[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Klecza Dolna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klecza Dolna
wieś
Ilustracja
Dwór w Kleczy Dolnej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Wadowice

Wysokość

320–389 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

2545[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-124[3]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0074346

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Klecza Dolna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Klecza Dolna”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klecza Dolna”
Położenie na mapie gminy Wadowice
Mapa konturowa gminy Wadowice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klecza Dolna”
Ziemia49°52′16″N 19°32′32″E/49,871111 19,542222[1]

Klecza Dolnawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wadowice, 320–389 m n.p.m. na Pogórzu Wielickim oraz skraju Beskidu Małego, na trasie CieszynKraków, stanowiąca jedność do końca XV w.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Klecza Dolna, po jej zniesieniu w gromadzie Barwałd. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Clecza villa wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[4]. W okresie tym nie rozróżniano Kleczy Dolnej i Górnej. Rozdział miejscowości nastąpił dopiero w 1490 roku.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Klecza Dolna[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0074352 Kleparz część wsi
0074369 Kopiec część wsi
0074375 Kwapinówka część wsi
0074464 Łysa Góra przysiółek
0074381 Nowa Wieś część wsi
0074398 Ostrowa część wsi
0074406 Pagórek część wsi
0074412 Piekielec część wsi
0074429 Pniaki część wsi
0074435 Rogatka część wsi
0074441 Zarębki część wsi
0074458 Zaszkole część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1353 – pierwsza udokumentowana wzmianka o wsi.
  • W latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis jako właściciela miejscowości podaje Andrzeja Słupskiego[4].
  • 1490–1499 – podział wsi na Kleczę Dolną i Kleczę Górną.
  • W 1893 cesarska i królewska Armia utworzyła w Kleczy Dolnej Zakład Młodych Koni, czyli remontów (niem. Remontendepot), którego pierwszym komendantem został podpułkownik Ludwig von Pütz[7]. W 1900 nowym komendantem został major Alfred von Schuster[8], który na tym stanowisku 1 listopada 1904 awansował na podpułkownika. W 1907 stanowisko komendanta objął podpułkownik Karl von Swogetinsky[9]. W latach 1908–1910 zastępcą komendanta był podpułkownik Julian Jan Fischer-Drauenegg. W 1910 depot został przemianowany na stadninę źrebiąt (niem. Fohlonbofes), a obowiązki jej komendanta powierzono podpułkownikowi Michałowi Szeparowiczowi[10]. W 1913 kolejnym komendantem został tytularny pułkownik Joseph Beitl[11]. Pułkownik Fischer-Drauenegg wrócił do Kleczy w grudniu 1918 jako komendant, już po przejęciu stadniny przez Wojsko Polskie.
  • W 1915 znajdował się tu obóz (namiotowy, czasowy) dla 12 000 jeńców rosyjskich, którego lekarzem naczelnym był dr Władysław Hertzberg[12].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[13].

  • Dwór, pozostałości założenia parkowego.
    Dwór powstał na początku XX wieku z inicjatywy Przecława Sławińskiego dla jego córek: Wiktorii i Zofii.

Inne

  • Interaktywne Centrum Pszczelarstwa Apilandia, które zostało otwarte 25 sierpnia 2018 roku[14].

Życie kulturalne

[edytuj | edytuj kod]
  • W 1948 roku powstała orkiestra dęta prosperująca nieprzerwanie do dziś i osiągająca coraz lepsze wyniki na szczeblu krajowym. Od 1998 orkiestrę przejął mgr Jarosław Mitoraj i radykalnie zmienił się repertuar oraz poziom gry. Orkiestra wyjeżdża na liczne koncerty oraz konkursy zajmując czołowe miejsca.
  • W 1949 roku powstał Ludowy Klub Sportowy „Iskra Klecza”, który w 2018 wycofał się z rozgrywek w lidze okręgowej[15].

Osoby związane z miejscowością

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 53621
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 473 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom VII, Kraków 1864, str. 82
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  6. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  7. Schematismus 1896 ↓, s. 938.
  8. Schematismus 1901 ↓, s. 1049.
  9. Schematismus 1908 ↓, s. 1050, 1120.
  10. Schematismus 1911 ↓, s. 752.
  11. Schematismus 1914 ↓, s. 147, 674, 1111.
  12. Obóz jeńców rosyjskich pod Wadowicami Nowości illustrowane s. 7-8 nr 43 z 1915 roku [1]
  13. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
  14. Urząd Miejski Wadowice, Dni Otwarte Łysoń 25-26 sierpnia 2018 – „Po Śląsku” [online], wadowice.pl [dostęp 2019-04-07] (pol.).
  15. http://www.90minut.pl/liga/1/liga10153.html

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).