Paolo Giovio

Paolo Giovio

Portret Joviusa, autorstwa Cristofana dell’Altissima
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	9 lub 21 kwietnia 1483 Como
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 1552 Florencja
Biskup Nocery
Okres sprawowania	1528-1543
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	13 stycznia 1528

Paolo Giovio (także Jovius; ur. 9^[1] lub 21 kwietnia^[2] 1483 w Como, zm. 11 grudnia 1552 we Florencji^[1]) – włoski historyk^[3], biskup Nocery^[2].

Studiował medycynę w Padwie i uzyskał tytuł doktora^[1]. Po studiach podróżował po Europie, gdzie poznał wielu książąt^[3]. W czasie tych podróży poznał papieża Leona X, który sprowadził Giovio do Rzymu^[1]. Wkrótce potem zaczął interesować się historią i opisał ekspedycję Karola VIII Walezjusza do Włoch i podbój Neapolu^[1]. Gdy papież zapoznał się z tą pracą, był tak zachwycony, że uczynił Joviusa profesorem retoryki na uniwersytecie w Rzymie^[1]. 13 stycznia 1528 został konsekrowany jako biskup Nocery^[2]. Klemens VII zdecydował się na nadanie mu biskupstwa, w ramach rekompensaty strat, jakie poniósł Giovio, podczas podboju Rzymu^[1]. Podczas pontyfikatu Pawła III starał się u papieża o przeniesienie do rodzinnego Como, lecz gdy to się nie udało, w 1543 opuścił diecezję Nocere i udał się do Como^[1]. W 1549 udał się do Florencji, gdzie pracował nad swoimi dziełami historycznymi do swojej śmierci w 1552^[3].

• Historiarum sui temporis libri XLV^[3]
• Commentario de le cose de’ Turchi^[3]
• Elogia veris clarorum virorum^[3]
• Vitae virorum illustrium^[1]
• Lettere volgari^[1]
• Dialogi de viris et foeminis aetate nostra florentibus^[4]

• Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.

• Paolo Giovio – dzieła w bibliotece Polona