–1956 minister tego resortu. Następnie od 1958 podsekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów oraz zastępca przewodniczącego Komitetu Współpracy Gospodarczej i Naukowo-Technicznej z Zagranicą, następnie do 1968 zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

W 1946 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi^[1].

Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera A3 TUJE 1-46)^[2].

• Informacje w BIP IPN
• TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 349, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .

• p
• d
• e

Rząd Bolesława Bieruta/Józefa Cyrankiewicza (1952–1957)

W dniu zaprzysiężenia

Bolesław Bierut (PZPR) Józef Cyrankiewicz (PZPR) Władysław Dworakowski (PZPR) Tadeusz Gede (PZPR) Piotr Jaroszewicz (PZPR) Stefan Jędrychowski (PZPR) Hilary Minc (PZPR) Zenon Nowak (PZPR) Konstanty Rokossowski (PZPR) Feliks Baranowski (PZPR) Czesław Bąbiński (PZPR) Hilary Chełchowski (PZPR) Konstanty Dąbrowski (PZPR) Jan Dąb-Kocioł (ZSL) Tadeusz Dietrich (PZPR) Mieczysław Hoffmann (PZPR) Witold Jarosiński (PZPR) Bolesław Jaszczuk (PZPR) Kazimierz Mijal (PZPR) Marian Minor (PZPR) Ryszard Nieszporek (PZPR) Roman Piotrowski (PZPR) Bolesław Podedworny (ZSL) Mieczysław Popiel (PZPR) Stanisław Radkiewicz (PZPR) Adam Rapacki (PZPR) Bolesław Rumiński (PZPR) Jan Rustecki (PZPR) Stanisław Skrzeszewski (PZPR) Włodzimierz Sokorski (PZPR) Eugeniusz Stawiński (PZPR) Ryszard Strzelecki (PZPR) Jerzy Sztachelski (PZPR) Wacław Szymanowski (ZSL) Henryk Świątkowski (PZPR) Julian Tokarski (PZPR) Adam Żebrowski (PZPR) Kiejstut Żemaitis (PZPR)

Późniejsi członkowie rządu

Antoni Mierzwiński (PZPR) Jakub Berman (PZPR) Edmund Pszczółkowski (PZPR) Eugeniusz Szyr (PZPR) Franciszek Jóźwiak (PZPR) Stanisław Łapot (PZPR) Władysław Wicha (PZPR) Stefan Pietrusiewicz (PZPR) Roman Fidelski (PZPR) Roman Zambrowski (PZPR) Franciszek Waniołka (PZPR) Stanisław Zawadzki (PZPR) Antoni Kuligowski (PZPR) Karol Kuryluk (PZPR) Mieczysław Moczar (PZPR) Zofia Wasilkowska (PZPR) Stefan Żółkiewski (PZPR) Jan Rabanowski (SD) Zygmunt Moskwa (SD) Stefan Ignar (ZSL) Rajmund Barański Władysław Bieńkowski (PZPR) Stanisław Darski Marian Spychalski (PZPR) Witold Trąmpczyński (PZPR) Edward Ochab (PZPR)

• kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu