[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Lwowskie dziecko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lwowskie dziecko
Ilustracja
Poświęcenie samochodu pancernego
"Lwowskie dziecko"
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa

Załoga

6

Historia
Prototypy

1920

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Silnik

gaźnikowy, 4-cylindrowy, pojemność 5725 cm³, moc 32 - 33 KM

Pancerz

z nitowanych stalowych tarcz strzeleckich, grubości 3 - 9 mm

Długość

6,2 m

Szerokość

2 m

Wysokość

3 m

Rozstaw osi

3,96 m

Masa

7 t

Moc jedn.

ok. 4,7 KM/T

Osiągi
Prędkość

30 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x działko Puteaux SA 18 kal. 37 mm

2 - 4 x karabin maszynowy Maxim wz. 08 kal. 7,92 mm

Użytkownicy
Polska

Lwowskie dziecko – polski, improwizowany samochód pancerny z okresu wojny polsko-bolszewickiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad nowym (po samochodzie pancernym Bukowski) pojazdem pancernym rozpoczęto w sierpniu 1920. Do budowy użyto samochodu ciężarowego Packard, a opancerzenia – niemieckich tarcz strzeleckich. Po czasie około jednego miesiąca samochód pancerny był gotowy.

Nie wiadomo, czy Lwowskie dziecko wziął udział w działaniach bojowych. Po wojnie znajdował się w 6 Dywizjonie Samochodowym. Jego dalsze losy nie są znane, został prawdopodobnie zezłomowany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Magnuski: Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993. ISBN 83-86028-00-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]