Piętnastka (układanka)
Piętnastka, taquin (z fr.), pot. „przesuwanka” – układanka zbudowana z pudełka, w którym znajduje się 15 kwadratowych klocków o jednakowych rozmiarach ułożonych w kwadrat 4×4 i ponumerowanych od 1 do 15. Jedno miejsce jest puste i umożliwia przesuwanie sąsiednich klocków względem siebie. Uważana jest za pierwowzór kostki Rubika[1].
Cel gry
[edytuj | edytuj kod]Celem gry jest ułożenie klocków w określony sposób, najczęściej w porządku rosnącym od 1 do 15 bądź innym określonym warunkami zadania, przez przesuwanie ich względem siebie w pudełku. Możliwe są również inne układy, jak również zastąpienie liczb rysunkiem lub hasłem słownym. Zamiana klocków miejscami jest niedozwolona.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki układanki są nieznane. W 1878 roku amerykański specjalista zajmujący się grami Samuel Loyd rozpropagował układankę, choć najpewniej nie był to jego własny pomysł, a gra była znana wcześniej[2]. Pierwszym zadaniem z użyciem układanki było doprowadzenie z układu dolnego rzędu 13 – 15 – 14 do układu rosnącego. Za rozwiązanie wyznaczono nagrodę 1000 dolarów. Wybuchła prawdziwa gorączka, lecz nikt nie znalazł prawidłowego rozwiązania[2], bo jest to niemożliwe[3].
Łatwo to pokazać. Gdyby pola w pudełku były pokolorowane w szachownicę, to każdy ruch sprawiałby, że miejsce puste znalazłoby się w polu o innym kolorze niż przed ruchem. Czyli aby z ułożenia, w którym klocki są ułożone rosnąco dojść do jakiegokolwiek innego ułożenia mającego puste miejsce w dolnym prawym rogu należy wykonać parzystą liczbę ruchów. Zatem każde ułożenie jakie można otrzymać wychodząc od ułożenia klocków w porządku rosnącym jest permutacją parzystą takiego ułożenia. Natomiast ułożenie, w którym jedynie klocki 14 oraz 15 zostały zamienione miejscami, a inne pozostają na swoich pierwotnych miejscach jest permutacją nieparzystą ułożenia rosnącego (dokładniej jest jej transpozycją) oraz ma puste miejsce w tym samym polu[4][5].
Można pokazać nawet więcej. Jeżeli ułożenia oraz mają puste pole w tym samym miejscu, to ułożenie można otrzymać z ułożenia wtedy i tylko wtedy, jest parzystą permutacją [4].
Uogólnienia
[edytuj | edytuj kod]Naturalnym problemem wydaje się rozważanie tego, które ułożenia można otrzymać z których na planszach o innych wymiarach niż 4x4 czy nawet o innych kształtach. W ogólności, można przesuwać klocki między sąsiednimi wierzchołkami grafu spójnego. Okazuje się w takiej sytuacji, że jeżeli jest prostym, grafem 2-spójnym, który nie jest ani grafem cyklicznym ani grafem dwudzielnym oraz jest różny od grafu to każde ułożenie jest osiągalne z każdego innego[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Trochę teorii. [dostęp 2011-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-20)].
- ↑ a b The history of the 15 puzzle.. [dostęp 2011-10-13]. (ang.).
- ↑ Hugo Steinhaus: Kalejdoskop matematyczny. Wyd. IV. Warszawa: WSP, 1989, s. 21–23. ISBN 83-02-02326-4.
- ↑ a b A.F. Archer: A Modern Treatment of the 15 Puzzle, Amer. Math. Monthly 106 (1999), s. 793–799.
- ↑ W.W. Johnson: Notes on the „15” Puzzle, American Journal of Mathematics 2 (1879), s. 397–404.
- ↑ R.M. Wilson: Graph Puzzles, Homotopy and the Alternating Group, J. Combin. Theory Ser. B 16 (1974), s. 86–96.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Eric W. Weisstein , 15 Puzzle, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12] (ang.).
- Układanka piętnastka i ukryta w niej matematyka, blog beta-iks.pl, 13 października 2022 [dostęp 2022-11-28] (pl.).