[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Lubsko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubsko
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Renesansowy ratusz i gotycki kościół par. pw. Nawiedzenia NMP
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

żarski

Gmina

Lubsko

Prawa miejskie

1283 (potwierdzenie praw miejskich)

Burmistrz

Janusz Dudojć

Powierzchnia

12,56 km²

Wysokość

65,7–122,5 m n.p.m.

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


13 548[1]
1083os./km² os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 68

Kod pocztowy

68-300

Tablice rejestracyjne

FZA

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubsko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubsko”
Położenie na mapie powiatu żarskiego
Mapa konturowa powiatu żarskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Lubsko”
Położenie na mapie gminy Lubsko
Mapa konturowa gminy Lubsko, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Lubsko”
Ziemia51°47′08″N 14°58′03″E/51,785556 14,967500
TERC (TERYT)

0811064

SIMC

0988490

Urząd miejski
pl. Wolności 1
68-300 Lubsko
Strona internetowa

Lubsko (daw. Zemsz, niem. Sommerfeld, jęz. łużyckie: Žemŕ[2][3]) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubsko.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego.

Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. Lubsko liczyło 13 548 mieszkańców[1].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Lubsko położone jest na Obniżeniu Dolnołużyckim nad rzeką Lubszą, w południowo-zachodniej części województwa lubuskiego na skrzyżowaniu dróg Zielona GóraZasiekiForst i ŻaryGubin, blisko granicy z Niemcami.

Lubsko leży na wschodnim krańcu Kotliny Zasieckiej[4].

Położone na wysokości od 65,7 do 122,5 m n.p.m.[potrzebny przypis]

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,51 km²[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Historia miasta Lubsko.
Lubsko w 1841 r.

Pierwsza historyczna wzmianka o mieście (jako Sommerfeld) pochodzi z 1258 roku. Historycznie przynależy do Dolnych Łużyc, choć w średniowieczu sięgały tu także granice Dolnego Śląska, tj. powstałych w okresie rozbicia dzielnicowego w Polsce księstw śląskiego w XIII w., świdnicko-jaworskiego w XIV w. i głogowskiego w XV w., w międzyczasie sięgały tu także wpływy Korony Czeskiej. Ostatnim księciem z dynastii Piastów władającym Lubskiem był Jan II Szalony, któremu miasto złożyło przysięgę wierności w 1476[6]. Książę ten ostatecznie utracił miasto po wojnie o sukcesję głogowską w 1482 na rzecz Brandenburgii, z którą znalazło się ono później w granicach Prus w 1701 i Niemiec w 1871. W lutym 1813 r. w mieście kwaterowali ułani polscy[7]. W 1846 roku oddano do użytku linię kolejową BerlinWrocław, a w 1913 połączenie z Krosnem Odrzańskim.

W 1945 roku Lubsko znalazło się na terytorium Polski, początkowo pod nazwą Zemsz. W latach 1954–1975 Lubsko było miastem powiatowym (powiat lubski).

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 31 marca 2013 r. miasto miało 14 550 mieszkańców[8].

  • Piramida wieku mieszkańców Lubska w 2014 roku[9].


Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
Kościół Nawiedzenia NMP
Wieża Bramy Żarskiej
Zamek – obecnie dom pomocy społecznej
Kamieniczki przy Placu Wolności

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[10]:

  • miasto
  • kościół parafialny pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, gotycki z połowy XIII wieku, XIV–XV w., pl. Wolności 2
  • kaplica cmentarna
  • zamek, ul. Zamkowa 10, z 1570 roku, XVIII wieku, XIX wieku, obecnie dom pomocy społecznej
  • baszta – wieża Bramy Żarskiej, ul. Popławskiego, gotycka z XIV/XV wieku, 1935 roku
  • ratusz, renesansowy z 1580 roku
  • dom, ul. Kopernika 1, z połowy XIX wieku
  • dom z oficynami, ul. Kopernika 20a, z 1690 roku, 1859 roku
  • zajazd, ul. Mickiewicza 4 (d.24), z XVIII wieku/XIX wieku
  • dom, ul. E. Plater 2-4 / Krakowskie Przedmieście, z lat 1904–1905
  • zajazdy, ul. Popławskiego 6, 18, z XVIII wieku
  • dom, ul. Poznańska 8, z początku XIX wieku
  • kamienice:
    • domy, ul. Krakowskie Przedmieście 3, 6 (nie istnieje), 7, 19/Mickiewicza 1; 21, 29, 30, 65, 65 a–b, z XVIII wieku/XIX wieku
    • siedem domów, ul. Sienkiewicza 1, 2, 3, 6, 7, 12, 14, z XVIII wieku/XIX wieku
    • zabudowa pl. Wolności, nr: 3/4, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 19, 20, 22, 23, 25, 29, 30, 31, 32, 33, 34, z XVIII wieku, XIX wieku, XX wieku
  • remiza, pl. Wolności

inne zabytki:

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

Placówki dydaktyczne

  • Szkoły podstawowe:
    • Szkoła Podstawowa nr 1 im. Janusza Korczaka
    • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Bolesława Chrobrego
    • Szkoła Podstawowa nr 3 im. Adama Mickiewicza
    • Niepubliczna Szkoła Podstawowa im. Noblistów Polskich
    • Szkoła Podstawowa im. Edmunda Bojanowskiego
    • Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Jana Pawła II
  • Szkoły ponadpodstawowe:
    • Zespół Szkół Ogólnokształcących i Ekonomicznych
      • Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego
      • Technikum im. Ludwika Krzywickiego
    • Zespół Szkół Technicznych (dawniej Zespół Szkół Rolniczych) im. Władysława Reymonta

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]
Kościół pw. NSPJ

Od 1946 roku w Lubsku funkcjonuje klub piłkarski Miejski Ludowy Klub Sportowy „Budowlani” Lubsko, który występuje w rozgrywkach III ligi dolnośląsko-lubuskiej. Zespół domowe mecze rozgrywa na Stadionie OSiR w Lubsku[12].

Istnieje również Stowarzyszenie Piłki Siatkowej EUROTAX Lubsko.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Przez miasto prowadzą dwie drogi wojewódzkie:

W mieście znajduje się dworzec autobusowy PKS, z którego można dojechać głównie do pobliskich miast.

Kolejowa wieża ciśnień i nieczynny dworzec w Lubsku z 1846 roku

Przez miasto prowadzą linie kolejowe:

Numer linii Relacja Uwagi
Linia kolejowa nr 275 Wrocław MuchobórGubinek Na odcinku Żagań – Lubsko odbywa się jedynie ruch towarowy. Odcinek Lubsko – Gubinek w znacznej części jest rozebrany.
Linia kolejowa nr 365 Stary Raduszec – Łęknica Linia kolejowa nieczynna (tory rozebrane).

Znajdują się tu również budynki dawnej stacji kolejowej.

Sławne osoby związane z Lubskiem

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Lubskiem.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Lubsku.

Współpraca międzynarodowa

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie:[13]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19].
  2. Jurij Kral, Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, 1927.
  3. Křesćan Bohuwěr Pful, Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866.
  4. Jerzy Kondracki, Andrzej Richling: Atlas Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, 1994.
  5. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  6. Krystyna Pieradzka, Historyczny rozwój zachodniej granicy Dolnego Śląska do początku czasów nowożytnych, w: Przegląd Zachodni, nr 7-8/1948, s. 64
  7. LUBSKIE KALENDARIUM do roku 1981 | Lubsko [online], lubsko.pl [dostęp 2019-12-15] (pol.).
  8. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-06-10. ISSN 1734-6118.
  9. Lubsko w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 132–133. [dostęp 2013-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
  11. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-08].
  12. 90minut.pl: Miejski Ludowy Klub Sportowy Budowlani Lubsko. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
  13. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-09)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]