Fernando Arrabal

Fernando Arrabal

Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1932 Melilla
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	proza, poezja, teatr, film
Ważne dzieła
El arquitecto y el emperador de Asiria
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Fernando Arrabal (ur. 11 sierpnia 1932 w Melilli) – hiszpański pisarz, dramaturg, poeta. Od 1955 osiadły na stałe we Francji i tworzący głównie w języku francuskim. Także scenarzysta, reżyser filmowy, autor dzieł plastycznych, aktor.

Arrabal dorastał w Ciudad Rodrigo, położonym nieopodal Salamanki. Wychowywał się bez ojca, który wkrótce po wybuchu wojny domowej został aresztowany i skazany na śmierć. Wyrok zamieniono wkrótce na karę długoletniego więzienia. 4 listopada 1941 na skutek zaburzeń umysłowych jego ojca przewieziono do szpitala, skąd uciekł i zniknął na zawsze. Tajemnica wywrze olbrzymi wpływ na chłopca, stanie się głównym motywem autobiograficznej powieści Baal w Babilonie (1959). Na podstawie tej książki Arrabal osnuł swój debiut filmowy Viva la muerte! (1971).

Najbardziej znany ze swych dzieł scenicznych, obok Ionesco czy Becketta jeden z najgłośniejszych przedstawicieli teatru absurdu. Założyciel, wspólnie z Alejandro Jodorowskym i Rolandem Toporem Grupy Panicznej (Panique). W swoich dramatach (najbardziej znane to: Cmentarzysko samochodów 1958, Guernica 1959, Architekt i cesarz Asyrii 1967) stosował awangardowe zabiegi formalne, często posługiwał się prowokacją i epatował brutalnością, ukazując zagubienie człowieka w cywilizacyjnym chaosie.

Jest także autorem tomów poezji i prozy poetyckiej, np. zbioru Jądro szaleństwa (1963).

W 1967, z powodów politycznych, został aresztowany w Hiszpanii i spędził kilka miesięcy w więzieniu. W jego obronie wystąpili wówczas Octavio Paz, Samuel Beckett, Camilo José Cela i Vicente Aleixandre.

• Baal Babilonia
• Fiesta y ritos de la confusión
• La torre herida por el rayo
• La virgen roja
• La hija de King Kong
• La extravagante cruzada de un castrado enamorado
• La matarife en el invernadero
• Levitación
• El mono
• La piedra iluminada
• El entierro de la sardina
• Un teniente abandonado
• Porté disparu
• Champagne pour tous

• Mis humildes paraísos
• La piedra de la locura

Tomiki jego wierszy ilustrowali m.in. Pablo Picasso, Salvador Dalí, René Magritte

Sto sztuk teatralnych opublikowano w 19 zbiorach:

• El triciclo (1953)
• Fando et Lis (1955)
• Guernica (1959)
• La Bicicleta del condenado (1959)
• El Gran Ceremonial (1963)
• El arquitecto y el emperador de Asiria (1966)
• El Jardín de las delicias (1967)
• El laberinto (1967)
• Bestialidad erótica (1968)
• El Cielo y la Mierda (1972)
• El cementerio de automóviles (1959)
• Jóvenes bárbaros de hoy
• ...Y pusieron esposas a las flores
• La tour de Babel
• Inquisición
• Carta de amor (como un suplicio chino)
• La noche también es un sol
• Delicias de la carne

• Viva la muerte
• Iré como un caballo loco
• El árbol de Guernica
• La Odisea del Pacífico
• Cementerio de automóviles
• ¡Adiós Babilonia!
• Borges: una vita di poesía

• La dudosa luz del día (Nagroda Espasa de Ensayo, 1994)
• El Greco
• Bobby Fischer: el rey maldito
• Carta al Gral. Franco
• 1984: Carta a Fidel Castro
• Carta a Stalin
• Un esclavo llamado Cervantes
• Goya-Dalí
• Echecs et mythes
• Fêtes et défaites sur l'échiquier
• Les échecs féériques et libertaires
• Le frénétique du spasme (1991)
• Houellebecq!
• Diccionario pánico

Fernando Arrabal od 30 lat prowadzi kronikę szachową w «L’Express» a także współpracuje z hiszpańskimi periodykami: El Mundo, El País i ABC.