[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Barwałd Dolny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barwałd Dolny
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Erazma
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Wadowice

Wysokość

280–340 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

703[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-124[3]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0073861

Położenie na mapie gminy Wadowice
Mapa konturowa gminy Wadowice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Barwałd Dolny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Barwałd Dolny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Barwałd Dolny”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Barwałd Dolny”
Ziemia49°51′45″N 19°34′26″E/49,862500 19,573889[1]

Barwałd Dolnywieś w Polsce, położona na pograniczu Pogórza Wielickiego i Beskidu Makowskiego, położona na wysokości 280–340 m n.p.m. przy drodze krajowej KrakówCieszyn na zachód od Kalwarii Zebrzydowskiej. W 2008 roku wieś liczyła 732 mieszkańców. W jej okolicach znajduje się wieś Barwałd Górny oraz Średni.

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Berwald wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[4].

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Barwałd Dolny[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0073878 Górka część wsi
0073884 Pieckowo część wsi
0073890 Pod Lasem część wsi
0073909 Przymiarki część wsi
0073915 Zagroda część wsi
0073921 Zakościele część wsi
0073938 Zarębki część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Barwałd Dolny, zaliczany dawniej do Niżnego, od początku istnienia był wsią książęcą i należał do zamku barwałdzkiego, a później wchodził w skład starostwa barwałdzkiego. Historycznie miejscowość jest częścią Księstwa oświęcimskiego[7]. W 1564 roku wraz z całym księstwem oświęcimskim i zatorskim leżał w granicach Korony Królestwa Polskiego, w województwie krakowskim w powiecie śląskim. Po unii lubelskiej w 1569 r. księstwo Oświęcimia i Zatora stało się częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w granicach której pozostawało do I rozbioru Polski w 1772[7]. Po I rozbiorze zakupiony został wraz ze starostwem przez Ksawerego Branickiego, odkupiony od niego przez Jana Starowieyskiego herbu Biberstein, następnie należał do Moszczyńskich. Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze austriackim i leżała w granicach Austrii, wchodząc w skład Królestwa Galicji i Lodomerii.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[8].

  • Kościół pw. św. Erazma z ogrodzeniem i drzewostanem.
    Kościół w Barwałdzie Dolnym wzmiankowany został w 1326 roku, parafię erygowano w roku 1515. Obecny kościół drewniany wzniesiony został w XVIII wieku, jednak jego wieża pochodzi z kościoła z XVI w. We wnętrzu podziwiać można wyposażenie barokowe, gotycki krucyfiks, obraz Matki Bożej z XVI wieku, barokową chrzcielnicę, rokokowe organy z 1770 oraz kropielnicę z 1842 roku[9].

Inne

  • Przez miejscowość przechodzi niemiecka linia fortyfikacji z 1944 roku.

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

Cele edukacyjne realizuje, działająca od 1 września 2004 r. pod egidą Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich w Częstochowie, Publiczna Szkoła Podstawowa im. Jerzego Kukuczki w Barwałdzie Dolnym, uzupełniona od 1 września 2005 przez Publiczne Gimnazjum. W roku szkolnym 2007/08 wyniki egzaminu sprawdzającego uczniów uplasowały ją na II miejscu w powiecie wadowickim[potrzebny przypis]. Od 23 czerwca 2012 roku szkoła nosi imię Świętej Królowej Jadwigi.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 3097
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 15 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”, Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, s. 292.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. GUS. Rejestr TERYT.
  7. a b Jan Nepomucen Gątkowski: Rys dziejów księstwa oświęcimskiego i zatorskiego. Lwów: nakład autora, 1867.
  8. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
  9. Paweł Kutaś: Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce. Zakrzów: PROMO, 2013, s. 18. ISBN 978-83-60941-50-8.