Jeziora (herb szlachecki)
Wygląd
Jeziora – herb szlachecki Królestwa Polskiego.
W polu błękitnym pomiędzy dwiema gwiazdami złotymi przewiązany trzykrotnie na krzyż takiż pęk liktorski w skos. Klejnot: trzy pióra strusie.
Pochodzenie herbu
[edytuj | edytuj kod]Cesarz rosyjski Mikołaj I, jako król polski, nadał w roku 1842 nowe szlachectwo Królestwa Polskiego urzędnikowi warszawskiego fiskusa Janowi Józefowi Maciejowi Jeziorańskiemu (1795–1846), synowi Dominika i Urszuli z Kozłowskich. Podniesienie do rangi szlachectwa nastąpiło z racji otrzymania przez niego Orderu św. Stanisława 3. klasy. Dyplom szlachectwa wraz z herbem wydano w 1857 już jego synom Janowi Jeziorańskiemu i Karolowi Jeziorańskiemu (1832-1904).
- Jan Jeziorański, powstaniec styczniowy (Polski Słownik Biograficzny)
- Bolesław Jeziorański (1868-1920), artysta-rzeźbiarz (Polski Słownik Biograficzny)
- Jan Marian Jeziorański (1865-1933), przemysłowiec (Polski Słownik Biograficzny)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Polski Słownik Biograficzny, t. 11, Wrocław 1964, s. 216-219.
- Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 261 (m.in. na podstawie akt Deputacji Szlacheckiej i Kancelarii Marszałka Szlachty Guberni Warszawskiej)[1].
- Uruski Seweryn, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 6, Warszawa 1909, s. 84[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Informacje o książce "Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861". www.szlachta.org. [dostęp 2008-09-14].
- ↑ Błędnie opisany herb, w którym pęk liktorskich rózg, jakie nierzadko dawano urzędnikom w herbie odczytano zapewne z wizerunku w Heroldii jako kołczan... Na podstawie tegoż zapisu w sposób niezgodny z zasadami heraldyki Tadeusz Gajl przedstawił wizerunek herbu Jeziora w swojej pracy Herbarz polski XX wieku (zob. też herb Jeziorańskich na stronie www.jurzak.pl). Niniejszy herb odwzorowano na podstawie oryginalnego sygnetu będącego w posiadaniu rodziny i przedstawiono w sposób zbliżony do herbów prezentowanych w Herbarzu Szlachty Królestwa Polskiego Mikołaja Pawliszczewa.